Εξαγριωμένος ελέφαντας βοηθά Ρωμαίους! Νήσος, 556 μ.Χ.

«Όσο συνέβαιναν αυτά, κάποιος από τους υπασπιστές του Μαρτίνου, Όγναρις στο όνομα, βρέθηκε παγιδευμένος σε ένα στενό χώρο, έτσι που δεν μπορούσε με κανέναν τρόπο να αποδράσει. Όντας σε απελπιστική θέση από τη συντυχία και κάνοντας μια κίνηση στην τύχη, πληγώνει άσχημα στο φρύδι με το ακόντιό του τον πιο άγριο από τους ελέφαντες που ερχόταν κατά πάνω του, έτσι που η αιχμή καρφώθηκε ολόκληρη στη σάρκα και το υπόλοιπο του δόρατος κρεμόταν ελεύθερο.

Ο ελέφαντας, εξαγριωμένος από το πλήγμα που γινόταν πιο επώδυνο από την κίνηση της αιχμής μέσα στο μάτι του, οπισθοχωρούσε ξαφνικά και άρχισε να πηδάει και να γυρίζει γύρω από τον εαυτό του. Και τη μια στιγμή τίναζε την προβοσκίδα του σαν μαστίγιο χτυπώντας και εξακοντίζοντας πολλούς Πέρσες, την άλλη την τέντωνε ευθεία και άφηνε έναν τραχύ και άγριο ήχο.


Μετά γκρέμισε όσους στεκόταν πάνω στην πλάτη του και τους σκότωσε καταπατώντας τους, ενώ στη συνέχεια έσπειρε τον πανικό σε όλον τον Περσικό στρατό, τρομάζοντας όσα άλογα έμπαιναν στο πέρασμά του και κομματιάζοντας ή πληγώνοντας με τους χαυλιόδοντές του ό,τι τον πλησίαζε. Έτσι, σκόρπισε παντού θρήνο και αναταραχή. Διότι τα άλογα τρομαγμένος από την οργή του θηρίου δεν υπάκουαν στα χαλινάρια, αλλά σηκώνοντας όρθια με τα μπροστινά τους πόδια στον αέρα και άδειαζαν στο έδαφος τους αναβάτες. Έτσι ακυβέρνητα κάλπαζαν μέσα στο πλήθος ,λαχανιασμένα και φρουμάζοντας. Τότε και οι στρατιώτες άρχισαν να υποχωρούν άτακτα και να σπρώχνουν όλοι, να αγκωνίζουν ο ένας τον άλλο και να προσπαθούν ο καθένας να ξεφύγει πρώτος πριν από το διπλανό του. Το αποτέλεσμα ήταν να σκοτωθούν πολλοί από τους δικούς τους, καθώς σκόνταφταν πάνω στα ξίφη των φίλων και ομοφύλων τους.

Καθώς ,λοιπόν, η σύγχυση στο Περσικό στρατόπεδο ξεπέρασε κάθε όριο , όλοι οι Ρωμαίοι, και εκείνοι που είχαν ήδη βγεί από το τείχος και όσοι έτυχε να μείνουν μέσα, συσπειρώθηκαν τότε σε μία φάλαγγα και καλύπτοντας όσο πιο εκτεταμένα γινόταν την πρώτη τους γραμμή με ασπίδες έπεσαν πάνω στους εχθρούς που ήσαν ακόμη σε πλήρη σύγχυση. Εκείνοι εξαντλημένοι από τις προηγούμενες προσπάθειες δεν άντεξαν την επίθεση και τράπηκαν σε γρήγορη φυγή μέσα σε πλήρη αταξία, που δεν τους άφηνε περιθώρια να αμυνθούν απέναντι στους διώκτες τους, και σκορπίστηκαν προς όλες τις κατευθύνσεις ,όπως ο καθένας έβρισκε πρόσφορο.

Ο Ναχοραγάν , κατάπληκτος από το παράλογο των όσων συνέβαιναν, υποχώρησε καλπάζοντας και έκανε σήμα σε όλους με το μαστίγιό του να φύγουν το ταχύτερο δυνατό, πράγμα που ήδη έκαναν. Αυτήν την κατάληξη είχαν τα αλαζονικά του λόγια, μια κατάληξη αντίθετη από ό,τι κομπάζοντας είχε προβλέψει. Οι Ρωμαίοι, από την άλλη, δεν σταμάτησαν να καταδιώκουν και να σκοτώνουν τους βαρβάρους, παρά μόνον όταν ο Μαρτίνος θεωρώντας ότι είχαν κατορθώσει αρκετά, τους ανακάλεσε με τη σάλπιγγα και τους υποχρέωσε να ηρεμήσουν. Έτσι και οι Πέρσες με δυσκολία κατάφεραν να διασωθούν στο στρατόπεδό τους, έχοντας χάσει σε αυτή την επιχείρηση περισσότερους από δέκα χιλιάδες άνδρες!»

o Ελέφαντας εκ βυζαντινού χειρογράφου της Οξφόρδης. bodl_Auct.F.4.15_Master_27r








Ιστορίαι, Αγαθίας Σχολαστικός, Ιστορία Γ’, 27. Εκδόσεις Κανάκη.
anodosautokratorias.blogspot

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια