Τί μὲ βλέπεις; Εἶσαι Ἕλλην; Θέλεις νὰ μὲ μιμηθῆς;

[Τί μὲ βλέπεις; Εἶσαι Ἕλλην; Θέλεις νὰ μὲ μιμηθῆς; Στάδιον σ’ ἀνοίγω δόξης, ἓμβα νὰ ἀγωνισθῆς. ΡΗΓΑΣ ΒΕΛΕΣΤΙΝΛΗΣ Ο ΘΕΤΤΑΛΟΣ]

Ὅταν ἡ Σκέψη ἀναδύεται ἀπὸ τὸ σκοτάδι καὶ ἀτενίζει Παρελθὸν καὶ Μέλλον, ἀναγεννᾶται ἡ Ἐλπίδα. Ἡ Ἀρχαία Παράδοση διατρέχει τὴν Ἱστορία. Ἡ Βυζαντινὴ τὴν σφραγίζει. Ἡ Ἰδέα διαμορφώνει τὰ ὄνειρα τοῦ Μέλλοντος.
“(..)Εἶχεν ἀνάστημα μεσαῖο, λαιμαυχένα παχύν, πρόσωπον ἐρυθρολευκόχρουν καὶ στρογγυλόν. Ὀφθαλμοὺς γλαυκούς, ὀφρὺς δασείας, μέτωπον πλατύ, κόμην ὐπομέλαινα. Νοημονέστατος, ζωηρὸς ἐκ φύσεως, ἑτοιμόλογος. Φιλόπονος, ὀλιγαρκής, συμπαθής. Φέρων δὲ τὴν πειθὼ εἰς τὰ χείλη, εἵλκυε πάντα εἰς τὰς συμβουλὰς του, δὲν ἐσέβετο τὴν καταγωγὴν ἀλλὰ τὴν διαγωγὴν τοῦ Ἕλληνος.”

Ρήγας Βελεστινλῆς ὁ Θετταλός. Ὁ Ἄνδρας μὲ τὶς ἐπιστημονικὲς καὶ φιλολογικὲς γνώσεις, ὁ ἐμπνεόμενος ἀπὸ τὸν ἁγνὸ τῆς Πατρίδος Ἔρωτα. Παραιτεῖται ἀπὸ τὴν ὑπηρεσία τοῦ Μιχαὴλ Σούτσου γιὰ νὰ μεταβεῖ στὴν Βιέννη. Συνδέεται μὲ Ἕλληνες λογίους καὶ ἐμπόρους καὶ σχεδιάζει τὴν Ἑλληνικὴ Ἐπανάσταση.

Ὁ ἔφηβος τῆς ἐποχῆς τῶν ὀρλωφικῶν ποὺ ἀνδρώθηκε στὴν Κωνσταντινούπολη, κουβαλοῦσε μέσα του τὸν Θρῦλο. Τὰ βάσανα καὶ τὶς προσδοκίες, τὶς ἀπογοητεύσεις καὶ τὰ ὄνειρα τοῦ Γένους.

Χειμαρρώδης στὸν ἐνθουσιασμὸ του, ἀποφασιστικὸς καὶ ριψοκίνδυνος, ἀναλαμβάνει μὲ αὐταπάρνηση τὸν ἡγετικὸ του ρόλο. Ἕτοιμος νὰ θυσιάσει τὰ πάντα στὸν βωμὸ τῆς Ἐλευθερίας, ὁραματίζεται. Δὲν παύει νὰ ἐργάζεται μὲ ὅλες του τὶς δυνάμεις πρὸς αὐτὴ τὴν κατεύθυνση. Ἀποτυπώνει τὸ Ὅραμα στὴν Χάρτα. Καλλιεργεῖ τὸ Ἑλληνικό Πνεῦμα σὲ ὅλα του τὰ Ἔργα. Ἀπὸ αὐτὸ τὸ Πνεῦμα ξεπηδᾶ καὶ ὁ Θούριος. Τὸ ἄρτια δομημένο σάλπισμα τοῦ Σηκωμοῦ, μὲ συγκεκριμένο πολιτικὸ σχέδιο καὶ πρόγραμμα.

Ὁ Ρήγας δὲν προκηρύσσει τὴν Ἐπανάσταση. Τὴν προεξαγγέλει. Μεγαλοπρεπῶς. Ἑλληνικῷ τῷ Τρόπῳ.
Ὁ Κύκλος τῶν Φίλων διαστέλλεται. Τὸ ἴδιο καὶ ἡ ἀκτινοβολία τῆς Ἰδέας. Ὁ Μείζων Ἑλληνισμὸς πρωτοστατεῖ στὴν Ἐθνικὴ Πνευματικὴ Ἀναγέννηση καὶ στὶς ὑπὲρ τοῦ Γένους ἐνέργειες.

Καθὼς προχωροῦσε τὸ Σχέδιο, δὲν ἄργησε νὰ ἔρθει καὶ ἡ προδοσία. Λεπτομέρειες ἀποκαλύπτονται στὴν αὐστριακὴ ἀστυνομία καὶ ἀκολουθεῖ ἡ σύλληψη στὴν Τεργέστη. Ἐν μέσῳ τῶν μεγάλων σκοπῶν, καὶ γιὰ νὰ μὴν προδώσει τὸν Ὅρκο καὶ τοὺς συντρόφους του, ὁ Ρήγας θέλησε νὰ γίνει αὐτόχειρ. Ἀλλά ἀπέτυχε. Οἱ Αὐστριακοὶ τὸν παραδίδουν πληγωμένο, μαζὶ μὲ τοὺς συντρόφους του, στὶς Ὀθωμανικὲς ἀρχές. Καὶ ὁδηγοῦνται στὸν τόπο τῆς σφαγῆς τους, στὸ Βελιγράδι. Ἐκεῖ ὁ Ἐθνεγέρτης σπάει τὰ δεσμὰ του, σκοτώνει ἕναν ἐκ τῶν δημίων του, καὶ λίγο πρὶν ἀπὸ τὸ τέλος παραδίδει τὸν χρησμό:

-Φονεύσετέ με, πλὴν ἀπὸ τὸ αἷμα μου θέλει βλαστήσει τῆς Ἑλλάδος ἡ Ἐλευθερία.
Ἄνανδρο τρόπο ηὗρε ὁ τύραννος νὰ ἐκτελέσει τὸν Ρήγα καὶ τοὺς συντρόφους του. Νύχτα, στὸν ὑγρὸ τάφο τῆς φυλακῆς. Σιδεροδέσμιους, τοὺς στραγγάλισαν ὅλους οἱ δήμιοι. Καὶ πέταξαν τὰ ἄψυχα σώματα στὸν Δούναβη. Τέτοιο τέλος εἶχε ὁ γενναιόφρων Ρήγας.

Οἱ Ἕλληνες Πατριῶτες ποὺ συνεμαρτύρησαν τὴν νύχτα ἐκείνη στὸ Βελιγράδι -ὅλοι στὸ ἄνθος καὶ τὴν ἀκμὴ τῆς ἡλικίας τους- ἦταν οϊ ἐξῆς ὀκτώ:
– Ρῆγας Βελεστινλῆς ὁ Θετταλός, ἐτῶν 40
– Εὐστράτιος Ἀργέντης, ἔμπορος ἀπὸ τὴν Χίο, ἐτῶν 31
– Δημήτριος Νικολίδης, ἰατρὸς από τὰ Γιάννενα, ἐτῶν 32
– Ἀντώνιος Κορωνιός, ἔμπορος καὶ λόγιος ἀπὸ τὴν Χίο, ἐτῶν 27
– Ἰωάννης Καρατζὰς, λόγιος ἀπό τὴν Κύπρο, ἐτῶν 31
– Θεοχάρης Τουρούντζιας, ἔμπορος ἀπὸ τὴν Σιάτιστα, ἐτῶν 22
– Ἰωάννης Ἐμμανουήλ, φοιτητής ἰατρικῆς, ἐκ Καστοριᾶς, ἐτῶν 24
– Παναγιώτης Ἐμμανουήλ, ἀδελφὸς του Ἰωάννη, ἐτῶν 22.
Τὸ ἡμερολόγιο ἔδειχνε 11 Ἰουνίου. 1798.
Τέσσερις ἡμέρες μετὰ τὸ ἀποτρόπαιο ἔγκλημα, ὁ αὐστριακὸς φρούραρχος τοῦ γειτονικοῦ Σεμλίνου θὰ πληροφοροῦσε σχετικὰ τὸν ὑπουργὸ του.
“Ὁ καϊμακάμης ἔλαβε τὴν παρελθοῦσα ἑβδομάδα ἐκ Κωνσταντινουπόλεως φιρμάνιον, καθ’ ὃ ἐν μεγίστη μυστικότητι, τὴν τρίτην μετὰ τὴν ἄφιξιν τοῦ φιρμανίου ἡμέραν, διέταξε νύκτωρ τὸν στραγγαλισμὸν τῶν ὀκτὼ καθειργμένων Ἑλλήνων, μετὰ δὲ τὴν τέλεσιν τῆς πράξεως, ἐνήργησε νὰ διαδοθῇ ὅτι εἶχον ἀποδράσει ἅπαντες ἐκ τῆς φυλακῆς, καὶ δὴ ἔστειλε ἄνδρας πρὸς δῆθεν καταδίωξιν αὐτῶν ἀνὰ τὰς λεωφόρους.”

Ἡ Θυσία ποὺ θὰ προετοίμαζε τὴν συντριβὴ τῶν τυράννων, ἡ τελευταία πράξη τοῦ δράματος ἐκτυλίχθηκε στὸ σκοτάδι καὶ μὲ κλειστὴ τὴν αὐλαία. Ποτισμένος μὲ αἷμα, ὁ σπόρος τοῦ Ρήγα εἶχε πέσει σὲ γόνιμο ἔδαφος. Καὶ, πρὸς ἐκπλήρωσιν τῆς Προφητείας τοῦ 1821, βλάστησε στὴν Γῆ τῆς Ἐλευθερίας.

Φίλτατε Ἀναγνώστη.
Μπορεῖ τὸ ἔργο τοῦ Ρήγα νὰ τὸ ἀνέκοψε ὁ θάνατος. Μπορεῖ ἡ προδοσία νὰ τὸν ἀφάνισε ἀπὸ προσώπου Γῆς. Τὸ Ἱερὸ ὅμως Φρόνημα δὲν ἐξαλείφθηκε. Ἡ κινητήριος δύναμη τοῦ Ἀγῶνα μεταλαμπαδεὐεται στὶς καρδιὲς τῶν Ἑλλήνων. Διδάσκει τὸν Τρόπο. ‘Ὑπενθυμίζει τὸ Χρέος.
Μπροστὰ μας ὑπάρχει ὁ Σκοπός. Μία Σκέψη καὶ μιὰ γενναία Ἀπόφαση. 223 ἔτη ἀπὸ τὴν Θυσία τοῦ Ἕλληνος Μύστη, τὸ Ὅραμα Ζεῖ.
Ἡ Μάχη εἶναι ἐπιταγὴ τοῦ Ἔθνους. Ἡ Νίκη εἶναι ἐπιταγὴ τῆς Ἱστορίας.
Χρησμοὺς θαύμαζε.
.
Εἰς Μνήμην. Ἀνήμερα τῆς ὀνομαστικῆς Ἑορτῆς τοῦ Ἐθνομάρτυρος Ρῆγα Βελεστινλῆ τοῦ Θετταλοῦ.
.
Μὲ Ἀγάπη καὶ Σεβασμό,
Ἰωάννα Γ. Καραγκιούλογλου
25 Φεβρουαρίου 2021
Εἰκ.: Ἀρχεῖο ΙΓΚ