Η ΕΛΛΗΝΙΔΑ πόλη ΓΟΡΓΙΠΠΙΑ ΤΗΣ ΜΑΥΡΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ


Κεφαλή ελληνικού αγάλματος από το μουσείο της πόλεως Γοργιππία

Η Γοργιππία ιδρύθηκε από το Γόργιππο, αδερφό του Λεύκωνα, τον 6ο αι. π.Χ., πιθανά χωρίς να είναι αποδεδειγμένο στη θέση των πρωιμότερων οικισμών του λαού των Σίνδων  ή του Σινδικού Λιμένα. Η ανασκαφή της πόλης ξεκίνησε το 1982 και ολοκληρώθηκε κατά τη διάρκεια σωστικών ανασκαφών στην περιοχή το 1989-91. Δυστυχώς οι γραπτές πηγές δεν αναφέρονται εκτενώς στην πόλη: από αυτές, μόνο ο Στράβων κάνει λόγο για την εγγύτητά της στη θάλασσα. ( Στράβ. 11.2.11.) Η πόλη προφανώς αποτελούσε λιμένα με εμπορική και αγροτική δραστηριότητα.

Η ίδρυσή της αποσκοπούσε στην ανάπτυξη της αγροτικής καλλιέργειας και την ενίσχυση της εμπορικής δραστηριότητας με την πόλη των Αθηνών και όπως γνωρίζουμε πια η περιοχή σήμερα είναι ο σιτοβολώνας της Ρωσίας Ο Δείναρχος αναφέρει το 344 πΧ ότι ένα χάλκινο άγαλμα του ιδρυτή της πόλεως Γόργιππου κοσμούσε την αγορά στην Αθήνα ,ως ένδειξη ευγνωμοσύνης για την προμήθεια τροφών στην Αθήνα τα δύσκολα χρόνια. Η πόλη ήταν οχυρωμένη ήδη από τον 5ο αι. π.Χ., πιθανότατα για να αντισταθεί στην εξάπλωση του Παντικάπαιου των καιρό των Σπαρτακιδών. Η οχύρωση της πόλης πιθανώς αντανακλά την οικονομική επάρκεια και ανεξαρτησία της λόγω της αγροτικής καλλιέργειας. Τα αρχαιολογικά ευρήματα μαρτυρούν τις εμπορικές σχέσεις της πόλης με την ενδοχώρα και τους γύρω οικισμούς.

Η χώρα της Γοργιππίας περιλάμβανε πληθώρα μικρότερων δορυφόρων οικισμών όπως ονομάζονται σήμερα : Dzhemete, Natukhaewskaya 20 χιλ. ανατολικά, , Supsekh 6 χιλ. νοτιοανατολικά , Krasnaja skala 12 χιλ. βόρεια κτλ., και ήταν αρκετά αραιά δομημένη.

Το ανασκαφέν τμήμα της πόλεως στην σημερινή του μορφή εντός της πόλεως Ανάπα .

Ένα στοιχείο που βλέπουμε στην πόλη είναι ότι στο λιμάνι της που προστατευόταν με οχυρωματικά έργα, οι πλοιοκτήτες της Γοργιππίας είχαν προστατευόμενο από τον βασιλιά σωματείο πλοιοκτητών όπως μια επιγραφή μας περιγράφει.(CIRB 1134 Rostowzew 1993:148,no 41).

Πολύ λίγα είναι γνωστά για την κατάσταση στα ανατολικά του Βοσπόρου, στα μικρά νησιά καθώς και την ηπειρωτική χώρα στους πρόποδες του Καυκάσου. Δεδομένου ότι πρόσφατα άρχισαν μεγάλης κλίμακας γεωαρχαιολογικές έρευνες σε μια ανακατασκευή του αρχικού τοπίου εξακολουθούν να μην υπάρχουν πολλά δεδομένα προς μελέτη ακόμα . Λίγες μελέτες έχουν γίνει σχετικά με την πορεία της απαλλοτρίωσης του χώρου από τους Έλληνες, την επαφή τους με τον ντόπιο πληθυσμό και την ανάπτυξη των οικισμών κατά τη διάρκεια των αρχικών χρόνων, τους πρώτους αιώνες δηλαδή .

ΑΝΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΠΛΑΚΑ ΜΕ ΟΝΟΜΑΤΑ ΑΝΔΡΩΝ ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ ΓΟΡΓΙΠΠΙΑ

Περίπου εκατό χρόνια μετά την έναρξη του ελληνικού αποικισμού και την στρατιωτική εκστρατεία του Πέρση βασιλιά Δαρείου στα τέλη του 6ου αιώνα π.Χ., η οποία αποκρούστηκε από Σκύθες νομάδες της περιοχής και αυτό υποκίνησε κινήματα των λαών του Καυκάσου και της στέπας. Πιθανόν ως αντίδραση στην απειλή αυτή, στις αρχές του 5ου αιώνα π.Χ. οι ελεύθερες ελληνικές κοινότητες στον Κιμμέριο Βόσπορο ενώνονται για να αποτελέσουν Αυτοκρατορία ή την Πολιτεία του Βοσπόρου , ένα νέο είδος κατάστασης για τον ελληνικό κόσμο. Αυτή η επιτυχημένη συγκέντρωση των ελεύθερων ελληνικών πόλεων είχαν πολιτικό κέντρο το Παντικάπαιο στην Κριμαία και την Φαναγορεία , την δεύτερη κύρια πόλη των νησιών και της χερσονήσου Κατά τη διάρκεια του χρόνου της αυτοκρατορίας Βοσπόρου επεκτάθηκε γύρω από τη Θάλασσα της Αζοφικής και άκμασε και στην Ύστερη Αρχαιότητα. Τον 4ο αιώνα π.Χ., το αργότερο, οι αυτόχθονες πληθυσμοί του Καυκάσου, όπως η Σινδοί και την Μαιώτες ήρθαν κάτω από τη δύναμη της αυτοκρατορίας.

Η ΠΟΛΗ

Η Ανασκαφή της αρχαίας ελληνικής πόλης που ξεκίνησε το 1965, συνεχίστηκε το 1982 και τελείωσε το 1991.

Το 2,5 % της πόλεως έχει ανασκαφεί βλέπουμε τα θεμέλια και τους υπόγειους χώρους αυτού του μέρους της πόλεως. Επίσης από την νεκρόπολη έχουν αποκαλυφθεί 400 ταφές. Οχυρωματικά τείχη περιέβαλαν την πόλη όπως και τους περιφερειακούς οικισμούς .Ένα άλλο στοιχείο είναι ότι σε περιφερειακούς οικισμούς κυρίως αγροτικούς υπήρχαν και καστρόσπιτα με ικανή οχύρωση ,ένα στοιχείο που συναντάμε σήμερα στην πελοποννησιακή Μάνη αλλά και αλλού όπου υπάρχουν ελληνικά οικιστικά πρότυπα. Οι έλληνες και εδώ έφεραν το αρχιτεκτονικά κοινωνικό πρότυπο αυτό που αργότερα το μιμήθηκαν οι άλλοι λαοί της Ευρώπης κυρίως τον μεσαίωνα. Σε μία περιοχή που ονομάζεται σήμερα Semibratmeye στο ποταμό Kuban, βόρεια της πόλης προς την χερσόνησο που ονομάζεται σήμερα Ταμάν βρέθηκαν οχυρωματικά τοιχία ύψους μεγαλύτερα των 4 μέτρων

Η κεντρική οδός της πόλεως μετά τις ανασκαφικές εργασίες.

Ένα πατητήρι στον αρχαιολογικό χώρο

Ένα αναβατόριο αποθηκευτικού χώρου, από μια ολισθαίνουσα επιφάνεια μιας κρύπτης μπορούσαν να κατεβάζουν στους υπόγειους χώρους βαριά αντικείμενα με ευκολία

ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ ΓΟΡΓΙΠΠΙΑ

Στην ανασκαφή της αρχαίας ελληνικής πόλης ,που ξεκίνησε το 1965, βρέθηκαν χρυσά κοσμήματα Τώρα είναι οι χρυσοί θησαυροί που εκτίθενται στο Κρατικό Μουσείο Κρασνοντάρ. Τα λιγότερο πολύτιμα αντικείμενα εκτίθενται στον υπαίθριο μουσείο "Γοργιππία", το οποίο βρίσκεται στο κέντρο της Ανάπα. Εντυπωσιακά είναι γυάλινα αντικείμενα που έμοιαζαν ακριβώς όπως τα σύγχρονα γυάλινα αντικείμενα . Τα 2000 ετών καλλυντικά , που χρησιμοποιούντο από την ελληνίδα γυναίκα, ήταν έτοιμα για χρήση! - Και μερικές γυναίκες αρχαιολόγοι τα χρησιμοποίησαν με επιτυχία. Μια μικρή ελληνική κοινότητα εξακολουθεί να υφίσταται στο Vityazevo, ένα προάστιο της Ανάπα. Οι Έλληνες είναι οι απόγονοι του 19-ου αιώνα, Έλληνες πρόσφυγες από την ακτή της Μαύρης Θάλασσας της Μ. Ασίας.

Στο μέσον κεφαλή Αφροδίτης των ελληνιστικών χρόνων που βρέθηκε στην Γοργιππία.

Άγαλμα με την θεά Τύχη ή την Αφροδίτη με Έρωτα του 4ου αιώνα π.Χ.

Οι στιγμές της ανακάλυψης της νεκρόπολης

Ζωγραφική σε κονίαμα από τον τάφο στην Γοργυππία με σκηνές από τους άθλους του Ηρακλέους

Ταφικό αρχών του 3ου αιώνα όπου οι τοίχοι του είναι ζωγραφισμένοι με τους 12 άθλους του Ηρακλή .
Ευρήματα της νεκροπόλεως της Γοργιππίας. ανήκουν στις αρχές των αιώνων μ.Χ αυτά είναι του 1ου αιώνα μ.Χ και είναι από τερακότα μία μάσκα Διονύσου και δυο ανθρωπόμορφα φλασκιά μαζί με τα χρυσά κοσμήματα ,ανήκουν σε παιδική ταφή ελληνόπουλου .

Άγαλμα του Ερμή από μπρούτζο που βρέθηκε στο επίπεδο του 1ου αιώνα μ.Χ . Ίδια έχουν βρεθεί στην Γοργιππία σε πολύ παλαιότερη περίοδο .

Άγαλμα από το μουσείο της πόλεως

ΧΡΗΣΤΙΚΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΠΟ ΓΥΑΛΙ ΣΤΗΝ ΓΟΡΓΥΠΠΙΑ 1-2ΟΣ ΑΙΩΝΑΣ Μ.Χ.

ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΟΡΓΙΠΠΙΑ

Η πόλη είχε το προνόμιο να κόβει δικά της νομίσματα σε δικό της νομισματοκοπείο .Τα τελευταία νομίσματα που έχουν κοπεί στην πόλη και έχουν βρεθεί μέχρι τώρα ανάγονται στο 238 -240 μ.Χ το γεγονός συνδέεται με την κάθοδο εκείνη την εποχή του άγριου και βάρβαρου λαού των γότθων, επίσης θεωρείται ότι εκείνη την εποχή η Γοργιππία πρέπει να υπέφερε από επιδρομές του ερχόμενου από ανατολικά , λαού των Αλανών .

ΟΒΟΛΟΣ ΤΟΥ 1ΟΥ ΑΙΏΝΑ Π.Χ.

Κεφαλή Διονύσου 90-80 π.Χ - ΓΟΡΓΙΠΠΕΩΝ

Γοργιππία 1ος αιώνας π.Χ 21 εκ διάμετρος - 6.44 γραμμ. κεφαλή Διονύσου ή Απόλλωνος

-2 ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ - ΓΟΡΓΙΠΠΙΑ 79-65 Μ.Χ. ΚΕΦΑΛΗ ΤΟΥ ΝΕΑΡΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ ΦΟΡΑ ΝΕΑΝΙΚΟ ΣΤΕΦΑΝΙ –Β ΟΨΗ ΦΑΡΕΤΡΑ

Προσπάθεια επαναπροσδιορισμού ονομάτων από μαρμάρινη στήλη στον χώρο του μουσείου της πόλεως.

Ο εξωτερικός χώρος του μουσείου στην Γοργιππία

Η ζωή γύρω από τον κορμό της πόλεως όπως βλέπουμε από τα ευρήματα νομισμάτων του 285-342 μ Χ. συνεχίστηκε αλλά η κύρια πόλη δεν ξαναχτίστηκε. Τελικά ολοκληρωτική καταστροφή στη περιοχή έγινε με την εισβολή των Ούννων το 370 μ Χ .

Συγκεκριμένα η Γοργιππία κατοικήθηκε μέχρι τον 3ο αιώνα μ.Χ., όταν άρχισε και δεχόταν επιθέσεις από νομαδικές φυλές. Αυτές οι φυλές είναι μια με το όνομα Circassian ,Adyghe προέλευσης, η οποία ονόμασε την πόλη Ανάπα το σύγχρονο το όνομά της. Η Ανάπα λοιπόν ήταν μέρος κατάκτησης για τους Σαρμάτες , Οστρογότθους , Ούννους , Αβάρους , Gokturks , Χαζάρους , Τσερκέζους και της Χρυσής Ορδής .

Η Ανάπα κατακτήθηκε από τους Γενουάτες το 1300 και μετονομάστηκε σε "Mapa". Η Κατοχή των Γενοβέζων διήρκεσε μέχρι οθωμανική κατάκτηση το 1475. Οι Οθωμανοί ολοκλήρωσαν ένα φρούριο για την υπεράσπιση της έναντι της ρωσικής απειλής κατά το 1791. Το φρούριο είχε επανειλημμένα δεχτεί επιθέσεις από τη ρωσική αυτοκρατορία και άντεχε , αλλά καταστράφηκε κατά την τελευταία πολιορκία του το 1829. Η πόλη πέρασε στη Ρωσία μετά τη Συνθήκη της Αδριανούπολης το 1829.

ΠΗΓΕΣ - ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1. Μπενάρδου Αγιάτις, «Οικισμοί στη χερσόνησο του Ταμάν», 2008, Ι.Μ.Ε.

2. Ekaterina M. Alekseyeva - Gorgippia : «A Βosporan Polis in acient Sindike»

3. Φωτ,Galvik 2007

4. Φωτ . Πανοράμιον

5. ΕΘΝ .ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ


Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια