Ο έφηβος που κατέβασε την σημαία της κατοχής στην Κύπρο, ο Νεοκλής Σαρρής και το ΟΧΙ του Μεταξά

«Σε λίγα χρόνια οι Τούρκοι θα κάνουν τους Έλληνες να σκέπτονται σαν Τούρκοι και αυτή θα είναι η μεγαλύτερή μας ήττα» - «Βρίσκεται σε εξέλιξη μία νοοτροπία σε ηγετικά κλιμάκια του κυπριακού κράτους που προσλαμβάνει τα δεδομένα της κατοχής ως κανονικότητας, εξ ου και η εκκωφαντικά αμήχανη και φοβική αντίδρασή των»

Φανούλα Αργυρού
Διάβασα πολλά άρθρα που επικρίνουν όλους εκείνους που έπεσαν σαν γύπες πάνω στον 16χρονο νεαρό Έλληνα της Κύπρου, που τόλμησε να κατεβάσει τη σημαία της κατοχικής δύναμης (ΤΟΥΡΚΙΑΣ), που ατιμάζει την κατεχόμενη γη μας. Ας αναφέρω μόνο δύο. Το «Ο έφηβος που τολμά» (17.9.2019 huffingtonpost.gr) του Χριστόδουλου Κ. Γιαλλουρίδη, καθηγητή στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, και το «Από τέτοια πλύση εγκεφάλου δεν πέρασε άλλος λαός» του Άριστου Μιχαηλίδη, στον «Φιλελεύθερο, 20.9.2019.

«Τα δεδομένα της κατοχής ως κανονικότητα»
Έγραψε, μεταξύ άλλων, ο καθηγητής: «Βρίσκεται σε εξέλιξη μία νοοτροπία σε ηγετικά κλιμάκια του κυπριακού κράτους που προσλαμβάνει τα δεδομένα της κατοχής ως κανονικότητας, εξ ου και η εκκωφαντικά αμήχανη και φοβική αντίδρασή των… Ο συγκεκριμένος έφηβος, διαπνεόμενος από τα ιδεώδη της δικαιοσύνης και της δημοκρατίας, προχώρησε σε μία ενέργεια, η οποία διατυπώνει τη διαμορφωθείσα θέλησή του για ελευθερία, η οποία δεν συνιστά κατά τα ανωτέρω ένα τυχαίο γεγονός, αλλά μια πράξη με ισχυρό συμβολισμό. Η κυπριακή Πολιτεία οφείλει να προστατεύσει τον άνθρωπο που είχε το θάρρος να πλήξει με τις μικρές του δυνάμεις το σύστημα κατοχής της πατρίδας του…». Και ο Α. Μιχαηλίδης: «Μα, με τι υλικά τούς έκαναν την πλύση εγκεφάλου κι έγιναν τόσο γελοίοι, τελικά; Είναι ανεξήγητο το φαινόμενο. Και εξωφρενικό. Να προσπαθούν, βιάζοντας τη λογική, να δικαιολογήσουν καθετί που παρουσιάζει την τουρκική πολιτική των ξεριζωμών και των γενοκτονιών… Μάταια, βέβαια, το λέμε… Κάποιους τούς τα φυτεύουν και σε ειδικά σεμινάρια κι αυτοί τα μεταφέρουν στους εντελώς ανόητους».

«Ποινικό αδίκημα να μιλάς εναντίον των Τούρκων εποίκων»!

Δυστυχώς, δεν ήταν η πρώτη φορά που η ίδια ηττοπαθής νοοτροπία εκδηλώθηκε εναντίον πολιτών που τολμούν κατά διαστήματα να καταγγείλουν τον κατακτητή και τα συνεχιζόμενα απορρέοντα από τις δύο τουρκικές βάρβαρες εισβολές. Το 2017 κάποιος άλλος επιτέθηκε του Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου Β’, ότι τάχα… διέπραξε ποινικό αδίκημα (!) και υποκίνησε βία και μίσος, γιατί καταφέρθηκε εναντίον των Τούρκων εποίκων, δηλαδή του εγκλήματος πολέμου! Και είχα γράψει σχετικά τον Ιούνιο του 2017 με τίτλο «Σε λίγα χρόνια οι Τούρκοι θα κάνουν τους Έλληνες να σκέπτονται σαν Τούρκοι και αυτή θα είναι η μεγαλύτερη μας ήττα», χρησιμοποιώντας μια ιστορική «προφητεία» του μ. καθηγητή Δρος Νεοκλή Σαρρή, η οποία συνεχώς επαληθεύεται…

Γλαύκος Κληρίδης και Μάργκαρετ Θάτσερ

Κάποτε και ο Γλαύκος Κληρίδης καταφέρθηκε εναντίον κάποιων άλλων Ελλήνων νεαρών, που είχαν αντιδράσει με παρόμοιο τρόπο εναντίον του κατοχικού καθεστώτος χαρακτηρίζοντάς τους «ανεγκέφαλους». Και η Βρετανίδα τότε Πρωθυπουργός Μάργκαρετ Θάτσερ ως “childish pranks” και σε επιστολή της συμφωνούσε, ούτε λίγο ούτε πολύ, με τον Τ/κ ηγέτη Ραούφ Ντενκτάς (σ.σ. και οι τρεις μακαρίτες), με αποτέλεσμα, και εις διαμαρτυρία της επιστολής εκείνης, να αποσύρω την υποψηφιότητά μου για δημοτική σύμβουλος στη δημαρχία του Μπάρνετ στο Λονδίνο με το Συντηρητικό Κόμμα Βρετανίας…

Το ηρωικό «όχι» του Ιωάννη Μεταξά

Με την εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940 να πλησιάζει είναι καλά να θυμηθούμε κάποιες ιστορικές δηλώσεις του Έλληνα τότε Πρωθυπουργού Ιωάννη Μεταξά προς τους εκδότες και αρχισυντάκτες των αθηναϊκών εφημερίδων στο «Μεγάλη Βρετανία». Δύο μέρες μετά το ένδοξο ΟΧΙ του προς τον Ιταλό πρεσβευτή Γκράτσι.

Το κείμενο αυτό βρίσκεται δημοσιευμένο στον οικείο τόμο της «Ιστορίας του Στρατεύματος», που εκδίδει το Γενικό Επιτελείο Στρατού, όπως δημοσίευσε η «Καθημερινή» στις 27.10.2002.

Αντιγράφω ορισμένα αποσπάσματα όπως δημοσιεύθηκαν:

«…Μη νομίσητε ότι η απόφασις του OXI πάρθηκε έτσι, σε μια στιγμή. Μη φαντασθήτε ότι εμπήκαμε στον πόλεμο αιφνιδιαστικά…

Εις τας 16 Αυγούστου έγινεν ο τορπιλλισμός της ’’ΕΛΛΗΣ’’. Γνωρίζετε ότι από την πρώτην στιγμήν διεπιστώθη ότι το έγκλημα ήτο Ιταλικόν…. Διά να αποφύγωμεν τον πόλεμον θα έπρεπε να γίνωμεν εθελονταί δούλοι!

Ομολογώ ότι εμπρός εις την φοβεράν ευθύνην της αναμίξεως της Ελλάδος εις τέτοιον μάλιστα πόλεμον, έκρινα πως καθήκον μου ήτο να δω εάν θα ήτο δυνατόν να προφυλάξω τον τόπον από αυτόν έστω και διά παντός τρόπου, ο οποίος όμως θα συμβιβάζετο με τα γενικότερα συμφέροντα του Έθνους… μου εδόθη να εννοήσω ότι η ένταξις εις την Νέαν Τάξιν προϋποθέτει προκαταρκτικήν άρσιν όλων των παλαιών διαφορών με τους γείτονάς μας, και ναι μεν αυτό θα συνεπήγετο φυσικά θυσίας τινάς διά την Ελλάδα, αλλά αι θυσίαι θα έπρεπε να θεωρηθούν απολύτως ’’ασήμαντοι’’ εμπρός εις τα ’’οικονομικά και άλλα πλεονεκτήματα’’, τα οποία θα είχεν διά την Ελλάδα η Νέα Τάξις εις την Ευρώπην και εις την Βαλκανικήν. Φυσικά, με πάσαν περίσκεψιν και ανεπισήμως επεδίωξα δι' όλων των μέσων να κατατοπισθώ συγκεκριμένως ποίαι θα ήσαν οι θυσίαι αυταί, με τας οποίας η Ελλάς θα έπρεπε να πληρώση την ατίμωσίν της εξ ιδίας θελήσεως προσφοράς της, να υπαχθή υπό την Νέαν Τάξιν.

Δηλαδή θα έπρεπε διά να αποφύγωμεν τον πόλεμον, να γίνωμεν εθελονταί δούλοι και να πληρώσωμεν αυτήν την τιμήν... (!)…Το συμπέρασμα αυτό δεν προέκυπτεν μόνον από την πλέον απλήν λογικήν, αλλά και από ασφαλείς και βεβαίας πληροφορίας εξ Αιγύπτου…

’’Ο ελληνικός λαός θα εστρέφετο εναντίον της κυβερνήσεως αν τον είχε καταδικάσει εις εθελουσίαν υποδούλωσιν’’.

Έζησα κύριοι την περίοδον του Εθνικού Διχασμού, που εδημιουργήθη το 1916, όταν από την κατάστασιν εκείνην προέκυψαν δύο Ελλάδες, η των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης. Τον κίνδυνον από μίαν νέαν διαίρεσιν της Ελλάδος προκύπτουσαν συνεπεία του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, όπως η διαίρεσις του 1916 προέκυψε συνεπεία του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, μίαν νέαν διαίρεσιν μάλιστα, πολύ τραγικωτέραν, διότι όπως την εσκιαγράφησα δεν θα είναι καν διχασμός, αλλά τριχοτομισμός…

Γιατί οι Γερμανοί δεν θα νικήσουν. Δεν μπορεί να νικήσουν.

Η Ελλάς... είναι αποφασισμένη να υπερασπίση τα εδάφη της, έστω και αν πρόκειται να πέση. Ήδη, δε, η απόφασίς της αυτή και η πολιτική της αυτή, χάρις εις την οποίαν απρόκλητα προσεβλήθη, χάρισαν στον τόπο και στον λαό μας το πλέον ανεκτίμητον των αγαθών και το μεγαλύτερον στοιχείον της δυνάμεώς του: Αυτή η πολιτική έδωσεν εις τον λαόν την απόλυτη ψυχική και πανεθνική ένωσί του.

Τελικώς λοιπόν θα νικήσωμεν… H Ελλάς δεν πολεμά διά την νίκην. Πολεμά διά την Δόξαν. Και διά την τιμήν της. Έχει υποχρέωσιν προς τον εαυτόν της να μείνει αξία της ιστορίας της.

Υπάρχουν στιγμές κατά τις οποίες ένας λαός οφείλει, αν θέλει να μείνει μεγάλος, να είναι ικανός να πολεμήση, έστω και χωρίς καμίαν ελπίδα νίκης. Μόνον διότι πρέπει. Γνωρίζω ότι ο ελληνικός λαός θα ήτο αδύνατον να δεχθή άλλο τι αυτήν την στιγμήν. Διότι είναι ελεύθερος και απερίσπαστος εις την φυσικήν ευθικρισίαν και υπερηφάνειαν, εφ' όσον δεν εδόθη ευκαιρία να θολωθή η κρίσις του δι' αγοραίων θορύβων και παραπλανητικών εκστρατειών. Εκάμαμεν ό,τι ήτο δυνατόν διά να μην έχωμεν το παραμικρόν άδικον…

Θέλω ακόμη να σας ειπώ κάτι. Ξέρω με βεβαιότητα ότι από την φοβεράν αυτήν δοκιμασίαν η Ελλάς θα υποφέρη. Ξέρω όμως επίσης με βεβαιότητα, ότι τελικώς θα εξέλθη όχι μόνον ένδοξος, αλλά και μεγαλύτερη. Θα προσέξατε το τηλεγράφημα του κ. Τσώρτσιλ, το οποίον εδημοσιεύθη σήμερον στας εφημερίδας, ανακοινωθέν από το Υπουργείον Εξωτερικών. Λοιπόν επιθυμώ να σας τονίσω τούτο: Εκείνοι οι οποίοι εις το τηλεγράφημα αυτό δεν βλέπουν γραπτήν την επιβεβαίωσιν αγράφου συμφωνίας διά τα Δωδεκάνησα, δεν ξέρουν να διαβάζουν μέσα από τις γραμμές... Και κάτι άλλο ακόμη. Τα Δωδεκάνησα προδικάζουν...».

Μήπως με το «Τα Δωδεκάνησα προδικάζουν…» ο Μεταξάς εννοούσε την Κύπρο;

https://www.kathimerini.gr/689637/opinion/epikairothta/arxeio-monimes-sthles/o-iwannhs-meta3as-htan-etoimos-apo-kairo-na-pei-to-oxi

Αυτά και άλλα του Ιωάννη Μεταξά δικαιολογώντας το μεγάλο του ΟΧΙ εκ μέρους του Ελληνισμού την 28η Οκτωβρίου 1940 εναντίον της υποδούλωσης και της ατίμωσης του έθνους.

Σήμερα, στην ημι-κατεχόμενη από την Τουρκία Κυπριακή Δημοκρατία γίνονται έντονες προσπάθειες, από δικούς μας και ξένους, να θολωθεί η κρίσης του λαού, «δι' αγοραίων θορύβων και παραπλανητικών εκστρατειών» να δεχθεί ο λαός την υποδούλωση και τη ρατσιστική βρετανο-τουρκική δικοινοτική, διζωνική παράδοση προς ικανοποίηση του κατακτητή.

*Ο Νεοκλής Σαρρής και ο στόχος της «πλύσης εγκεφάλου»: «Σε λίγα χρόνια οι Τούρκοι θα κάνουν τους Έλληνες να σκέπτονται σαν Τούρκοι και αυτή θα είναι η μεγαλύτερη μας ήττα».

Υ.Γ. Σχετικό το άρθρο Σάββα Ιακωβίδη, «Σημερινή», 22.9.2019, «Ο Βρυχηθμός του Τσώρτσιλ και η Δολοφονία του Εθνικού Φρονήματος των Ελλήνων…».

*Ερευνήτρια/δημοσιογράφος

Πηγή: Σημερινή