1897 – Ο ΕΙΚΟΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ. Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ 30 ΗΜΕΡΩΝ

Ο ασίγαστος πόθος για την απελευθέρωση των υποδούλων αδελφών στην Κρήτη, Ήπειρο, Μακεδονία δημιουργούσε την εντύπωση ότι ο ελληνικός λαός είχε κυριευθεί από φρενίτιδα πολέμου.
Σε αυτή την κατάσταση είχε συντελέσει τρεις παράγοντες :

Ι Η παρακρατική οργάνωση μυστηριώδης και ανεύθυνη αλλά εξαιρετικά λαοφιλής η «ΕΘΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» η οποία κρατούσε υπό την επιρροή της όλες τις τάξεις του Ελληνικού λαού και μεγάλο αριθμό από αξιωματικούς, είχε δε υπό τον έλεγχό της τον στρατιωτικό μηχανισμό.
ΙΙ Η κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Δεληγιάννη με το κόμμα του (ένα κόμμα εξαιρετικά Δημαγωγικό ).
ΙΙΙ Ο Βασιλιάς Γεώργιος με όλη την αυλή του.

Και οι τρεις αυτοί παράγοντες συναγωνίζοντο μεταξύ των ποιος θα φανεί στα μάτια του λαού περισσότερος φιλοπόλεμος δημιουργώντας ένα φαύλο κύκλο.

ΕΘΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ



Η σφραγίδα της Εθνικής Εταιρείας

Την άνοιξη του 1894 μιά ομάδα νεαρών αξιωματικών ( 14 όλοι ανθυπολοχαγοί πλην ενός) ίδρυσαν μιά μυστική οργάνωση την "ΕΘΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ" σαν μια αντίδραση στη γενική απαξίωση του επαγγέλματός των, απέναντι στο "μυιγοχαυτικόν" υπουργείο στρατιωτικών, όπως το περιγράφει το 1870 ανώνυμος συντάκτης του έργου " Η στρατιωτική ζωή εν Ελλάδι".

Η κατάσταση αυτή δεν άλλαξε από την εποχή του Κριμαϊκού πολέμου, η εκπαίδευση ήταν ανύπαρκτη, δεν υπήρχαν στρατόπεδα, δεν πραγματοποιούντο γυμνάσια, εμφανιζόντουσαν " νεκρές μονάδες", οι δαπάνες για εξοπλισμό ήταν στο χαμηλότερο επίπεδο, έτσι είχαμε:

Ο όρκος των μελών

* Παρατίθεται ο όρκος των μελών της Εθνικής Εταιρίας, (εμφανές το πνεύμα και οι σκοποί της), που έδιναν κατά την ένταξή τους σ΄ αυτήν:

Ορκίζομαι
εις το ιερόν ευαγγέλιον
πίστιν εις την αγαπητήν πατρίδα
και εις το μεγαλείον της
και ότι η δόξα της θα είναι
ο παντοτεινός λογισμός μου.
ορκίζομαι
να φυλάξω μυστικάς μέχρι του τάφου μου
τας ενεργείας της εταιρίας
και να μη ζητώ ποτέ να μάθω
ούτε ποιοί την κυβερνούν
ούτε πως κυβερνάται
ορκίζομαι
να χύσω το αίμα μου,
αν διαταχθώ, προς απελευθέρωσιν
των σκλαβωμένων αδελφών μου
και να προσφέρω ότι δύναμαι, χάριν του
Αγίου Σκοπού της "Εθνικής Εταιρίας".



Γεώργιος Σουρής (1853-1919)

ΔΥΝΑΜΙΣ ΣΤΡΑΤΟΥ 1885 31.000 άνδρες προϋπολογισμός 58,8 εκ
ΔΥΝΑΜΙΣ ΣΤΡΑΤΟΥ 1893 14.000 άνδρες προϋπολογισμός 19, 7εκ

Την ίδια εποχή η Βουλγαρία εξόπλιζε και οργάνωνε τον στρατό της κατά τα Γερμανικά πρότυπα.

Ο Έλληνας αξιωματικός δεν ήταν τίποτα άλλο από συνοικιακός γόης με τις μουστάκες του και την όμορφη στολή του.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες η Εταιρεία γρήγορα βρήκε ένθερμους υποστηριχτές και η επιρροή της αγκάλιασε την κοινή γνώμη της Ελλάδος, οι σκοποί της άλλαξαν χαρακτήρα και εμφανίστηκαν νέοι σκοποί , Εθνικοί, στο καταστατικό της 4-9-1895 αναφέρεται:
" αναζωπύρωση του εθνικού φρονήματος, την επαγρύπνηση επί των συμφερόντων των δούλων Ελλήνων και την παρασκευήν της απελευθερώσεώς των δια πάσης θυσίας".



Ο κύκλος της εφημερίδας «Εστία». Από αριστερά όρθιοι: Γιάννης Ψυχάρης, Δημήτριος Κακλαμάνος, Γ. Κασδόνης, Γιάννης Βλαχογιάννης, Κωστής Παλαμάς, Γεώργιος Δροσίνης και Γρηγόριος Ξενόπουλος. Καθιστοί από αριστερά: Θ. Βελιαννίτης, Περρής, N. Γ. Πολίτης, Στ. Στεφάνου, Μίκιος Λάμπρος, Γεώργιος Σουρής, Εμμ. Ροΐδης και Εμμ. Λυκούδης.

ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΛΑΜΠΡΟΥ (πιθανά πρόεδρος)
ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ
ΚΩΝ ΜΑΖΑΡΑΚΗΣ ΑΙΝΙΑΝ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΡΚΑΒΙΤΣΑΣ
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΞΕΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΛΑΜΠΡΟΣ
ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΕΠΠΟΣ
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΤΑΞΑΣ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΑΓΚΛΗΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΙΛΑΡΕΤΟΣ
ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΟΣΙΝΗΣ κα

ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ



Π Μελάς

Το 1896 έχει οργανώσει έξι ένοπλα τμήματα με οπλαρχηγούς τους:
Μπούμα, Πλατή, Βέρβερα, Βελέντζα, Γρούτα
Που δρουν με εντολή της στην Θεσσαλία, Ήπειρο και Μακεδονία

Το 1897 η Εταιρεία όπλισε άμαχους στην Θεσσαλία.

28/3/1897 1800 Έλληνες και 70 Ιταλοί εισβάλουν στην Μακεδονία και καταδιώκουν Τούρκικες φρουρές.

Κατά πληροφορίες αυτόπτη μάρτυρα η επιρροή της εταιρείας απλώνεται 'οπου Έλληνες, την Αθήνα κατακλύζουν εθελοντές "Έρχονται από την Αλεξάνδρεια, την Σμύρνη, την Θεσσαλονίκη, την Φιλιππούπολη, τον Πύργο, την Βάρνα. Κι έτσι στους δρόμους της Αθήνας διασταυρούνται οι πιο ποικίλες ενδυμασίες"

Η "ΕΘΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ" εξέφρασε σε χρόνο ακατάλληλο και με τρόπο αφελή μιά ριζωμένη εθνική ιδέα, σε χρόνο ακατάλληλο διότι υπήρχε ένα πλαδαρό παλάτι και μια ανίκανη Κυβέρνηση, με τρόπο αφελή διότι θα έπρεπε να ξέρει, μιας και τα μέλη της ήταν σημαντικά στοιχεία της Ελληνικής κοινωνίας, ότι δεν υπήρχε το πολιτικό και ανθρώπινο υλικό που θα πλαισίωνε την έγερση που προκάλεσε στο Πανελλήνιο.

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΚΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Η Κρήτη την εποχή εκείνη ήταν εδώ και δύο χρόνια επαναστατημένη, τα διαδραματιζόμενα γεγονότα λοιπόν στην Κρήτη εκμεταλλεύτηκε η «ΕΘΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ», οποία είχε ιδρυθεί το 1893 με επιδιώξεις εθνικές.


Από τον Αγώνα της Κρήτης για Ένωση, 1897.

«ΕΘΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» κατηγορούσε Δεληγιάννη και Βασιλέα Γεώργιο για ύποπτη συμπεριφορά απέναντι του Κρητικού αγώνα. Τις καταγγελίες αυτές ενίσχυε και η αντιπολίτευση του Δημ Ράλλη, ακουστήκαν στην Βουλή σαφείς υπαινιγμοί κατά του Γεωργίου και του Δεληγιάννη . Τις πληροφορίες για όσα ακουστήκαν κατά του Γεωργίου το περίεργο είναι ότι προήρθαν από ορισμένους παράγοντες της «ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ» γερμανόφιλους και οι οποίοι ευχόντουσαν να ανέβει σε περίπτωση μεγάλης φθοράς του Γεωργίου στον θρόνο ο γαμβρός του Κάιζερ, διάδοχος Κωνσταντίνος!!!
Την 20 Οκτωβρίου έγιναν μνημόσυνα για τους αντάρτες που σκοτώθηκαν στις Μακεδονικές συγκρούσεις.
Το καλοκαίρι του 1896 και ενώ η Κρήτη ήταν ζωσμένη στις φλόγες ο Γεώργιος έφυγε σε κρουαζιέρα στην Ευρώπη, ο Ελληνικός τύπος της εποχής σχολίαζε καυστικά τις μετακινήσεις του μονάρχη ο δε Σουρής στον «Ρωμηό» έγραφε ποιήματα με τα οποία οι Έλληνες διασκέδαζαν με την ανευθυνότητα των ανακτόρων

«Λεν πως φεύγει, νάτος νάτος, ο γλεντζές ο Κορωνάτος!... Λεν πως φεύγει και από πίσω μαύρα πλήθη γυναικών – με το χρώμα του θανάτου σέρνουν ξέπλεκα μαλλιά - Και κοράσια που χορεύουν από σάρκαις Κρητικών, - κράζουν δίπλα στο κρεβάτι «κατευόδιο Βασιλιά».

Όταν τελείωσε τις διακοπές του ο Γεώργιος χωρίς να ενημερώσει κανένα δημοσίευσε στην «εφημερίδα της Κυβερνήσεως» επιστολή που απευθυνόταν στην Κυβέρνηση!!! Και σημείωνε ότι «απαραίτητον να κληθή η εφεδρεία υπό τας σημαίας προς σχηματισμόν δυνάμεως 10-12.000 ανδρών» ζητούσε να «τελεστούν γυμνάσια» και να «συσταθεί στρατόπεδον».

Μια επιστολή βόμβα ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ, ωστόσο οι λαϊκές μάζες συγκλονίστηκαν, διότι στην πραγματικότητα ο Γεώργιος ζητούσε προπαρασκευή για πόλεμο, ο λαός με τον οποίο φυσικά έπαιζε ο Γεώργιος, άρχισε να του γίνεται αγαπητός!!!!
Η ΠΡΩΤΗ λοιπόν και ΒΑΡΥΤΕΡΗ ΕΥΘΥΝΗ της προπαρασκευής για πόλεμο έγινε δια της Αντισυνταγματικής επιστολής του Γεωργίου.

Στις 12/1/1897 με εντολή του Σουλτάνου άρχισαν σφαγές στην Κρήτη. Στην Ελλάδα άρχισαν διαδηλώσεις με συνθήματα « Πάσαν υπέρ της εθνικής τιμής και εθνικών δικαίων θυσίαν» και «Μιαν ένδοξον ήτταν από μαρασμοφόρον εθνική απραξίαν».



ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Στην Βουλή η αντιπολίτευση και οι βουλευταί της συμπολιτεύσεως (άπασα δηλαδή) ΕΝ ΧΟΡΩ ζητούσαν από την κυβέρνηση να δράση και Ράλλης είπε κοιτάζοντας τον Δεληγιάννη «…. Θα τεθώ επί κεφαλής, θα ενώσω την σημαίαν της επαναστάσεως και θα σαρώσω το καθεστώς το οποίον εις ουδέν έτερον συντελεί ή να ζημιοί τα εθνικά συμφέροντα».

Στο παλάτι ο Γεώργιος πιστεύοντας ότι χάνει τον θρόνο άρχισε βασιλικά διαβούλια, εκλήθη αμέσως στο παλάτι Δεληγιάννης και αποφασίστηκε η αποστολή στόλου στην Κρήτη.

Στις 24/1/1897 ο Γεώργιος βρήκε πάνω στο ιδιαίτερο γραφείο του ΑΠΕΙΛΗΤΙΚΗ ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ της «ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ» με υπογραφή «Αόρατος Αρχή» που προειδοποιούσε το Στέμμα εάν συνεχίσει την τακτική της αδρανείας θα επωμιστεί βαρύτατες ευθύνες. Ο Γεώργιος τρόμαξε και προβληματίστηκε διότι στο ιδιαίτερο γραφείο του, μόνο μέλη του πολύ κοντινού περιβάλλοντος είχαν πρόσβαση, δηλαδή η οικογένειά του!!!!

Την 26/1/1897 ανέπλευσαν από τον ναύσταθμο τα περισσότερα πολεμικά μας πλοία για την Κρήτη με αρχηγό τον κατ εξοχή άνθρωπο το παλατιού Αριστείδη Ράινεκ και σε τέσσερις μέρες ακολούθησε και ο υπόλοιπος στόλος με αρχηγό τον πρίγκιπα Γεώργιο (26 χρονών χωρίς καμιά ναυτική πείρα και κατάρτιση, εγωκεντρικός, πεισματάρης, αδρανής και από αυτόν οι Έλληνες της εποχής περίμεναν τον «νέο Κανάρη»!!! ). Αλλά τα πλοία είχαν σταλεί προς εσωτερική κατανάλωση. Και ο πρίγκιπας «νέος Κανάρης» αντί για ναυμαχίες στην Κρήτη κατέληξε στο τέλος να «ναυλοχούσε στις Σποράδες, όπου οι δύται ασχολούντο με το ψάρεμα αστακών για το τραπέζι του», όπως έγραφαν καυστικότατα οι εφημερίδες 

Όταν διαμαρτυρήθηκαν οι ξένες δυνάμεις για τον απόπλου του στόλου (ο οποίος έφυγε με τιμές ), οι ξένες δυνάμεις αντέδρασαν και ο Δεληγιάννης υποκρίθηκε τον έκπληκτο και βεβαίωσε ότι η αποστολή ήταν ειρηνική, τα ίδια είπε και στον πρέσβη του Σουλτάνου.



Ο βασιλιάς Γεώργιος με τη βασίλισσα Αλεξάνδρα της Αγγλίας και ο βασιλιάς Εδουάρδος Z´ της Αγγλίας με τη βασίλισσα Ολγα προσέρχονται στην κερκίδα των επισήμων, 9.4.1906

Ο στόλος προς το παρών είχε αγκυροβολήσει στα Χανιά, το μόνο ηρωικό που γίνηκε ήταν κάποιες άσφαιρες βολές κατά του Τουρκικού οπλιταγωγού «Ισμαήλ Φουάτ» που αποτόλμησε με πρωτοβουλία του ο Κυβερνήτης του «Ναυάρχου Μιαούλη» Κοσμάς Ζώτος. ΟΥΔΕΝ ΑΛΛΟ.
Προσπάθεια κατάληψης Χανίων από σώμα Βάσσου (υπασπιστού του Γεωργίου) , με επέμβαση των μεγάλων δυνάμεων η ενέργεια αυτή τερματίστηκε άδοξα.

Ο Γεώργιος κάνει φιλοπόλεμες δηλώσεις σε ξένες εφημερίδες.
Από τις σπασμωδικές κινήσεις των ανακτόρων η Ελλάδα ετέθη σε διπλωματική απομόνωση, φαινόταν προς τα έξω η επιτιθέμενη προς την Τουρκία ό ταραξίας.
Η Ελλάς καλεί υπό τα όπλα 4 ηλικίες εφέδρων, ο στόλος ανεκλήθη, το στρατιωτικό σώμα του Βάσσου παρέμεινε στην Κρήτη σε απραξία και η Κρητική επανάσταση προδομένη εξέπνευσε.
Στις 22/3/1897 άρχισαν στην Κωνσταντινούπολη διάσκεψη των 6 Μεγάλων Δυνάμεων για την αυτονομία της Κρήτης, το γεγονός εξαγρίωσε τον Ελληνικό λαό.
Δες τι γράφει ο Ιωάννης Μεταξάς στο ημερολόγιο του, ο οποίος ήταν μέλος της «Εθνικής Εταιρείας»:

«….Ο Βασιλεύς είναι ψοφοδεής και μόνον περί της ηδονής σκέπτεται. Η Κυβέρνησις είναι άνους και διεφθαρμένη και επειδή την πτώσιν της Βασιλείας μόνον εν εσχατη ανάγκη πρέπει να επιδιώξωμεν δεν μένει παρά να ρίξωμεν την κυβέρνησιν… αυτά εσκέφτημεν σήμερα σε μια μυστική συνεδρίαση αξιωματικών»
Στις 7/3/1897 έγινε πολεμική σύσκεψη στα ανάκτορα, παρόντες :
Ο Γεώργιος , ο Πρωθυπουργός, ο Κωνσταντίνος, ο Ι Παπαδιαμαντόπουλος (υπασπιστής του Γεωργίου για τον οποίο θεωρούσε ότι είχε στρατιωτικές ικανότητες, και έπαιξε βαρύνοντα ρόλο για τον επικείμενο πόλεμο, η δε στρατιωτική του κατάρτιση ήταν ανύπαρκτη). Τι αποφάσισαν όλοι αυτοί να κάνουμε πόλεμο.
15/3/1897 ξεκινά για την Θεσσαλία για να αναλάβει την αρχηγία του στρατού ο διάδοχος Κωνσταντίνος.

ΣΥΝΕΓΡΑΨΕ Ο ΑΙΟΛΟΣ

από το εξαιρετικό ………….ΑΙΟΛΙΚΗ ΓΗ

Επιμέλεια Ελλήνων δίκτυο……………………….2009 μΧ