Νικόλαος Ταμπακόπουλος: Οπλαρχηγός, αγωνιστής του αγώνα του 1821 & πλούσιος τραπεζίτης.

Άγνωστοι Ήρωες / Μικρά Ασία & 1821

Η καταγωγή του ήταν από την Βυτίνα της επαρχίας Καρύταινας και ήταν ένας από τους πλουσιότερους Μωραΐτες της εποχής αυτής. Κάλυψε μεγάλο μέρος των εξόδων του στρατοπέδου του Κολοκοτρώνη το πρώτο διάστημα της επανάστασης, ενώ ήταν ένθερμος υποστηρικτής της Φιλικής εταιρείας χρηματοδοτώντας την με σεβαστά ποσά. Σφράγισε την αγάπη του για την πατρίδα με την προσωπική του θυσία, αφού έπεσε ηρωικώς μαχόμενος στη μάχη των Τρικόρφων.

Ως τραπεζίτης δάνειζε Έλληνες και Τούρκους. Ο ιστορικός Βασ. Κρεμμυδάς τον αποκαλεί “τοκογλύφο” και αναφέρει ότι λίγο πριν την Επανάσταση είχε δανείσει σε διάφορους περί τα 2 εκατομμύρια γρόσια.[1]

Πήρε μέρος στη Συνέλευση των Καλτεζών (20 Μαΐου 1821 – 26 Μαΐου 1821) με σκοπό τη δημιουργία τοπικής πολιτικής αρχής. Πρόεδρος της συνέλευσης ήταν ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης. Από την Συνέλευση προέκυψε το πρώτο επίσημο νομικό κείμενο της σύγχρονης Ελλάδας και ο πρώτος Καταστατικός της Χάρτης.

Έγινε μέλος της Εφορείας των Τρικόρφων επί της προεδρίας του Κανέλλου Δεληγιάννη. Πήρε μέρος σε πολλές μάχες και ιδίως στην μάχη του Δερβενακίου κατά του Δράμαλη. Σκοτώθηκε στην ατυχή μάχη των Τρικόρφων (25 Ιουνίου 1825) πολεμώντας κατά του Ιμπραήμ Πασά. Ο θάνατός του θρηνείται σε ορισμένα δημοτικά και μοιρολόγια όπως το κατωτέρω, όπου μνημονεύονται ο Παπατσώνης και ως “σεντουκομίνης” ο ταμίας Π. Δημητρακόπουλος από την Αλωνίσταινα:

Βουνά της Αλωνίσταινας και της Απάνω Χρέπας / τί έχετε π’ αραχνιάσατε ….
Μπραήμ πασάς μας έζωσε με τους στραβαραπάδες …/σκοτώσαν τον κυρ-Νικολή με τον Παπατσωνόπλο.
… Σκοτώσαν τη λεβεντουργιά, τους δυό καπεταναίους, / σκοτώθη ο Ταμπακόπουλος και ο σεντουκομίνης.
Οι οικονομικές προσφορές του Ν. Ταμπακόπουλου για τον Αγώνα


Ο Ν. Ταμπακόπουλος κάλυψε χρηματικά τις εκτεταμένες ανάγκες του αγώνα και προσέφερε όλη την τεράστια περιουσία του υπολογιζόμενη σε 150.000 τάλιρα.

Οι οικονομικές προσφορές του Ν. Ταμπακόπουλου είχαν αρχίσει προ της έκρηξης της επανάστασης. Μυήθηκε στη Φιλική καθ’ υπόδειξη του Κανέλλου Δεληγιάννη και έγινε ένθερμος υποστηρικτής της εταιρείας χρηματοδοτώντας την με σεβαστά ποσά (υπολογίζονται σε 50.000 τάλιρα). Το 1819 δωροδόκησε τον επικεφαλής της Τουρκικής χωροφυλακής στην Τρίπολη με 9.000 τάλληρα, για να συμπεριφέρεται ευνοϊκά στους χριστιανούς και να διευκολύνει τις κινήσεις των προεστών. Το ίδιο έτος εξόφλησε τους φόρους της επαρχίας Καρύταινας και έδωσε στον οπλαρχηγό Κεφάλα 1000 τάλληρα για την αγορά πολεμοφοδίων και στον Παπαφλέσσα 300 ενετικά φλωριά.

Δωροδόκησε το 1821 λίγο προ της έναρξης της επανάστασης τον πασά των Καλαβρύτων Αρναούτογλου, ώστε να μεσολαβήσει για τη σωτηρία των φυλακισμένων προκρίτων στην Τριπολιτσά.


Έδωσε στον Κολοκοτρώνη μόλις αποβιβάστηκε στον Μοριά 1000 τάλληρα και 500 ενετικά φλωριά. Στην πολιορκία της Τριπολιτσάς προσέφερε πολεμοφόδια αξίας 9.000 ταλλήρων και στην πολιορκία των Πατρών 12.000 τάλληρα.

Τα τελευταία χρήματα της οικογένειας, 300 φλουριά, προσέφερε η σύζυγος του Κατερινιώ μετά το θάνατό του και την αιχμαλωσία των θυγατέρων του από τον Ιμπραήμ, στον τότε πρόεδρο της κυβέρνησης Γ. Κουντουριώτη.

Μετά την Επανάσταση ο Ιωάννης, γιός του Ν. Ταμπακόπουλου, υπέβαλε στην επί του Αγώνος Επιτροπή στοιχεία από το οικογενειακό του αρχείο για τη δράση του πατέρα του και για τα τεράστια ποσά που είχε διαθέσει για την Επανάσταση και πριν από αυτή.

Σώζεται επιστολή της 11ης Μαρτίου 1821 από τον Σωτ. Χαραλάμπη προς τον Ταμπακόπουλο με την οποία ζητείται από τον τελευταίο να καθησυχάσει τους Τούρκους των Καλαβρύτων και να κερδηθεί χρόνος, καθώς εντείνονταν οι υποψίες των Τούρκων για την επερχόμενη Επανάσταση.

Πηγή