Στις 29 Ιουλίου 1014 έγινε η Μάχη του Κλειδίου, η συντριβή της βουλγαρικής δύναμης

Ο αυτοκράτορας Βασίλειος ο Β΄ νικά τον στρατό του τσάρου των Βουλγάρων Σαμουήλ και ανοίγει το δρόμο για την κατάλυση του Βουλγαρικού κράτους.

Ο Βασίλειος είχε αναλάβει μια μεγάλη εκστρατεία κατά των Βουλγάρων. Ξεκινώντας από την Κωνσταντινούπολη, ο βυζαντινός στρατός πέρασε από την Κομοτηνή, τη Δράμα, τις Σέρρες και έφτασε στην διάβαση του Ρούπελ από όπου προχώρησε στην κοιλάδα του Στρυμόνα.


Εκεί, έξω από το χωριό του Κλειδίου (σημ. Klyuch), συνάντησαν τον Βουλγαρικό στρατό που είχε οχυρωθεί πίσω από ένα τοιχίο με κορμούς δέντρων. Ο Βασίλειος επιτέθηκε άμεσα αλλά αποκρούστηκε με βαρειές απώλειες. Ο Σαμουήλ αναθάρρησε κι έστειλε μια δύναμη να χτυπήσει τη Θεσσαλονίκη για αντιπερισπασμό αλλά αυτή η δύναμη καταστράφηκε από τον στρατιωτικό διοικητή της πόλης Θεοφύλακτο Βοτανειάτη έξω από τα τείχη. Ο Βοτανειάτης στη συνέχεια προέλασε προς συνάντηση του αυτοκράτορα.

Ο Βασίλειος συνέχισε να απασχολεί με επιθέσεις τους Βουλγάρους στον τοίχο αλλά έστειλε ένα ισχυρό σώμα υπερκέρασης υπό τον Νικηφόρο Ξιφία. Ο Ξιφίας πέρασε απαρατήρητος μέσα από ορεινά περάσματα και επιτέθηκε αιφνιδιαστικά στους Βουλγάρους από τα νώτα. Όταν οι Βούλγαροι εγκατέλειψαν τις θέσεις τους για να αντιμετωπίσουν τη νεα απειλή, ο Βασίλειος επιτέθηκε με ορμή.

Χιλιάδες Βούλγαροι σφαγιάστηκαν επί τόπου και πολλοί περισσότεροι διασκορπίστηκαν και κατακόπηκαν. Η καταστροφή ολοκληρώθηκε λίγο μετά με την μάχη στη Στρώμνιτσα.


Ιδιαίτερα τονίστηκε το γεγονός ότι μετά τη μάχη, οι αιχμάλωτοι Βούλγαροι (αρκετές χιλιάδες) χωρίστηκαν σε ομάδες των 100 και τυφλώθηκαν όλοι πλην ενός που έμεινε μονόφθαλμος για να τους οδηγήσει πίσω. Η τύφλωση ήταν βυζαντινή τιμωρία για προδότες και εξωμότες, που οι Βούλγαροι, ως πρώην σύμμαχοι των Βυζαντινών που αποστάτησαν, όφειλαν με το τυπικό να τιμωρηθούν. Ο τσάρος Σαμουήλ διέφυγε από την καταστροφή του Κλειδίου κρυμμένος μέσα στα πτώματα των νεκρών στρατιωτών του αλλά πέθανε λίγο αργότερα «από τη λύπη του» όταν αντίκρισε τις φάλαγγες των τυφλωμένων πολεμιστών του, όπως αναφέρουν χρονικογράφοι της εποχής.

Η Βουλγαρία δεν ανέταξε από την καταστροφή. Τέσσερα χρόνια αργότερα υποτάχθηκε και έγινε ξανά βυζαντινή επαρχία. Το παράδειγμα των Βουλγάρων συνέτισε τους Σέρβους και τους Κροάτες που έσπευσαν να δηλώσουν υποταγή και αφοσίωση στον Βασιλέα των Ρωμαίων. Ο Βασίλειος αποκλήθηκε «Βουλγαροκτόνος» και αποκατέστησε την κυριαρχία στη Βαλκανική από τον Δούναβη ως το Αιγαίο κι από την Αδριατική μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα.

https://www.ptisidiastima.com/

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια