Ελληνικός κούρος εξαιρετικής ομορφιάς από τους Λεοντίνουςαποκαταστάθηκεστην Σικελία

Το έργο της επανασυναρμολόγησης του κορμού του κούρου των Λεοντίνων και της Testa Biscari, το οποίο ανήκε σε ένα μοναδικό ελληνικό αρχαϊκό άγαλμα και το οποίο επανασυνδέθηκε χάρη στην υποστήριξη της Fondazione Sicilia, ολοκληρώθηκε επιτυχώς.

Ο κούρος παρουσιάστηκε στο Παλέρμο, στο Palazzo Branciforte, όπου μπορεί να προβληθεί μέχρι τις 13 Ιανουαρίου στο πλαίσιο της έκθεσης "Il kouros ritrovato", που προωθείται και επιμελείται από τον Περιφερειακό Σύμβουλο Πολιτιστικής Κληρονομιάς Sebastiano Tusa και γεννήθηκε από πρόταση που ξεκίνησε πέρυσι από τον κριτικό τέχνης Vittorio Sgarbi και τον Δήμο της Κατάνια*.

ΦΩΤ. ΒΙΝΤΕΟ

Τα δύο μέρη του αγάλματος ανακαλύφθηκαν σε διαφορετικές εποχές (μεταξύ του δέκατου όγδοου και του πρώτου εικοστού αιώνα) στην Lentini (αρχαίοι Λεοντίνοι ), μία από τις παλαιότερες ελληνικές αποικίες στη Σικελία και εκτίθενται ξεχωριστά στις Συρακούσες, στο Museo Archaeologico Paolo Orsi και στην Κατάνια* , στο Museo Civico di Castello Ursino.
Ο κούρος είναι ένας τύπος ελληνικού αγάλματος που απεικονίζει έναν νεαρό άνδρα σε στατική θέση, με τελετουργική ή αναθηματική λειτουργία πολύ διαδεδομένη στις αρχαϊκές και κλασικές περιόδους, μεταξύ του έβδομου και του πέμπτου αιώνα πριν από τον Χριστό.

Ο Κούρος των Λεοντίνων χρονολογείται στην ύστερη αρχαϊκή περίοδο ( περ. 530-490 π.Χ.) και είναι κατασκευασμένο από ένα ενιαίο κομμάτι  λευκού μαρμάρου που σίγουρα προέρχεται από τα Κυκλαδίτικα νησιά.

Μια ομάδα εμπειρογνωμόνων από διάφορους κλάδους, οι οποίοι μελέτησαν από κοινού τον κορμό και το κεφάλι, διαπίστωσαν ότι τα δύο μέρη πράγματι ανήκαν σε ένα άγαλμα, ολοκληρώνοντας το σχολαστικό έργο διατήρησης και την ένωση των δύο μερών, η οποία τώρα στηρίζεται σε μια βάση από γκρι Μάρμαρο Billiemi που κατασκευάστηκε από τον γλύπτη Giacomo Rizzo.

«Με την υποστήριξη αυτής της πρωτοβουλίας», σημειώνει ο πρόεδρος του Ιδρύματος της Σικελίας, Raffaele Bonsignore, «έχουμε βοηθήσει να επαναφέρουμε στη ζωή ένα έργο εξαιρετικής ομορφιάς. Προωθώντας μια πολύτιμη μαρτυρία του παρελθόντος όπως αυτή η αποκατάσταση του Κούρου ,, αποτελεί μέρος της αποστολής μας για την προώθηση της τέχνης και του πολιτισμού, με την υποστήριξη των επιστημονικών πρωτοβουλιών όπως αυτή ".

Οι Λεοντίνοι

Αρχαιολογικός χώρος στους Λεοντίνους

Οι Λεοντίνοι ήταν αρχαία ελληνική αποικία στην Σικελία. Ιδρύθηκαν από αποίκους που προέρχονταν από την Ευβοϊκή αποικία Νάξος και βρίσκονταν λίγο βορειότερα των Συρακουσών στην ανατολική πλευρά της Σικελίας
Η πόλη ιδρύθηκε γύρω στο 728 π.Χ. Μητρόπολή της ήταν η Ευβοϊκή αποικία Νάξος που βρισκόταν λίγο βορειότερα.[1] Οι Λεοντίνοι ήταν η πρώτη ελληνική αποικία της Σικελίας που δεν χτίστηκε στην ακτή αλλά στην ενδοχώρα, σε απόσταση έξι χιλιομέτρων από την ακτή. Διατήρησε την ανεξαρτησία της μέχρι το 498 π.Χ. οπότε κυριεύτηκε από τον τύραννο Ιπποκράτη της Γέλας. Το 476 π.Χ πέρασε στην κυριαρχία των γειτονικών Συρακουσών, όταν και κυριεύτηκε από τον τύραννο Ιέρων.

Τετράδραχμο των Λεοντίνων, 450-440 π.Χ. ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ Μ ΕΛΛΑΔΑ

Στην συνέχεια ανέκτησε την ανεξαρτησία της. Για την διατήρηση της ανεξαρτησίας τους ένα τμήμα των κατοίκων της πόλης αναζήτησε την συμμαχία των Αθηναίων. Οι Αθηναίοι αποφάσισαν να επέμβουν στην περιοχή όταν οι Συρακούσες εγκατέστησαν στην πόλη μία ολιγαρχική φιλική προς αυτούς κυβέρνηση, κάτι που αποτέλεσε μία από τις αφορμές της Σικελικής εκστρατείας.

Μετά την αποτυχία της Σικελικής εκστρατείας η πόλη έγινε υποτελής των Συρακουσών[2] μέχρι το 405 π.Χ. οπότε μία συνθήκη ειρήνης μεταξύ των Καρχηδόνιων και των Συρακουσών αποκατέστησε την ανεξαρτησία των Λεοντίνων. Η πόλη καταστράφηκε τελικά το 214 π.Χ. από τους Ρωμαίους, καθώς αντιστάθηκε σε αυτούς. Τα επόμενα χρόνια δεν διαδραμάτισε σπουδαίο ρόλο. Το 848 δέχτηκε επιδρομή από τους Σαρακηνούς και το 1643 ισοπεδώθηκε ολοκληρωτικά από έναν καταστροφικό σεισμό. Σήμερα στην θέση της υπάρχει η σύγχρονη Ιταλική πόλη Λεοντίνοι (Lentini), που διατηρεί το αρχαίο όνομα.

Οι κυριότερες αρχαίες ελληνικές αποικίες στην Σικελία

Από περιγραφές του ιστορικού Πολύβιου μαθαίνουμε πως η πόλη απλωνόταν ανάμεσα σε δύο λόφους και ήταν χτισμένη με προσανατολισμό προς τον βορά[3]. Μία πλευρά της πόλης απλωνόταν κατά μήκος της δυτικής όχθης του κοντινού ποταμού. Η βόρεια πύλη της πόλης οδηγούσε στην πεδιάδα ενώ η νότια τις Συρακούσσες. Η ακρόπολη ήταν χτισμένη στις πλευρές της κοιλάδας ανάμεσα στους απόκρημνους λόφους, στους οποίους απλωνόταν η πόλη.

Γοργίας

Γέννηση 483 π.Χ. (περίπου)Λεοντίνοι Θάνατος 375 π.Χ. (περίπου) Λάρισα

Ο Γοργίας ο Λεοντίνος, σημαντικός εκπρόσωπος της ρητορικής τέχνης και σύγχρονος του Πρωταγόρα και του Σωκράτη, έζησε ανάμεσα στο 485 - 380 π.Χ. περίπου. Γεννήθηκε στους Λεοντίνους και επηρεάστηκε σημαντικά από τη σκέψη της Ελεατικής σχολής και ιδιαίτερα τη σκέψη του Εμπεδοκλή, με τον οποίο φέρεται ότι είχε σχέσεις. Ο Γοργίας έδειξε επίσης μια στενή συγγένεια με τον ελεατικό στοχασμό και ιδιαίτερα με τη σκέψη του Παρμενίδη και του Ζήνωνα, αν και από το αντιθετικό του ύφος δείχνει επίσης συγγένεια με το αντιθετικό ύφος των ηρακλείτειων κειμένων. Περιπλανώμενος, όπως οι περισσότεροι των σοφιστών, ο Γοργίας εμφανίζεται στην Αθήνα στην περίοδο κορύφωσης της δόξας του, όπου ασκεί σημαντική επίδραση στη διαμόρφωση της αττικής πεζογραφίας και ποίησης. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του έζησε στη Θεσσαλία, [2] όπου και πέθανε σε βαθύ γήρας σε πλήρη πνευματική διαύγεια.el.wikipedia.org/

Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών, τ. Β', σ. 60.
Στράβων vi. 272
Πολύβιος vii. 6

*Η Κατάνη

[caption id="" align="alignleft" width="200"] Η Κατάνη 1575[/caption]

Η Κατάνη ή Κατάνια είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Σικελίας (ιταλ. Catania) με πληθυσμό 380.000 κατοίκους, χτισμένη στους πρόποδες της Αίτνας. Ήταν αποικία που ιδρύθηκε από Χαλκιδείς από τη Νάξο της Σικελίας.
Πρώτος οικιστής της Κατάνης ήταν ο Εύαρχος , περί το 728 π.Χ. , από την ευβοϊκή αποικία Νάξο της Σικελίας.[1] Οι Ευβοείς έχτισαν την πόλη τους πάνω σε ένα λόφο (Κατάνε στην τοπική διάλεκτο) κοντά στη θάλασσα, 15 χλμ από το ηφαίστειο της Αίτνας, το οποίο έχει προκαλέσει πολλές καταστροφές σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας της πόλης. Η οικονομική άνθηση της Κατάνης, η οποία στηριζόταν και στο εμπόριο και στην αγροτική παραγωγή, την έκανε στόχο για τους ισχυρούς της περιοχής, όπως οι Συρακούσες, οι Καρχηδόνιοι κλπ.