18 Απριλίου 1994: «Η Νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου» για τον Βορειοηπειρωτικό ελληνισμό

Το 1993 οι προκλήσεις του καθεστώτος κατά των Βορειοηπειρωτών είχαν ενταθεί. Ακολούθησαν διαδοχικές παράνομες κρατήσεις στελεχών της Ομόνοιας, δημογερόντων, αλλά και απλών πολιτών με την κατηγορία της ανάρτησης στο χώρο μας του Εθνικού μας Συμβόλου, του σχολικού ζητήματος, για την στάση μας για τον άδικο διωγμό τού Αρχιμαν­δρίτη Μητροπόλεως Αργυροκάστρου Χρ. Μαϊδώνη ή ακόμα χρησιμοποιώντας και ασήμαντες αφορμές. έτσι κρατήθηκαν και παράνομα κακοποιήθηκαν στα κρατητήρια των περιοχών μας οι: Β. Παπαχρήστος, Θ. Βεζιάνης, Μ. Νταλιάνης, Κ. Κυριακού, Θ. Κυριακού, Α. Μπόμπολης, Λ. Λιάτσης, Β. Μπάγκας και πολλοί άλλοι. Άλλοι τιμωρήθηκαν με μεγάλα χρηματικά ποσά ως πρόστιμο για την «παραβίαση» του νόμου.

Στις αρχές τού 1994 η κατάσταση στην Αλβανία ήταν πολύ ρευστή. Η τρομοκρατία κατά των Βορειοη­πειρωτών αυξάνεται. Οι προκλήσεις της Αλβανίας εις βάρος της Ελλάδας έχουν ενταθεί. Στις 10 Απριλίου συνέβη το επεισόδιο της Επισκοπής, όπου δολοφονήθη­καν ένας αξιωματικός κι ένας φαντάρος στο αλβανικό φυλάκιο. Μετά τα γεγονότα της Επισκοπής, εξαπέλυσαν ένα κύμα βίας και τρομοκρατίας σε ολόκληρη την Εθνική Ελληνική Μειονότητα. Οι άνθρωποι της ΣΙΚ, σαν λυσ­σασμένα θηρία, παρακολουθούσαν κατά πόδι δεκάδες Βορειοηπειρώτες και ειδικά τους ηγέτες της «ΟΜΟ­ΝΟΙΑΣ». Στις 14 Απριλίου συλλαμβάνουν και κρατούν στην απομόνωση για 12 ώρες το Γ. Γραμματέα της «Ο­μόνοιας» Βαγγέλη Παπαχρήστο. Στις 16 Απριλίου συλ­λαμβάνουν το δημοσιογράφο της εφημερίδας «Η φωνή της Ομόνοιας» Βασίλη Μπάγκα.

Το αποκορύφωμα της τρομοκρατίας είναι η 18η Απριλίου 1994.

Η ώρα 22.00, νύχτα, δεκάδες αστυνομικοί και άνθρωποι της μυστικής υπηρεσίας, με δεκάδες κλούβες, περικύκλωσαν και στη συνέχεια εισέβαλαν σε δεκάδες σπίτια Βορειοηπειρωτών, για να τα ελέγξουν, ψάχνοντας ενοχοποιητικά στοιχεία εις βάρος τους. Οι άνθρωποι αυτοί, ένστολοι και άστολοι, παρα­βιάζοντας και τους πιο βασικούς κανόνες και νόμους για την προστασία της οικογένειας και του ατόμου, με τον πιο χυδαίο τρόπο και την πιο άγρια συμπεριφορά, έλεγξαν κατοικίες, συλλάβανε ανθρώπους.

Την ίδια τύχη είχαν και τα κεντρικά γραφεία της Ομόνοιας στους Αγίους Σαράντα κι εκείνα τού Πα­ραρτήματος Αργυροκάστρου. Ξανά χωρίς ένταλμα παραβιάστηκαν και άρπαξαν σχεδόν όλο το αρχείο της νόμιμης οργάνωσης της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, ένα αρχείο που δεν επέστρεψαν ποτέ, παρά τις διαμαρτυρίες της οργάνωσης. Στον έλεγχο των γραφείων ήταν καλά προετοιμασμέ­νοι, αφού είχαν πάρει μαζί τους και κάμεραμαν, πού φωτογράφισε όλο το «ενοχοποιητικό» υλικό.

Ειδικά τους κρατούμενους Βεζιάνη, Σύρμο και Κυ­ριακού στο Αργυρόκαστρο, τον Παπαχρήστο στους Α­γίους Σαράντα, το Μάρτο στο Δέλβινο και την Ερμιόνη στην Κορυτσά, τους φρουρούσαν καλά οπλισμένες ομάδες, καθώς τους είχαν αμπαρώσει σε κελιά τσιμεντένια, άδεια και με αίματα στους τοίχους.

Οι ανακρίσεις κι αυτές παράνομες, άρχισαν από το ίδιο βράδυ, στα γραφεία των διευθυντών των Διευθύν­σεων Αστυνομίας στους διάφορους νομούς. Εκεί άρχισαν και οι απειλές, η ψυχολογική και σωματική βία.

Η μεγαλύτερη αγριότητα και επίδειξη δύναμης κατά των Ελλήνων, που τόλμησαν να σηκώσουν το κεφάλι, άρχισε την επόμενη μέρα.

Μόλις έφθασαν στα Τίρανα, πτώματα όπως ήταν, άυπνοι και νηστικοί, οδηγήθηκαν στο κεντρικό κτήριο της ΣΙΚ (αλβανικές μυστικές υπηρεσίες), σε ξεχωριστά δωμάτια, όπου συνεχίστηκαν η ταλαιπωρία, η αϋπνία, η βία, η τρομοκρατία και οι σωματικές κακοποιήσεις για άλλα τρία μερόνυχτα, που εξακολουθούσαν οι ανακρίσεις.

Στη φάση αυτή καλέστηκαν για ανακρίσεις 600 άτομα. Στο Αργυρόκαστρο 120. Στους Αγ. Σαράντα 150, στο Δέλβινο 60, στην Κορυτσά 50, στο Τεπελένι 15, στη Χιμάρα 50, στα Τίρανα 80, στο Φίερι 20, στην Αυλώνα 30, στην Πρεμετή 20, στην Κλεισούρα 10 κλπ. Ή νύχτα αυτή θα μείνει για πάντα στην ιστορία του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, ως «Η Νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου».

Να ευχηθούμε ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός να μην δει και γευτεί ξανά «Νύχτες του Αγίου Βαρθολομαίου»
Πηγή: Himara.gr