Η Ελληνική γλώσσα

Γράφει ο Ιωάννης Μ. Ασλανίδης*

Από τους αρχαιοτάτους εκείνους χρόνους, οι Έλληνες διηρημένοι σε διάφορες πολιτείες, διαμορφώνουν πρώτα την γλώσσα των. Η θαυμασία αυτή και πλουσιότατη γλώσσα, η οποία, κατά τον Όμηρο: «είχε πλείστους τρόπους να θωπεύει την ακοήν και να γοητεύει τα πνεύματα», τις εκφράζει κατά τις ωραίες παρομοιώσεις του όπως:
«έρρεε γλυκυτέρα και από το μέλι» από των χειλέων του Νέστορος και «εξήρχετο πυκνοτέρα από τΙς νιφάδας της χειμερινής χιόνος» από των χειλέων του Οδυσσέως.

-Από τις διαλέκτους των διαφόρων Ελληνικών φύλων, εγεννήθη η Εθνική γλώσσα των Ελλήνων και η κοινότης θρησκείας και γλώσσας εδημιούργησαν το Έθνος των Ελλήνων με τον λαμπρόν πολιτισμό.

-Κατά τον Κικέρωνα, η θαυμαστή αυτή γλώσσα των Ελλήνων είναι η γλώσσα των θεών «Ει θεοί διαλέγονται την των Ελλήνων γλώττη χρώνται».

-Και όπως επίσης έλεγε ο Μέγας Ναπολέων: «Η ωραιότερη γλώσσα του κόσμου είναι η ελληνική. Έπρεπε να την μιλούσαν οι θεοί».

Η Ελληνική γλώσσα ομιλείτο κατά τα μέσα της 2ας π. Χ. χιλιετίας, ευρίσκετο δε σε υψηλό επίπεδο τελειότητας. Σήμερα είναι ιστορικά εξακριβωμένο και η κοσμοκράτειρα τότε Ρώμη, υφίσταται την επίδραση του Ελληνικού πολιτισμού και της ελληνικής γλώσσας.

Ο Ακαδημαϊκός Ι. Θεοδωρακόπουλος λέγει: Η Γλώσσα των Ελλήνων από την εποχή του Ομήρου είναι μία και αδιαίρετη.

Και, τα κύματα του Αιγαίου μιλούν Ελληνικά», τόνιζε ο νομπελίστας Οδυσσέας Ελύτης.

Ο Μεγάλος Ν. Καζαντζάκης έλεγε: Η γλώσσα μας είναι η πατρίδα μας είναι ο πολιτισμό μας, είναι η ιστορία μας.

Η Ελληνική γλώσσα έχει ονομασθεί Βασίλισσα των Γλωσσών. Είναι η γλώσσα των αγγέλων της ειρήνης και της αγάπης. Είναι η γλώσσα της Αγίας Γραφής και του κηρύγματος των Ευαγγελιστών που αναδιαμόρφωσαν και ανάπλασαν τον κόσμο.

Ο Κορυφαίος σύγχρονος Ισπανός Ελληνιστής Φραγκίσκος Ρ. Αντράδος επισημαίνει: «Η Ελληνική μαζί με την κινεζική είναι οι μόνες γλώσσες με συνεχή ζώσα παρουσία και πορεία στον ίδιο περίπου γεωγραφικό χώρο, από τους ίδιους λαούς επί 4.000 έτη και γραπτή 3.500 ετών» (ιστορία της Ελληνικής γλώσσας από τις απαρχές ως τις μέρες μας).

Η Ελληνική γλώσσα για εμάς τους Έλληνες αποτελεί το πανάρχαιο και αιώνιο σύμβολο της Εθνικής μας ταυτότητας και κληρονομιάς.

Γράφουν για την Ελληνική Γλώσσα:

– Η Ζακελίν ντε Ρομιγύ, γαλλίδα Ακαδημαϊκός μας λέγει: «Η καλύτερη άσκηση για την ανάπτυξη της ευφυϊας είναι η μελέτη της Ελληνικής γλώσσας, διότι κάθε λέξη κρύβει και μία ιδέα.

– Η Μαριάννα Μακντόναλντ, Αμερικανίδα καθηγήτρια, μας επισημαίνει και μας τονίζει ιδιαίτερα, ότι: «Η Ελληνική Γλώσσα είναι το μοντέλο όλων των Ευρωπαϊκών γλωσσών.

– Οι Χεριγκούτια και Ίμαθ, Ισπανοί Ευρωβουλευτές, έκαμαν πρόταση στην Ευρωβουλή, την εξής: «Η Αρχαία Ελληνική γλώσσα, να γίνει διεθνής Γλώσσα ως μητέρα όλων των γλωσσών και η μόνη συμβατή στους κομπιούτερ προηγμένης τεχνολογίας.

Λέει ο Γλωσσολόγος Francisko Andrados: “ Η Ελληνική γλώσσα έχει λέξεις για έννοιες οι οποίες παραμένουν χωρίς απόδοση στις υπόλοιπες γλώσσες, όπως άμιλλα, θαλπωρή και φιλότιμο. Μόνο η Ελληνική γλώσσα ξεχωρίζει την ζωή από τον βίο, την αγάπη από τον έρωτα. Μόνο αυτή διαχωρίζει, διατηρώντας το ίδιο ριζικό θέμα, το ατύχημα από το δυστύχημα, το συμφέρον από το ενδιαφέρον.

Λέει ο Καναδός Καθηγητής Zak Mousar,σε πρόσφατη συνέντευξη του στο Μόντρεαλ, ότι:” Η Ελληνική γλώσσα είναι το αγκωνάρι του πολιτισμού μας και η μητρική γλώσσα του Δυτικού Πολιτισμού.

Στη προμετωπίδα της εισόδου του αεροδρομίου του Πεκίνου, οι Κινέζοι καλοσωρίζουν τους επισκέπτες σε τρείς γλώσσες, Πρώτα Ελληνικά, “ΚΑΛΟΣ ΗΛΘΑΤΕ ΣΤΗΝ ΚΙΝΑ”. Μετά Αγγλικά “WELCOME TO CHINA” και μετά τρίτη σειρά στην Κινεζική γλώσσα. Αυτό ως ένα μικρό δείγμα αναγνώρισης της δύναμης της Ελληνικής γλώσσας, του Ελληνικού πολιτισμού και της Ιστορίας μας.

Αυτά και πολλά άλλα που ακούγονται και συμβαίνουν, για την Ελληνική Γλώσσα ιδίως στο εξωτερικό, τεκμηριώνουν και καταδεικνύουν την αξία, την ποιότητα και την διαχρονικότητα αυτής.

Εμείς όμως στις μέρες μας παριστάμεθα μάρτυρες ενεργειών, που αποσκοπούν στην πνευματική αυτοκτονία της Ελλάδος, με την ουσιαστική έξωση της αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας, εδώ και χρόνια. Αυτής που αποτέλεσε την βάση και την απαρχή της εξελεγκτικής πορείας και όχι μόνο της Ελλάδος αλλά και της ανθρωπότητος ανά τους αιώνες.

Και! όπως ο Ευαγ. Μουτσόπουλος, Ακαδημαϊκός, παρατηρεί: «οι μαθητές των σύγχρονων σχολείων διακρίνονται από χαρακτηριστική και ανησυχητική άγνοια των γλωσσικών όρων, από σαφή ποσοτικό και ποιοτικό περιορισμό των λέξεων που χρησιμοποιούν στην καθημερινότητά τους. Το Λεξιλόγιο μας έχει συρρικνωθεί εις το ελάχιστο και η συρρίκνωση αυτή συνεπάγεται και μία συρρίκνωση των νοητικών κατηγοριών από τις οποίες διέπεται ο λόγος μας».

Επισημαίνω με ανησυχία πως πρέπει να γνωρίζουμε ότι, η υποδούλωση ενός λαού ξεκινάει από την αλλοτρίωση της γλώσσας του.

Στο παρόν κείμενό μου, έκρινα σκόπιμο να κάμω ιδιαίτερη μνεία, για το Δελφικό «ΕΙ» που καταδεικνύει αφ’ενός την χρησιμότητα και την διαχρονικότητα της αρχαίας Ελληνικής φιλοσοφίας μέσα από δύο γράμματα και αφ’ετέρου την δύναμη και την τελειότητα της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσας, που μπορεί με την λέξη «ΕΙ» να διδάξει και να διατυπώσει εκπληκτικές έννοιες για την ανθρώπινη πραγματικότητα.

Η Ελληνική δίφθογγος «ΕΙ» θεωρείται, ακόμη και σήμερα, το Δελφικό μυστηριώδες σύμβολο, το οποίο αποτελεί απόφθεγμα και ευρίσκεται αναγεγραμμένο σε ερειπωμένο αρχαϊκό κτίσμα των Δελφών. Περί αυτού διατυπώθηκαν κατά καιρούς πολλές απόψεις και εικασίες, ήδη από την εποχή του ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ, ο οποίος έγραψε: «Περί του ΕΙ εν Δελφούς». Περί αυτού έγραψε, μεταξύ πολλών άλλων, ο βαθύνους Ιατρός-Μαθηματικός και Φιλόσοφος Στέφανος Καραθεοδωρής «Περί του εν Δελφούς ΕΙ» (Κων/πολη 1847). Όλες οι απόψεις συγκλίνουν στην Ιστορικομυθολογική άποψη ότι: Διά του εις Δελφούς «ΕΙ» (το οποίο ανήκει στον Ενεστώτα του ρήματος ΕΙΜΙ το οποίο σημαίνει ΕΙΣΑΙ, ΥΠΑΡΧΕΙΣ), ο θεός Απόλλων επιτάσσει και υποδεικνύει σε κάθε Άνθρωπο, ότι: Επιβάλλεται αφού κατανοήσεις το θείο δώρο της υπάρξεώς σου, να αποδείξεις με εκλεκτό έργο σου όσο ζεις, την αξία της υπάρξεως σου αυτής, η οποία αξία αποτελεί συνθετικό στοιχείο ενός Μεγαλειώδους πανανθρώπινου πολιτισμού.

* Αντγος ε.α., Επίτιμος Δκτηςτης Σ.Σ.Ε.