Χαραλάμπους Μάλη ὀνομαζομένου καί ἐκ Κύπρου τήν πατρίδα ὂντος…
Γεννημένος μάλλον στη Λάρνακα και δάσκαλος στο επάγγελμα, από του πιο επιφανείς Κύπριους αγωνιστές, και ίσως ο Κύπριος με την μεγαλύτερη πολιτική εμπλοκή στο Έπος του 1821, καθώς υπήρξε πολιτευτής του ελεύθερου ελληνικού κράτους ήταν ο Χαράλαμπος Μάλης.
Ήταν εγκατεστημένος στην Πόλη, όπου, τον Οκτώβριο του 1819, συναντήθηκαν οι δρόμοι τους με τον Γρηγόριο Δικαίο, τον γνωστό Παπαφλέσσα, ο οποίος τον μύησε στη Φιλική Εταιρεία. Με εντολές του Αλέξανδρου Υψηλάντη, εγκατέλειψε την Κωνσταντινούπολη στα τέλη του 1820, και, μαζί με τον Πελοποννήσιο αρχιμανδρίτη, του οποίου υπήρξε στενός συνεργάτης μέχρι και τον ένδοξο θάνατό του, το 1825.
Μετά την Α’ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου διορίστηκε γενικός γραμματέας του «Μινιστερίου της Θρησκείας και του Δικαίου», υπό τον Ιωσήφ, επίσκοπο Ανδρούσης. Αντί μισθού, ο Μάλης, δέχτηκε απόδειξη για οφειλόμενο ποσό καθώς το επαναστατικό κράτος αδυνατούσε να τον πληρώσει. Από τον Ιούνιου του 1823 μέχρι τον Αύγουστο του 1824 διετέλεσε γραμματέας του Ανδρέα Ζαΐμη, παίρνοντας μέρος και στην πολιορκία των Πατρών. Έκτοτε παρέμεινε στην έδρα της επαναστατικής κυβέρνησης στο Ναύπλιο όπου χρησιμοποιήθηκε σε διάφορες κρατικές θέσεις. Ο Ζαΐμης ανέφερε για τον Μάλη πως «ἠγωνίσθη καί ἀγωνίζεται γενναίως καί ἀφιλοκερδῶς ὡς άνήρ τίμιος καί πατριώτης φιλογενέστατος» και γι’ αυτό τιμήθηκε με το Αργυρούν Αριστείον.
Οι αγώνες του για την απελευθέρωση της Κύπρου υπήρξαν αδιάκοποι. Τον Σεπτέμβριο του 1824 ζήτησε από το Υπουργείο Εσωτερικών όπως η «εθνική οικία», που είχε επιδιορθώσει και εγκατασταθεί ο συμπατριώτης του, Νικόλαος Θησεύς, και όπου διέμενε και ο ίδιος, να παραμείνει στην κατοχή των «ενταύθα διά τας υποθέσεις της Κύπρου διατριβούντων Κυπρίων».
Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας και τη δημιουργία του ελληνικού κράτους, η Επιτροπή Εκδουλεύσεων του Αγώνα κατέταξε τον Χαράλαμπο Μάλη στην τέταρτη τάξη των αγωνιστών και αναγνώρισε στην κόρη του χρηματικό ποσό ύψους 3.400 γροσίων, που ο ίδιος, όπως φαίνεται, ουδέποτε ζήτησε να του καταβληθεί.
Ο Χαράλαμπος Μάλης πέθανε στην Αθήνα το 1865. Σε αίτησή της κόρης του, Ελισάβετ Χ. Μάλη, αναγράφεται, μεταξύ άλλων, ότι ο αγωνιστής πατέρας της «ἐκτός τοῦ ἀριστείου οὐδεμίαν ἄλλην ἀνταμοιβήν ἔλαβεν, ἀποβιώσας ἀπαραμύθητος».
«Ένθερμος ζηλωτής της Ελευθερίας των Ελλήνων», ο Μάλης πάλεψε εναντίων της «παντελούς στέρησης όλων γενικώς των φυσικών δικαιωμάτων της τιμής, της ουσίας και της υπάρξεως του ανθρώπου» και ποτέ του δεν θέλησε να αποζημιωθεί για τις υπηρεσίες που προσέφερε προς την Πατρίδα κατά τον Ιερό Πόλεμο, αλλά και μετά εκείνου.
https://infognomonpolitics.gr/
Γεννημένος μάλλον στη Λάρνακα και δάσκαλος στο επάγγελμα, από του πιο επιφανείς Κύπριους αγωνιστές, και ίσως ο Κύπριος με την μεγαλύτερη πολιτική εμπλοκή στο Έπος του 1821, καθώς υπήρξε πολιτευτής του ελεύθερου ελληνικού κράτους ήταν ο Χαράλαμπος Μάλης.
Ήταν εγκατεστημένος στην Πόλη, όπου, τον Οκτώβριο του 1819, συναντήθηκαν οι δρόμοι τους με τον Γρηγόριο Δικαίο, τον γνωστό Παπαφλέσσα, ο οποίος τον μύησε στη Φιλική Εταιρεία. Με εντολές του Αλέξανδρου Υψηλάντη, εγκατέλειψε την Κωνσταντινούπολη στα τέλη του 1820, και, μαζί με τον Πελοποννήσιο αρχιμανδρίτη, του οποίου υπήρξε στενός συνεργάτης μέχρι και τον ένδοξο θάνατό του, το 1825.
Μετά την Α’ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου διορίστηκε γενικός γραμματέας του «Μινιστερίου της Θρησκείας και του Δικαίου», υπό τον Ιωσήφ, επίσκοπο Ανδρούσης. Αντί μισθού, ο Μάλης, δέχτηκε απόδειξη για οφειλόμενο ποσό καθώς το επαναστατικό κράτος αδυνατούσε να τον πληρώσει. Από τον Ιούνιου του 1823 μέχρι τον Αύγουστο του 1824 διετέλεσε γραμματέας του Ανδρέα Ζαΐμη, παίρνοντας μέρος και στην πολιορκία των Πατρών. Έκτοτε παρέμεινε στην έδρα της επαναστατικής κυβέρνησης στο Ναύπλιο όπου χρησιμοποιήθηκε σε διάφορες κρατικές θέσεις. Ο Ζαΐμης ανέφερε για τον Μάλη πως «ἠγωνίσθη καί ἀγωνίζεται γενναίως καί ἀφιλοκερδῶς ὡς άνήρ τίμιος καί πατριώτης φιλογενέστατος» και γι’ αυτό τιμήθηκε με το Αργυρούν Αριστείον.
Οι αγώνες του για την απελευθέρωση της Κύπρου υπήρξαν αδιάκοποι. Τον Σεπτέμβριο του 1824 ζήτησε από το Υπουργείο Εσωτερικών όπως η «εθνική οικία», που είχε επιδιορθώσει και εγκατασταθεί ο συμπατριώτης του, Νικόλαος Θησεύς, και όπου διέμενε και ο ίδιος, να παραμείνει στην κατοχή των «ενταύθα διά τας υποθέσεις της Κύπρου διατριβούντων Κυπρίων».
Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας και τη δημιουργία του ελληνικού κράτους, η Επιτροπή Εκδουλεύσεων του Αγώνα κατέταξε τον Χαράλαμπο Μάλη στην τέταρτη τάξη των αγωνιστών και αναγνώρισε στην κόρη του χρηματικό ποσό ύψους 3.400 γροσίων, που ο ίδιος, όπως φαίνεται, ουδέποτε ζήτησε να του καταβληθεί.
Ο Χαράλαμπος Μάλης πέθανε στην Αθήνα το 1865. Σε αίτησή της κόρης του, Ελισάβετ Χ. Μάλη, αναγράφεται, μεταξύ άλλων, ότι ο αγωνιστής πατέρας της «ἐκτός τοῦ ἀριστείου οὐδεμίαν ἄλλην ἀνταμοιβήν ἔλαβεν, ἀποβιώσας ἀπαραμύθητος».
«Ένθερμος ζηλωτής της Ελευθερίας των Ελλήνων», ο Μάλης πάλεψε εναντίων της «παντελούς στέρησης όλων γενικώς των φυσικών δικαιωμάτων της τιμής, της ουσίας και της υπάρξεως του ανθρώπου» και ποτέ του δεν θέλησε να αποζημιωθεί για τις υπηρεσίες που προσέφερε προς την Πατρίδα κατά τον Ιερό Πόλεμο, αλλά και μετά εκείνου.
https://infognomonpolitics.gr/
0 Σχόλια
Σχόλια που περιέχουν υβριστικούς χαρακτηρισμούς όχι μόνο για το ιστολόγιο, θα διαγράφονται αμέσως.
EmojiΣχόλια που περιέχουν εμπάθεια σε ό,τι δεν σας αρέσει επειδή έτσι μάθατε ότι έτσι είναι τα πράματα, θα διαγράφονται για έναν εποικοδομητικό διάλογο και όχι να επικρατήσει η αρλουμπολογία, αμαθών και ημιμαθών.
Επίσης σχόλια που έχουν οποιεσδήποτε κομματικές προτροπές και κομματικοπολιτική προπαγάνδα, είναι ανεπιθύμητα.