Οἱ συνεργάτες τῶν ναζὶ στὴν ὑπηρεσία τῆς «Μεγάλης Ἀλβανίας»

Οι Τσάμηδες με την εθνικιστικὴ ψύχωση και την παραχάραξη τῆς ἱστορίας!

τοῦ Δημήτρη Περδίκη*

Ἔξω ἀπὸ τὸ χωριὸ Τζάρα, στὰ νότια των Ἁγίων Σαράντα ἔχει ἀνεγερθεῖ ἕνα μνημειακὸ συγκρότημα ποὺ περιλαμβάνει τζαμί, ἐπίγραμμα, μνημεῖο κ.α. Εἶναι ἀφιερωμένο στὴν ἀποκαλούμενη «γενοκτονία τῶν Τσάμηδων ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες τὸ 1944». Κάθε χρόνο στὰ τέλη Ἰουνίου πραγματοποιοῦνται ἐδῶ τελετὲς καὶ πορεία μὲ πλῆθος κόσμου, σημαῖες καὶ πανὸ ποὺ κατευθύνεται πρὸς τὸν μεθοριακὸ σταθμὸ Μαυρομάτι, στὴν ἑλληνικὴ μεθόριο. Τὰ σχολικὰ βιβλία τῆς Ἀλβανίας διδάσκουν στοὺς μαθητές, σὲ ὅλους τους μαθητές, Ἀλβανοὺς καὶ Βορειοηπειρῶτες πὼς οἱ Ἕλληνες διέπραξαν γενοκτονία σκοτώνοντας τοὺς Ἀλβανοὺς Τσάμηδες τῆς Τσαμουριᾶς.
Ἐκπομπὲς στὴν τηλεόραση, δημοσιεύματα καὶ ἀνακοινώσεις τῶν πολιτικῶν κομμάτων συντηροῦν καὶ διογκώνουν ἕναν χείμαρρο μίσους, ψεύδους καὶ χειραγώγησης.

Αὐτὰ ὅλα πρὸς μεγάλη τέρψη τῆς Τουρκίας ἡ ὁποία κατηγορούμενη ἡ ἴδια γιὰ σειρὰ γενοκτονιῶν καὶ ἐθνοκαθάρσεων πολὺ θὰ ἤθελε νὰ δεῖ καὶ τὴν πατρίδα μας στὴν θέση της, γιὰ προφανεῖς λόγους. Δὲν εἶναι ὅμως μόνο ἡ ὑποτιθέμενη γενοκτονία. Τὰ πάντα στὴν Ἀλβανία δείχνουν νὰ βρίσκονται στὸν κόσμο τῆς μυθοπλασίας. Βυζαντινοὶ αὐτοκράτορες, ἀγωνιστὲς τοῦ 1821, ἀρχαῖες πόλεις, μνημεῖα, περιοχές, καλλιτέχνες, ἱστορικὰ γεγονότα, τὰ πάντα ἀναφέρονται ὡς ἀλβανικὰ καὶ.... τὸ ἀλβανικὸ ἔθνος ὡς τὸ ἀρχαιότερο καὶ τὸ ἐνδοξότερο ἐπὶ τῆς Γῆς. Πρόσφατο παράδειγμα, ἡ ἀναφορὰ τοῦ Ἀλβανοῦ πρωθυπουργοῦ Ἔντι Ράμα στὴν Τσάμικη (ἤτοι Ἀλβανικὴ) καταγωγή του… Δία καὶ τοῦ μαντείου τῆς Δωδώνης!

Προφανῶς ὁ κ. Ράμα ἔμαθε γιὰ τὴν ἐπίκληση τοῦ Ἀχιλλέα στὴν Ἰλιάδα τοῦ Ὁμήρου «Ζεῦ ἄνα Δωδωναῖε Πελασγικὲ» καὶ πλέον ἐφόσον σύμφωνα μὲ τὴν ἀλβανικὴ μυθοπλασία οἱ Πελασγοὶ ἦταν ἀρχαῖοι Ἀλβανοί, ὅλα πλέον μποροῦν νὰ κολλήσουν καὶ νὰ γίνουν ἀλβανικά. Ἡ Ἀθήνα, ὁ Ὄλυμπος, τὰ πάντα...

Πολλὰ καὶ ἀποτρόπαια ἐγκλήματα

Ἡ πραγματικότητα ὅμως εἶναι ἀρκετὰ διαφορετική. Οἱ περὶ τὸν Θύαμη (ποταμὸ Καλαμὰ) κατοικοῦντες, οἱ Θυάμιδες, οἱ Τσάμηδες προκύπτουν ὡς παραφθορά, ἦταν κατὰ τὸν 13ο αἰώνα Βυζαντινοὶ μεγαλογαιοκτήμονες. Κάποια ὀνόματα ποὺ βρίσκονται ἀπὸ τὴν ἐποχὴ ἐκείνη, τοῦ Δεσποτάτου τῆς Ἠπείρου, συνδέονται μὲ τὴν δυναστεία τῶν Ἀγγέλων, ὅμως καὶ αὐτοὺς οἱ Ἀλβανοὶ δικούς τους, τοὺς θεωροῦν. Στὶς ἀρχὲς τοῦ 17ου αἰώνα, μετὰ τὴν ἐπανάσταση τοῦ Διονυσίου ἐπισκόπου Τρίκκης, ἐξισλαμίστηκαν καὶ ὡς ἐξισλαμισμένοι ἔγιναν φανατικότεροι τῶν Τούρκων. Ἔτσι φτάσαμε στὴν ἀπελευθέρωση ἀπὸ τὸν ὀθωμανικὸ ζυγὸ τῆς περιοχῆς, τὸ 1913, ὁπότε ἡ πληθυσμιακὴ αὐτὴ ὁμάδα ἔγινε εὔκολα πιόνι αὐστριακῶν, ἰταλικῶν καὶ τουρκικῶν συμφερόντων στὰ γεωπολιτικὰ παιχνίδια λίγο πρὶν ἀπὸ τὸ ξέσπασμα τοῦ Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Μὲ τὴν ἔναρξη τοῦ ἑλληνοϊταλικοῦ πολέμου σχημάτισαν στρατιωτικὰ σώματα καὶ ἀκολούθησαν τοὺς Ἰταλοὺς καὶ στὴν συνέχεια τοὺς Γερμανοὺς κατακτητές, συνεργαζόμενοι καὶ μαχόμενοι στὸ πλευρό τους. Σχημάτισαν ἰδιαίτερη μορφὴ πολιτικῆς ἐξουσίας, τὴν KSILIA. Κατὰ τὴν περίοδο τῆς κατοχῆς στὴν Θεσπρωτία διέπραξαν πολλὰ καὶ ἀποτρόπαια ἐγκλήματα. Καταγεγραμμένα εἶναι τὰ ἑξῆς: Δολοφονηθέντες ἀπὸ Τσάμηδες 632. Ἀφανισθέντες καὶ ἀπαχθέντες ὡς ὅμηροι 428. Βιασμοὶ 209. Ἀπαγωγὲς 31. Πυρποληθεῖσες οἰκίες 2.332. Λεηλατηθέντα ὁλοσχερῶς χωριὰ 53. Διαρπαγέντα ζῶα: Αἰγοπρόβατα 37.556, βοοειδῆ 9.285, ἱπποειδῆ 4.185, πουλερικὰ 30.000, κυψέλες 742.

Μὲ τὴν ἀπελευθέρωση ἐγκατέλειψαν τὴν Ἑλλάδα καὶ πέρασαν στὴν Ἀλβανία. Καταλάβαιναν ὅτι μετὰ τὰ τόσα ἐγκλήματά τους ἡ ὀργὴ τοῦ λαοῦ καὶ καὶ ἡ δικαιοσύνη θὰ τοὺς κυνηγοῦσαν παντοῦ. Περνώντας στὴν ἀλβανικὴ ἐπικράτεια στρατοπέδευσαν ἔξω ἀπὸ τὸ χωριὸ Τζάρα ὅπου σύντομα ἀρκετοὶ ἔχασαν τὴν ζωή τους ἀπὸ λοιμώδεις ἀσθένειες. Αὐτὴ εἶναι ἡ πραγματικὴ ἱστορία τὴν ὁποία μετέτρεψαν σὲ «γενοκτονία ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες».

Μετὰ τὸν πόλεμο συγκροτήθηκε δικαστήριο ἐγκλημάτων πολέμου, ὅπου καταδικάστηκαν ἐρήμην καὶ οἱ περιουσίες τοὺς δημεύτηκαν. Τὸ καθεστὼς Χότζα στὴν Ἀλβανία ἐπίσης τοὺς ἀντιμετώπισε ὡς ἐγκληματίες πολέμου καὶ ἐκτέλεσε τοὺς ἐπικεφαλῆς τους. Σὲ ὁλόκληρη τὴν Εὐρώπη μετὰ τὸν πόλεμο οἱ πληθυσμιακὲς ὁμάδες σὲ κατεχόμενες χῶρες ποὺ συνεργάστηκαν μὲ τὶς δυνάμεις κατοχῆς καταδικάστηκαν ἀπὸ εἰδικὰ δικαστήρια καὶ οἱ περιουσίες τοὺς δημεύτηκαν. Στὴν Τσεχοσλοβακία οἱ Σουδῆτες συνεργάτες τῶν Γερμανῶν, στὸ Βέλγιο οἱ Φλαμανδοὶ ναζιστές, στὴν Οὐκρανία οἱ ὁμάδες τοῦ Στέπαν Μπαντέρα καὶ ἄλλοι.

Συμπαραστάτης ἡ Τουρκία

Οἱ Τσάμηδες προσέφυγαν στὸ Εὐρωπαϊκὸ Δικαστήριο κατὰ τῆς Ἑλλάδας γιὰ αὐτὸ ποὺ θέλουν νὰ ἀποκαλοῦν γενοκτονία. Ἡ προσφυγή τους δὲν πρέπει νὰ ἔχει καμία τύχη. Ὅμως ἐπειδὴ στὴν γεωπολιτικὴ σκηνὴ παίζονται τεράστια συμφέροντα καὶ ὁ κόσμος ποὺ ζοῦμε δὲν εἶναι ἀγγελικὰ πλασμένος, χρειάζεται σοβαρότητα καὶ προσοχή. Ἡ Ἀλβανία χρησιμοποιεῖ τὸ καλούμενο «Τσάμικο ζήτημα» ὡς ἐργαλεῖο γιὰ τὴν ὑλοποίηση τοῦ ὁράματός της περὶ «Μεγάλης Ἀλβανίας». Στὸ πλαίσιο αὐτὸ ἐπιχειρεῖ νὰ ἁρπάξει ἐδάφη ἀπὸ τὶς γειτονικές της χῶρες, μεταξύ των ὁποίων καὶ ἡ πατρίδα μας. Σὲ αὐτὰ τὰ σχέδια ἔχει τὴν συμπαράσταση τῆς Τουρκίας καὶ ἄλλων μουσουλμανικῶν χωρῶν, καθὼς καὶ ἰσλαμικῶν ὀργανώσεων. Χώρα κατὰ βάση μουσουλμανική, ἡ Ἀλβανία ἔχει ἤδη καταστεῖ δορυφόρος τῆς Τουρκίας, ἡ ὁποία τὴν ἔχει ἐντάξει στὰ σχέδιά της περὶ «νεοθωμανισμοὺ» ἀλλὰ καὶ «ἰσλαμικοῦ βαλκανικοῦ τόξου». Χρειάζεται λοιπὸν νὰ μελετηθεῖ σχολαστικὰ ἡ ἑλληνικὴ πολιτικὴ ἀπέναντί σε αὐτὴ τὴν χώρα, σὲ συνάρτηση πάντα μὲ ὅλες τὶς δυνάμεις καὶ τοὺς παράγοντες ποὺ ἐπιδροῦν στὴν περιοχή μας.

style="display:inline-block;width:970px;height:90px"
data-ad-client="ca-pub-9279832525688556"
data-ad-slot="8040064056">

Ὡστόσο θὰ πρέπει νὰ γίνει κατανοητὸ ὅτι ὅταν κάποιος διεκδικεῖ εἶναι πολὺ πιθανὸ κάποια στιγμὴ νὰ πάρει κάτι. Ὅταν ὑπάρχουν διεκδικήσεις ἀπέναντι στὴν χώρα μᾶς ἐντελῶς ἄδικες καὶ ἀνιστόρητες θὰ πρέπει νὰ ὑψώνονται καὶ οἱ δικές μας ἀπαιτήσεις καὶ διεκδικήσεις οἱ ὁποῖες ἔχουν πολὺ πιὸ στέρεες βάσεις ἀπὸ τὶς ἀλβανικές. Ἡ Τουρκία προσπαθεῖ νὰ ἐφεύρει «γκρίζες ζῶνες», ἡ Ἀλβανία ὀνειρεύεται ἑλληνικὰ ἐδάφη, μιὰ ἄλλη χώρα δίπλα ὀνειρεύεται νὰ φτάσει στὸ Αἰγαῖο καὶ ἡ Ἑλλάδα παραμένει προσκολλημένη στὸ δόγμα του «δὲν διεκδικοῦμε τίποτα».

Ὁ ἑλληνισμὸς στὸ ἀπόσπασμα

Κάποιοι ἴσως δὲν τὸ γνωρίζουν, κάποιοι τὸ ἔχουν ἴσως ξεχάσει ὅμως ὑπάρχει ἕνα ζήτημα «παγωμένο» ἀπὸ τὸ 1946 γιὰ τὴν τύχη τῆς Βόρειας Ἠπείρου στὴν Διάσκεψη τῶν Παρισίων.

Στὶς πατρογονικές της ἑστίες ὑπάρχει ἡ ἑλληνικὴ ἐθνικὴ μειονότητα, ὁ βορειοηπειρωτικὸς ἑλληνισμὸς δηλαδή, ποὺ ἀκόμα περιμένει νὰ δεῖ νὰ ἐφαρμόζονται ὅσα ἀπορρέουν ἀπὸ τὶς διεθνεῖς καὶ εὐρωπαϊκὲς συμβάσεις περὶ ἀνθρωπίνων καὶ μειονοτικῶν δικαιωμάτων. Ὁ ἑλληνισμὸς αὐτὸς βλέπει ὅλο καὶ ἐντονότερά τα τελευταῖα χρόνια νὰ τοῦ ἁρπάζουν μὲ διάφορες μεθοδεύσεις τὴν περιουσία, νὰ γκρεμίζουν τὶς ἐκκλησίες του, νὰ σφετερίζονται τὴν πολιτιστική του κληρονομιά, τὴν ἐκπαίδευση, τὸ δικαίωμά του στὸν αὐτοπροσδιορισμό. Ἡ ἑλληνικὴ ἐθνικὴ μειονότητα, ἀναγνωρισμένη καὶ ἀπὸ τὴν Ἀλβανία καὶ ἀπὸ τὴν διεθνῆ κοινότητα, εἶναι καὶ δίκαιο ἀλλὰ καὶ χρήσιμο νὰ ἀναβαθμιστεῖ στοὺς σχεδιασμοὺς τῆς ἑλληνικῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς.

Στὸ παρελθὸν οἱ ἑλληνικὲς κυβερνήσεις συνήθιζαν νὰ λένε ὅτι οἱ ἑλληνοαλβανικὲς σχέσεις περνοῦν μέσα ἀπὸ τὸν σεβασμὸ τῶν δικαιωμάτων τῆς μειονότητας. Δυστυχῶς αὐτὰ ἔμειναν σκέτα λόγια, ἀφοῦ οἱ ἀλβανικὲς κυβερνήσεις, συναγωνιζόμενες ἡ μία τὴν ἄλλη, βλέπουν τὸν ἑλληνισμὸ στὴν Ἀλβανία ὡς κάτι τὸ στοχοποιημένο, πρὸς ἀλβανοποίηση, πρὸς ἀπόκρυψη, πρὸς ἐξαφάνιση, χωρὶς νὰ θέλουν νὰ τοῦ ἀποδώσουν ὅσα ἀπορρέουν ἀπὸ τὶς διεθνεῖς συνθῆκες. Ἡ ἀναβάθμιση τῆς ἑλληνικῆς ἐθνικῆς μειονότητας στὴν Ἀλβανία ὡς θεσμικὰ ἰσότιμο στοιχεῖο τῆς Ἀλβανικῆς Δημοκρατίας θὰ δημιουργοῦσε μιὰ διαφορετικὴ προσέγγιση καὶ προοπτική.

Ὅσα ἀναφέρονται στὸ παρὸν ἄρθρο καθὼς καὶ ἀρκετὰ ἀκόμα ποὺ δὲν ἀναφέρονται, πιστεύω ὅτι πρέπει νὰ ἀποτελέσουν στοιχεῖα τῆς ἑλληνικῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς. Μιᾶς πολιτικῆς πιὸ διεκδικητικῆς, πιὸ «εὔστροφης» καὶ πιὸ ἀποτελεσματικῆς ἀπὸ αὐτὴν ποὺ ἀκολούθησε ἡ πατρίδα μας ἐδῶ καὶ ἀρκετὰ χρόνια.

*Ἐρευνητὴς - μελετητὴς βορειοηπειρωτικῶν θεμάτων.
Δημοσιεύθηκε στὸ περιοδικὸ ΕΠΙΚΑΙΡΑ στὶς 24.06.2016, τεῦχος 346

Πηγή: Ῥωμαίϊκο Ὁδοιπορικό