Ὁ στρατηγός Μακρυγιάννης διακρίθηκε καί γιά τόν πηγαῖο τρόπο πού ἐκφραζόταν. Ὡστόσο, ὁ θυελλώδης Καραϊσκάκης ἦταν μακράν πιό ἀπολαυστικός!Ἐδῶ βλέπουμε μία ἐπιστολή διπλωματικοῦ καί στρατιωτικοῦ ἐνδιαφέροντος. Ἀποστολέας ἦταν ὁ ἀρχιστράτηγος Ρούμελης Γεώργιος Καραϊσκάκης καί παραλήπτης ὁ Κιουταχής. Εἶναι ἐμφανής ὁ αἰσθαντικός, κομψός ἀλλά καί ἐναργής τρόπος γραφῆς τοῦ Ἕλληνα πολεμιστῆ, ὁ ὁποῖος σεβόμενος τόν χρόνο τοῦ παραλήπτου τῆς ἐπιστολῆς δέν μακρηγορεῖ.
Εἰσέρχεται ἀμέσως στό ἐπίμαχο θέμα τῆς ἀνακωχῆς ἤ τῆς παραδόσεως, ἀρνούμενος εὐγενικά τό σχετικό κάλεσμα τοῦ Κιουταχῆ.
Ὁ Γεώργιος Καραϊσκάκης, ὁ Ἀχιλλεύς τοῦ 1821, ὅπως ἔχει δικαίως χαρακτηριστεῖ, προσφέρει ὑπόδειγμα
διαπραγματευτικῆς μεθόδου πού μποροῦν νά ἀκολουθήσουν οἱ Ἕλληνες στίς τρέχουσες ἐπαφές καί συναλλαγές τούς μέ τούς Εὐρωπαίους ἑταίρους ἤ μέ ἀπογόνους τοῦ Κιουταχῆ, οἱ ὁποῖοι ἐπιδιώκουν νά ἐγγράψουν τμήματα τῆς ἐπικράτειάς μας στό δικό τούς κτηματολόγιο.
Ἡ γλώσσα πού χρησιμοποιεῖ ὁ Ἕλληνας ἀρχιστράτηγος δέν εἶναι ἀμιγῶς στρατιωτική. Θά μποροῦσε κάλλιστα νά κατηγοριοποιηθεῖ ὡς λογοτέχνημα, μία καί τό ἥδυσμα πού προσφέρει στόν ἀναγνώστη εἶναι κατά πολύ ἐντονότερο ἀπό ἐκεῖνο πού συνοδεύει τή στρατιωτική ἐπιστολογραφία.
Πίνακας τοῦ Γεωργίου Μαργαρίτη μέ τόν ἔφιππο Καραϊσκάκη.
Εἴθε ἡ Κλωθώ, ἡ Λάχεσις καί ἡ Ἄτροπος νά δωρίσουν στήν πατρίδα μας μία μορφή ἀντίστοιχης πολεμικῆς καί ἐκφραστικῆς δεινότητας ὅπως ὁ ἥρωας Καραϊσκάκης.
Πόσο θα θέλαμε να δοῦμε ἕναν Ελληνα νά τα λέει καί νά τά γράφει ἔτσι πρός κάθε ξένο ἤ ντόπιο, πού γυρεύει νά τοῦ δώσουμε γῆν καί ὕδωρ.
Ἡ πρώτη γεύση τῆς ἀπελευθέρωσης δέν μπορεῖ νά εἶναι ἄλλη ἀπό τό ἄκουσμα τοιούτων καλλιεπῶν ἐκφράσεων πρός συμπαθῆ πρόσωπα, ὅπως ὁ κ. Σόιμπλε, ἡ κυρία Μέρκελ, ὁ Γερούνδιος Ντάισελμπλουμ καί ἄλλοι «φίλοι» τῆς πατρίδος μας. Καί εἴθε καί γένοιτο καί ἀλληλούια!
Παναγιώτης Λιάκος από "Οἱ Ἀδιάβροχοι"
http://adiavroxoi.blogspot.gr
Η ΔΙΚΗ ΤΟΥ Γ. ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ ΣΤΟ ΑΙΤΩΛΙΚΟ
Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης γεννήθηκε το 1780 στο Μαυρομάτι Καρδίτσας και ήταν καρπός της σχέσης του αρματολού Δημήτρη Καραΐσκου και της μοναχής Ζωής Ντιμισκή, αδελφής του κλέφτη Κώστα Ντιμισκή και εξαδέλφης του οπλαρχηγού Γώγου Μπακόλα.
Στα 18 του πέφτει στα χέρια του Αλή Πασά, ο οποίος εκτιμώντας τον ισχυρό του χαρακτήρα τον προσλαμβάνει στη σωματοφυλακή του. Στην Αυλή των Ιωαννίνων όχι μόνο έμαθε τη στρατιωτική τέχνη, αλλά και στοιχειώδη γράμματα, γραφή και ανάγνωση.
Κατά τη διάρκεια του πρώτου εμφυλίου πολέμου, ο Μαυροκορδάτος τον κατηγορεί για πράξη εσχάτης προδοσίας και τον σύρει σε δίκη στο Αιτωλικό (1 Απριλίου 1824). Παρότι διαπιστώνεται η ανακρίβεια των κατηγοριών, ο Καραϊσκάκης θα αποστερηθεί όλων των αξιωμάτων του και θα αναγκασθεί να καταφύγει στο Καρπενήσι. Στα μέσα του 1824 μεταβαίνει στο Ναύπλιο, έδρα της κυβέρνησης, με σκοπό να αποδείξει την αθωότητά του.
Μετά την πτώση του Μεσολογγίου και την καταστολή της επανάστασης στη Δυτική Στερεά Ελλάδα, ο Καραϊσκάκης θα μεταβεί στο Ναύπλιο και θα ζητήσει από την κυβέρνηση οικονομική ενίσχυση για να απελευθερώσει τη Στερεά Ελλάδα.
Τον Ιούλιο του 1826 διορίζεται αρχιστράτηγος της Ρούμελης, με πλήρη δικαιοδοσία. Η πρώτη του ενέργεια ήταν να ανακουφίσει τους πολιορκημένους της Ακρόπολης της Αθήνας. Στις 6 Αυγούστου νικά τους Τούρκους στο Χαϊδάρι και θα επαναλάβει τη νίκη του δύο ημέρες αργότερα.
Παρότι σοβαρά άρρωστος, θα επιχειρήσει εκστρατεία προς τη Δόμβραινα τον Οκτώβριο για να αποκόψει τον ανεφοδιασμό του Κιουταχή που πολιορκούσε την Ακρόπολη. Θα εκκαθαρίσει την περιοχή και στις 24 Νοεμβρίου του 1826 θα σημειώσει μεγαλειώδη νίκη επί των Τούρκων στην Αράχωβα, σε μία πολυήμερη μάχη, που θα αναδείξει τις στρατηγικές του ικανότητες. Για τους κατακτητές ήταν η δεύτερη μεγάλη καταστροφή μετά τα Δερβενάκια.
Μετά τη διασφάλιση της κεντρικής Στερεάς Ελλάδας επιστρέφει στην Αττική για να αντιμετωπίσει τον Κιουταχή, που συνεχίζει την πολιορκία της Ακρόπολης (28 Φεβρουαρίου 1827). Θα σημειώσει δύο σπουδαίες νίκες, στο Κερατσίνι (4 Μαρτίου) και στο μοναστήρι του Αγίου Σπυρίδωνα (13 Απριλίου).
Στις 21 Απριλίου του 1827 οι ελληνικές δυνάμεις είχαν στρατοπεδεύσει για να αντιμετωπίσουν σε μία ακόμη μάχη τον Κιουταχή. Την αρχιστρατηγία είχαν αναλάβει οι άγγλοι φιλέλληνες Ριχάρδος Τσορτς και ο Τόμας Κόχραν, με απόφαση της Γ’ Εθνοσυνέλευσης της Τροιζήνας. Ο Καραϊσκάκης είχε διαφωνήσει με το σχέδιο της κατά μέτωπον επίθεσης και είχε αποσυρθεί στη σκηνή του άρρωστος.
Στις 22 Απριλίου του 1827 ο Γεώργιος Καραϊσκάκης τραυματίζεται όταν έφιππος κατευθύνθηκε στο Φάληρο προκειμένου να αποτρέψει γενική σύρραξη μεταξύ των Ελλήνων και δυνάμεων του Κιουταχή. Μία σφαίρα, τον βρήκε στο υπογάστριο και τον τραυμάτισε σοβαρά. Παρά τις προσπάθειες των γιατρών, ο Καραϊσκάκης άφησε την τελευταία του πνοή στις 4 το πρωί της 23ης Απριλίου 1827, ανήμερα της ονομαστικής του εορτής. Έχει διατυπωθεί η άποψη ότι ο θάνατος του Καραϊσκάκη οφειλόταν σε δολοφονική ενέργεια είτε με υποκίνηση των Άγγλων, που ήθελαν τον περιορισμό της Επανάστασης στην Πελοπόννησο, είτε του μεγάλου αντιπάλου του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου.
Πηγή: sansimera.gr
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΟ:
0 Σχόλια
Σχόλια που περιέχουν υβριστικούς χαρακτηρισμούς όχι μόνο για το ιστολόγιο, θα διαγράφονται αμέσως.
EmojiΣχόλια που περιέχουν εμπάθεια σε ό,τι δεν σας αρέσει επειδή έτσι μάθατε ότι έτσι είναι τα πράματα, θα διαγράφονται για έναν εποικοδομητικό διάλογο και όχι να επικρατήσει η αρλουμπολογία, αμαθών και ημιμαθών.
Επίσης σχόλια που έχουν οποιεσδήποτε κομματικές προτροπές και κομματικοπολιτική προπαγάνδα, είναι ανεπιθύμητα.