Αναζήτηση των χαμένων θησαυρών στην Αιολική Θάλασσα στην Μ.Ελλάδα

Εξερεύνηση στον βυθό της Θάλασσας του Αιόλου έχει ξεκινήσει σε μια προσπάθεια να ανακαλυφθούν και να τεκμηριωθούν αρχαία θαλάσσια ναυάγια 

Δύτες φωτίζουν ελληνικά αντικείμενα ενός πλοίου που βυθίστηκε κατά τη διάρκεια των καρχηδονιακών πόλεμων μεταξύ 218-201 π.Χ., στη Μεσόγειο Θάλασσα, στα ανοικτά των νήσων του Αιόλου την Παναρέα , κοντά στην Ιταλία

ΦΩΤΟ ΒΙΝΤΕΟ

Οι έρευνες άρχισαν από την νήσο Παναρέα που είναι το έβδομο μεγαλύτερο νησί των Αιολίδων νήσων Πιστεύεται ότι οι Έλληνες της Μεγάλης Ελλάδας το ονόμαζαν Ικεσία, το ίδιο όμως υποστηρίζεται και για το γειτονικό νησί που σήμερα ονομάζεται Βασιλούτζο ... και διεξάγονται από
την Aurora Trust Foundation μαζί με την υπηρεσία εναλίων αρχαιοτήτων της Ιταλίας με την βοήθεια του U-Boat Worx και το υποβρύχιο Rov AtlantEco και με τη συνεργασία της Λιμενικής Αρχής του Λίπαρι.


Η Αιολική θάλασσα είναι γεμάτη με αρχαιολογικούς θησαυρούς: Διάφορα ναυάγια όπως τις διάσπαρτες τεφροδόχους που βρέθηκαν μεταξύ των νήσων Παναρέα ή Ευώνυμος (σημ. Panarea) με Μυκηναϊκά ευρήματα είναι  πολυάριθμα θραύσματα της μυκηναϊκής κεραμικής του στυλ ΙΙΙΑ και ΙΙΙΒ σε αυτό το μέρος με αποτέλεσμα  να χρονολογείται μεταξύ του 15ου και αρχές του 13ου αι. Π.Χ. την Λιπάρα ή Μελιγουνίς (σημ. Lipari) και Φοινικούσσα (σημ. Filicudi), ένας αριθμός πρόσφατων ευρημάτων.

Η νεώτερη αποίκιση της Λιπάρας , μετά τους Μυκηναίους έγινε από Έλληνες της Κνίδου το 580 π.Χ. υπό την αρχηγεία του Πένταθλου Πέρυσι, το ναυάγιο ενός πλοίου που βυθίστηκε πριν από 2.000 χρόνια ανακαλύφθηκε κοντά στην Λιπάρα, σε 130 μ. βάθος.

Ένα θυσιαστήριο με ελληνικές επιγραφές που παρέχουν ενδείξεις για την προέλευση του πλοίου.

Εκεί ένας αρχαίος βωμός με ανάγλυφη διακόσμηση που απεικονίζει της θάλασσας τα κύματα ,το γνωστό αρχέγονο ελληνικό σχέδιο ,βρέθηκε  κάτι που αποδεικνύει ότι οι θυσίες γίνονταν επάνω στα πλοία κατά την αρχαιότητα, για να κερδίσει το πλήρωμα την εύνοια των θεών.

Οι αρχαιολόγοι αναφέρουν ότι το πλοίο είναι ένα ξύλινο σκάφος περίπου 50 πόδια (15 μέτρα) μήκος που θα μπορούσε να έχει χτυπηθεί από  τις τρικυμίες και διαλύθηκε  σε βράχους πριν βυθιστεί στον πυθμένα της θάλασσας - ενδεχομένως φορτηγό πλοίο ενός πλούσιου εμπόρου ή εκείνο που χρησιμοποιείται για την τροφοδότηση τους Ρωμαίος στρατιώτες. Οι δύτες βρήκαν πολλά σημαντικά κομμάτια που χρειάζονται για να πούν την ιστορία του πλοίου. Αξίζει να σημειωθεί ότι ήταν άγκυρα του πλοίου που βρέθηκε και ένα θυσιαστήριο με ελληνικές επιγραφές που παρέχουν ενδείξεις για την προέλευση του πλοίου.

Το μέγεθος και το σχήμα του αμφορέα να τους βοηθήσει να καταλάβουν ποιο είναι το πλοίο και τι μετέφερε. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι θα μπορούσε να ήταν ένα πλοίο ανεφοδιασμού για τις Ρωμαϊκές λεγεώνες ή ότι ανήκε σε έναν πλούσιο έμπορο, πιθανώς από την ιταλική περιφέρεια γύρω από τη Νάπολη.

Μια άλλη πιθανότητα είναι ότι το πλοίο ήταν ένα σκάφος εφοδιασμού του στόλου των Claudio Marcello, ένας Ρωμαίος Πρόξενος ο οποίος κατέκτησε Σικελική πόλη των Συρακουσών το 212 π.Χ.,

Η έρευνα στις θέσεις, διεξήχθη από δύο υποβρύχια με τη βοήθεια από δύτες. Οι ερευνητές είναι ενθουσιασμένοι με τα αποτελέσματα. ένας από αυτούς ο Sebastiano Tusa αναφέρει… "Στην διάρκεια της καριέρας μου στην αρχαιολογία έχω συναντήσει και αγγίξει πολλά αρχαία και σύγχρονα ναυάγια στον βυθό, αλλά να είμαι σε θέση να αγγίξω ένα 2.000 ετών αρχαίο πλοίο 130 μέτρα βάθος κάτω από την πιο σιωπηλή και σκοτεινή θάλασσα, με έκανε να αισθανθώ νέα και απερίγραπτα συναισθήματα ".

Τα Νησιά του Αιόλου είναι ένα ηφαιστειακό αρχιπέλαγος στο Τυρρηνικό Πέλαγος βόρεια της Σικελίας, το όνομά του από τον θεό των ανέμων των Ελλήνων Αίολο και εκεί έχουν κατοικίσει ακόμα και Μυκηναίοι και πολύ πιθανά Μινωίτες.