6 Απριλίου 1941: Η Γερμανική εισβολή στην Ελλάδα

Αριέλ Λεκαδίτης
Καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Χάιφα

Μια από τις ένδοξες στιγμές στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδος, είναι η Μάχη των Οχυρών. Η Μάχη των Οχυρών διήρκησε μόλις 5 μέρες από τις 6-10 Απριλίου 1941.Μιλάμε για μια εποποιΐα ισάξια με το ιστορικό ΟΧΙ του Ιωάννη Μεταξά στο τελεσίγραφο της φασιστικής Ιταλίας τον Οκτώβριο του 1940. Η μάχη βέβαια στα οχυρά ήταν κάτι τελείως διαφορετικό όσο αναφορά τις τακτικές του πολέμου. Όλη η Ευρώπη ήξερε τη γραμμή Μαζινό. Τώρα ο κόσμος θα μάθαινε και τη γραμμή Μεταξά.
Η Ιταλία του Μουσσολίνι με το τελεσίγραφο που απέστειλε μέσω του πρέσβη της στην Αθήνα, Εμμάνουελ Γκράτσι, ζητούσε από την Ελλάδα να επιτρέψει την είσοδο των Ιταλικών στρατευμάτων. Ο Ιωάννης Μεταξάς με το ηρωικό ΟΧΙ που είπε εκείνη τη στιγμή εξέφρασε σύσσωμο όλο το έθνος. Ο πόλεμος ξεκίνησε και με τον ηρωισμό των Ελλήνων τόσο των οπλιτών, όσο και των αξιωματικών αλλά και της στρατιωτικής ηγεσίας κατάφερε να αποκρούει την ιταλική εισβολή. Ο Χίτλερ όμως δεν γνώριζε το παραμικρό για την εισβολή του Μουσολίνι στην Ελλάδα και ενημερώθηκε και αυτός από τις εφημερίδες, γεγονός που τον έκανε έξαλλο.

Ο Χίτλερ βλέποντας πως η Ιταλία έχανε σε όλα τα σημεία της πολεμικής αυτής επιχείρησης, αποφάσισε πως έπρεπε να διασώσει το γόητρο του Άξονος και να προστατεύσει το νότιο πλευρό για την επιχείρηση ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΣΑ και γι’ αυτό και έδωσε διαταγή στο επιτελείο του να εκπονήσουν ένα σχέδιο εισβολής εναντίων της Ελλάδος. Όπερ και εγένετο, με την κωδική ονομασία ΜΑΡΙΤΑ.Ο λόγος που θα επικαλούντο αργότερα οι Ναζί για την εισβολή, θα ήταν, πως τα γερμανικά στρατεύματα το έκαναν για να απελευθερώσουν τους Έλληνες από τον Αγγλικό ιμπεριαλισμό. Βέβαια όλο αυτό ήταν προπαγάνδα και τίποτε άλλο. Διότι ο πραγματικός λόγος ήταν, να σώσουν το γόητρο της Ιταλίας.

Από την αντίπερα όχθη η Ελλάδα είχε ήδη προετοιμαστεί στα οχυρά της Μακεδονίας για μια επικείμενη εισβολή. Τα οχυρά της Γραμμής Μεταξά ήταν 21.

Ποποτλίβιτσα, Ιστίμπεη, Κελκαγιά, Αρπαλούκι – Δίδυμοι, Παληουριώνες, Ρούπελ-Ουσίτα, Καρατάς, Κάλη, Περσέκ, Μπαμπαζώρα, Μαλιάγκα, Περιθώρι, Παρταλούσκα, Ντάσαβλη, Λίσσε, Πυραμιδοειδές, Καστίλλο, Άγιος Νικόλαος, Μπαρτίσεβα, Εχίνος, Νυμφαία.

Το πιο γνωστό οχυρό στους περισσότερους είναι το οχυρό του Ρούπελ. Στην Οδύσσεια του Ομήρου, ακούμε τον Οδυσσέα να λέει:«σπασάμην ρώπας τε λύγους τε». Έσπασα μας λέει ο Οδυσσέας κλαδιά και λυγαριάς κλωνάρια. Η λέξη ρώψ γενική ρωπός, στον πληθυντικό αι ρώπες, σημαίνει στον όμηρο δένδρο με ευλύγιστα φύλλα. Ρώπα, ρωπέλιον ρωπέλι. Επομένως οι λέξεις μας ρωπέλιον και ρωπέλι γίνονται ρουπέλιον.

Το Ρούπελ είναι το ίδιον Ρουπέλιον των αρχαίων στο οποίο σταμάτησαν οι Μακεδόνες τους Σκύθες και νίκησαν οι Βυζαντινοί του Ούννους και τους Βούλγαρους.

Η εφημερίδας ΑΣΥΡΜΑΤΟΣ γράφει στην πρώτη σελίδα:

«ΤΗΝ 5.15’ ΠΡΩΙΝΗΝ ΣΗΜΕΡΟΝ Η ΕΛΛΑΣ ΥΠΕΣΤΗ ΑΠΡΟΚΛΗΤΟΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΥΠΟ ΤΗΣ ΧΙΤΛΕΡΙΚΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ».Την επιχείρηση εναντίων της Ελλάδος είχε αναλάβει η 12η στρατιά του Φον Λίστ. Το Γερμανικό σχέδιο προέβλεπε:

5:30-5:40 πυρ βαρέων όπλων
5:40-6:00 καταιγιστικό πυρ κατά των προκεχωρημένων θέσεων εκστρατείας.
06:00-06:10 πρώτη επίθεση ΣΤΟΥΚΑΣ κατά του ΡΟΥΠΕΛ-ΚΑΡΑΤΑΣ
06:10-06:30 συγκεντρωτικό πυρ πυροβολικού

Χαρακτηριστική είναι η μαρτυρία ενός Γερμανού πιλότου ο οποίος τονίζει στα απομνημονεύματά του ότι όταν τα αεροπλάνα έκαναν βυθίσει προς τα οχυρά οι Έλληνες στρατιώτες έβγαιναν από τα οχυρά τους και βάλλανε προς τα αεροπλάνα. Οι ελάχιστοι Έλληνες στρατιώτες πολεμούν με πείσμα. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Λοχία Δημητρίου Ίτσιου όπου πολέμησε 16 ώρες με τους άντρες του όπου έριξαν τουλάχιστον 33.000 σφαίρες. Αμέσως μετά την κατάληψη του οχυρού από τους Γερμανούς, ο Γερμανός επικεφαλής του έδωσε συγχαρητήρια για την αντίσταση του και τον εξετέλεσε με μια σφαίρα στο κεφάλι.

Αυτή η άνανδρη δολοφονία ήταν ενάντια στις συνθήκες του πολέμου, διότι ο λοχίας Ίτσιος ήταν αιχμάλωτος πολέμου. Την ίδια μέρα το ραδιόφωνο του Βερολίνου ανέφερε πως η εκστρατεία ενάντια στην Ελλάδα δεν μπορεί να αποτελέσει στρατιωτικό περίπατο. Ανάλογες ιστορίες μπορεί να βρει κανείς σε όλα τα οχυρά. Το Ρούπελ και η μάχη των οχυρών που κράτησε 5 μέρες έδειξε στη στρατιωτική Ναζιστική μηχανή ότι ο Χίτλερ και ο Ναζισμός δεν είναι ανίκητος και έδωσε μαθήματα στρατιωτικής ιστορίας και γενναιότητας σε ολόκληρη την κατεχόμενη Ευρώπη. Σε αυτό το σημείο ας δούμε και τι αφηγούνται οι Γερμανοί σε διάφορα ιστορικά αρχεία.

O Υπολοχαγός Wolfgang Kapp, γεννήθηκε 1/4/1914 στο Pilzen της επαρχίας Eylau-Ostpreussen .Η διαταγή για επίθεση ήρθε. Εμείς το περιμέναμε αυτό. Κάτι πλανιόταν στον αέρα και τώρα τελικά ήρθε. Χωρίς βιασύνη γίνονται οι τελευταίες προετοιμασίες. Ακριβώς στης 5:30 το πρωί ουρλιάζει το πυροβολικό μας και εκσφενδονίζει το σίδερο του ενάντια στις εχθρικές θέσεις. Παρόλο που βομβαρδίζουν τα αεροπλάνα κάθετης εφόρμησης (στούκας) και το συνεχή βομβαρδισμό του πυροβολικού μας, δεν είναι δυνατόν να κάνουμε τον εχθρό να σωπάσει μέσα στα οχυρά του. Απεγνωσμένα ψάχνω να βρω να βρω ένα πέρασμα και να ενωθώ με το προωθημένο κλιμάκιο μας. Τίποτα δε δείχνει ότι μπορούμε να περάσουμε.

Περνάμε από βραχώδη δύσβατα μέρη. Ίσως είναι δυνατό από την άλλη μεριά της χαράδρας να περάσουμε. Περνάμε πάνω από βραχώδη δύσβατα μέρη. Το αυτοκίνητο μου έχει χτυπηθεί και αμέσως παίρνει φωτιά. Με πολλή δυσκολία καταφέρνω να σώσω το βαριά τραυματισμένο ασυρματιστή και να βγάλω έξω το νεκρό οδηγό. Δεν μας βοηθάει τίποτα. Εάν θέλω να βοηθήσω τους πεζικάριους μου, πρέπει[ει να τους φέρω από το μονοπάτι. Οι Έλληνες μας βάλλουν με όλα τους τα όπλα και αναγκάζουν το πεζικό μας να επιστρέψει πίσω από το ύψωμα. Για πολλά λεπτά δεν μπορούμε να δούμε τίποτα.

Ο στρατάρχης Von List στην ημερήσια διαταγή του αναγνώρισε ότι «οι Έλληνες υπερασπίστηκαν την πατρίδα τους γενναίως» και συνέστησε στους Γερμανούς να μεταχειριστούν τους Έλληνες όπως αξίζει σε γενναίους στρατιώτες.

Οι Γερμανοί αεροπόροι τόνιζαν, με φανερή έκπληξη, ότι ο Ελληνικός στρατός, ήταν ο μόνος στον οποίο τα ΣΤΟΥΚΑΣ δεν έσπειραν πανικό.

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να κλείσω με το να δώσω μια προτροπή προς το ελληνικό κράτος και ιδιαίτερα προς το υπουργείο Παιδείας. Καλό θα ήταν να διοργανώνονται σε όλα τα σχολεία της Ελλάδος εκπαιδευτικές εκδρομές στα οχυρά της Μακεδονίας μας. Τέλος όλα αυτά τα οχυρά δεν θα είχαν πραγματοποιηθεί εάν δεν υπήρχε ο Ιωάννης Μεταξάς αυτή η στρατιωτική ιδιοφυΐα όπως είχε χαρακτηριστεί από τους Γερμανούς καθηγητές του στην πολεμική ακαδημία του Βερολίνου. Το ήταν ένας δικτάτορας δεν θα πρέπει να μας εμποδίζει να λέμε την αλήθεια προς την ιστορική δικαιοσύνη των γεγονότων.

Όπως έχει πει και ο Μίκης Θεοδωράκης «Ο Μεταξάς εκείνη την περίοδο εξέφρασε το αίσθημα όλων των Ελλήνων».Επίσης δεν θα πρέπει να ξεχνούμε πως οι 3 βασικές πρωταγωνιστές της μάχης των Οχυρών ήταν ο στρατάρχης Αλέξανδρος Παπάγος, ο Ιωάννης Μεταξάς και ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός Αλέξανδρος Κορυζής, όπου δυστυχώς δεν άντεξε στην ιδέα ότι οι Γερμανοί κατάλαβαν την Ελλάδα και αυτοκτόνησε στο γραφείο του.

Πηγή: Λίμπεραλ