O μαρκίων του Μονφερράτο Θεόδωρος Α' Παλαιολόγος

Θεόδωρος Α΄ του Μομφερράτου  ,τα σύμβολα
των Παλαιολόγων του Μοντφερράτου

(ΕΙΚ Μιχαήλ Σταμάτης )

Ο Θεόδωρος Α' Παλαιολόγος ήταν πρίγκιπας του Βυζαντίου και μαρκίων (μαρκήσιος) του Μονφερράτο από το 1306 ως το 1338. Ήταν γιος του αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β΄ Παλαιολόγου και της Ειρήνης του Μονφερράτο. Γεννήθηκε το 1290 στην  Κωνσταντινούπολη και απεβίωσε στις 21 Απριλίου του 1338, στο Τορίνο στην Ιταλία. Παιδιά ήταν ο  Ιωάννης Β΄ του Μονφερράτο (1321 – 1372), άμεσος διάδοχός του υπό το όνομα Ιωάννης Β΄,και η Γιολάντα (1318 – 1342), η οποία παντρεύθηκε τον Αιμόνε  δούκα της Σαβοΐας

1. ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΑΡΚΙΩΝΟΣ  ΘΕΟΔΩΡΟΥ Α' ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ ΣΤΟ ΜΟΝΦΕΡΡΑΤΟ


2. Ένα ανέκδοτον έγγραφον του μαρκίωνος του Μομφερράτου Θεοδώρου Α' ,ιδρυτού των εν Ιταλία Παλαιολόγων.


3. Σύμβολα Παλαιολόγων Μοντφερράτου!

Έγινε μαρκίων του Μομφερράτο ( Μονφερράτο) μετά τον θάνατο, δίχως διαδόχους, του Ιωάννη A', τελευταίου απογόνου της Δυναστείας των Αλεράμιτσι και αδερφού της μητέρας του, Γιολάντας, ο οποίος τον είχε χρίσει ως τον μοναδικό νόμιμο διάδοχό του στην διαθήκη του.

Ο Θεόδωρος αποβιβάστηκε στην Γένοβα το 1306, όπου και νυμφεύθηκε την Γενουάτισα Αρντζεντίνα Σπινόλα, κόρη ενός εκ των αρχόντων της πόλης, Οπιτσίνο Σπινόλα, προκειμένου να λάβει μέρος στην μάχη που είχε ξεκινήσει για την διαδοχή της Μαρκιωνίας.
Ο Μανφρέδος Δ΄ του Σαλούτζο, συγκεκριμένα, είχε καταλάβει μεγάλο μέρος των εδαφών και είχε εγκαταστήσει ένα κλίμα αβεβαιότητας και στρατιωτικής αποδιοργάνωσης. Με το μέρος του, είχαν συνταχθεί, μεταξύ άλλων, η Αχαΐα (το πριγκιπάτο) και ο Κάρολος Β΄ του Ανζού στον αγώνα για την κατάληψη της εύφορης περιοχής του Μονφερά.
Χάρη στους προσεκτικούς «βυζαντινούς»...(Μοναδική  διπλωματία) πολιτικούς ελιγμούς και την υποστήριξη ενός ισχυρού μέρους των ευγενών του Μονφερά, ο Θεόδωρος πέτυχε σε διάστημα ολίγων ετών να ανακαταλάβει τα εδάφη που του είχαν αφαιρεθεί από τους ευγενείς του Πεδεμεμοντίου, ενώ, το 1310, ο τίτλος του επικυρώθηκε από τον Αυτοκράτορα Ερρίκο Ζ΄ του Λουξεμβούργου, ο οποίος είχε θέσει την Μαρκιωνία υπό την προστασία της Αυτοκρατορίας.

Η πολιτική που ακολούθησε ο Θεόδωρος βασίστηκε κυρίως στην διατήρηση των κτήσεών του στο Πεδεμόντιο και την αποφυγή ενός μεγάλου αριθμού επεκτατικών εκστρατειών. Με στόχο τον καλύτερο έλεγχο των εδαφών προχώρησε στην σύγκλιση των Παρλαμέντων, (Βουλευτηρίων) θεσμό τον οποίον είχε υιοθετήσει ο Μαμφρέδος Δ΄ του Σαλούτζο, το 1305, σε μία περίοδο κατά την οποία ο θρόνος του Μαρκησίου χήρευε.

Casale Monferrato, Guglielmo_II  Paleologo_marchese,_oro, 1494-1518, (ΕΙΚ Μιχαήλ Σταμάτης )

Μέλη των Παρλαμέντων ήσαν οι γαιοκτήμονες και οι τοπικές κοινότητες (χωρίς, ωστόσο, τον κλήρο, καθώς αυτός ήταν απαλλαγμένος από την καταβολή φόρων) και διαπραγματεύονταν την διαχείριση των γαιών, την κατανομή των φόρων, καθώς και την στρατιωτική άμυνα της Μαρκιωνίας. Επρόκειτο για μία μέθοδο, η οποία χρησιμοποιήθηκε και από τους υπόλοιπους μαρκήσιους που προέρχονταν από την Δυναστεία των Παλαιολόγων, για την επιβολή της εξουσίας του επί των μικρών τοπικών αρχόντων και γαιοκτημόνων και τον προσεταιρισμό αυτών.

Ένας απόγονος των Παλαιολόγων με τα εμβλήματα τους Είναι του Vincenzo Gonzaga (21 Σεπ, 1562 - 9, Φεβρουαρίου, 1612) που ήταν κυβερνήτης του Δουκάτου της Μάντοβα και το Δουκάτο του Μονφερά 1587-1612.Ήταν γιος του Guglielmo Χ Gonzaga, δούκα της Μάντοβα , και της Αρχιδούκισσας Eleanor της Αυστρίας . Από την μητέρα του  παππούδες και γιαγιάδες του ήταν ο Ferdinand I, Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας , και η Άννα της Βοημίας και της Ουγγαρίας .Ο Vincenzo ήταν ένας μεγάλος προστάτης των τεχνών και των επιστημών, και έκανε την  Μάντοβα σε ένα ζωντανό πολιτιστικό κέντρο.

(ΕΙΚ. Μιχαήλ Σταμάτης )

Μετά το 1319, ο Θεόδωρος ενδιαφέρθηκε για το ζήτημα του Σχίσματος μεταξύ της Δυτικής και της Ανατολικής Εκκλησίας, κατόπιν ειδικού αιτήματος του Πάπα Ιωάννη ΚΒ΄: ο Θεόδωρος θα χρησιμοποιούσε τις επαφές που διατηρούσε στην αυλή του Βυζαντίου προκειμένου να πετύχει την πραγματοποίηση συνάντησης μεταξύ του Πάπα και του Αυτοκράτορα Ανδρόνικου Β΄ Παλαιολόγου, ωστόσο οι καλές του σχέσεις με την Εκκλησία της Αβινιόν οδηγήθηκαν σε ένα τέλος, λόγω της σκληρής στάσης που διατηρούσε ο Μαρκήσιος ενάντια στους Ανδεγαυούς. Μετά τον θάνατό του τον διαδέχτηκε ο γιος του, Ιωάννης.

Ένα ανέκδοτον έγγραφον του μαρκίωνος του Μομφερράτου Θεοδώρου Α' ,ιδρυτού των εν Ιταλία Παλαιολόγων.

ΖΑΚΥΝΘΗΝΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ Α. ΕΤΟΣ 1935

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΝ

ΓΡΑΦΕΙ Ο  ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΜΑΤΗΣ  ΦΥΣΙΚΟΣ -

ΣΤΟΝ  ΙΣΤΟΤΟΠΟ

Σύμβολα Παλαιολόγων Μοντφερράτου!

ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ 

ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΑΡΚΙΩΝΟΣ  ΘΕΟΔΩΡΟΥ Α' ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ ΣΤΟ ΜΟΝΦΕΡΡΑΤΟ

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:

Ονομασία : Montferrat -Λατινικά :  Mons Ferratus … Μια εξήγηση της ονομασίας απορρέει από το "ferax Mons," που στην  Λατινική σημαίνει "όρος  γόνιμο και πλούσιο. " Ακόμα μια άλλη εξήγηση αναφέρεται στα σίδερα που αφέθηκαν εκεί από τους Ρωμαίους στην κατάκτησή τους, "Mons=βουνό ,όρος  ferratus.=καλυμμένο με σίδερο " Εκεί που είναι το όρος αυτό είναι μία περιοχή της Βορειοδυτικής  Ιταλικής στην περιοχή του Τορίνο .

ΠΗΓΕΣ  Α  :

Charles Diehl, Figure bizantine, εισαγωγή της Σίλβια Ρονκέι, 2007 (Α΄ Έκδοση: 1927), Einaudi, ISBN 978-88-06-19077-4

Roberto Maestri,Teodoro Paleologo, un dinasta bizantino in Monferrato, στο L'arrivo in Monferrato dei Paleologi di Bisanzio (1306-2006), 2007, pp. 7-38

Aldo A. Settia, Esperienza militare e di governo negli "Insegnamenti" di Teodoro I di Monferrato, Alessandria 2007

ΠΗΓΕΣ  Β :

Accademia Italiana di Studi Numismatici - Società Numismatica Italiana

(http://www.sibrium.org)

All'indirizzo http://www.sibrium.org/Materiali/PaleologoMonferrato.pdf il testo della relazione La monetazione dei Paleologo in Monferrato: una rilettura dei materiali presentata al Convegno di Chivasso del 16 settembre 2006.

All'indirizzo http://www.sibrium.org/Materiali/UltimeFasiCasale.pdf il testo della relazione Le ultime fasi della Zecca di Casale Monferrato presentata al Convegno di Cuccaro Monferrato del 28 ototbre 2006.