Η Μακεδονία, το μήλο της έριδος και η προδοσία της

Γεώργιος Λ. Μαντρατζής, Δικηγόρος

Μακεδονία, εκ του αρχαίου Ελληνικού Μακεδνός, που σημαινει ψηλός, εύσωμος, είναι όρος μόνον γεωγραφικός,ιστορικός, όχι Εθνικός.
Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει Μακεδονικό Έθνος.

Την άποψη αυτήν υποστηρίζει και βεβαιώνει και το Ανώτατο Ελληνικό Δικαστήριο, ο Άρειος Πάγος.
Οι κάτοικοι της Μακεδονίας, με γεωγραφικό μόνον προσδιορισμο, λέγονται Μακεδόνες.
Η Μακεδονία, ανέκαθεν κατοικείται από Έλληνες και οι Μακεδόνες, στην πλειονότητά τους ανέκαθεν ομιλούν κυρίως την ελληνική γλώσσα.Η άφιξη στην περιοχη και άλλων λαών, επηρέασε μεν το δημογραφικό θέμα, όμως κύρια ομιλουμένη γλώσσα στην περιοχή συνέχισε να είναι η Ελληνική Γλώσσα. Στη Μακεδονία ανέκαθεν οι συναλλαγές γίνονταν στην Ελληνική Γλώσσα.
Μακεδονική γλώσσα δεν υπήρξε πότε.

Οι Έλληνες ομιλούν πάντοτε την ίδια γλώσσα, γράφει ο Ηρόδοτος.
Έστιν ουν Ελλάς και η Μακεδονία, γράφει ο Στράβων, τον πρώτο αιώνα προ Χριστού.
Στην Αγία Γραφή πλειστάκις αναφέρεται ο γεωγραφικός όρος Μακεδονία.
Ο Ηρόδοτος, αναφέρεται στην γεωγραφική και ιστορική αυτή περιοχή της Μακεδονίας, (484πΧ).
Ουδέποτε, συνοψίζω και επαναλαμβάνω, υπήρξε Μακεδονική Γλώσσα και ούτε Μακεδονικό Έθνος.
Αντίθετη άποψη είναι δόλια , ψευδής και κακόβουλη .

Η Μακεδονία, που καταλαμβάνει τον προς βορράν του Αιγαίου Πελάγους χώρο, αποτελεί φυσικό όριο. Διαχωρίζει τις περιοχές, που υπάρχουν βορειότερα, από την θάλασσα.
Η Μακεδονία είναι πλούσια σε έδαφος και σε υπέδαφος, πράγμα που, σε συνδυασμό και με το πολιτισμικό της επίπεδο και την στρατηγική της θέση ,την κατέστησε το μήλο της έριδος, πεδίον επίμονων διεκδικήσεων.

Η σπουδαιότητα του χώρου της Μακεδονίας, ανέκαθεν υπήρξε σημαντική, αφού, μέσω αυτής, υπάρχει πρόσβαση στίς πέντε θάλασσες και στίς δύο ηπείρους. Μέσω αυτής διευκολύνονται οι συγκοινωνίες, χερσαίες και θαλάσσιες και η θέση της είναι σημαντική.

Η Μακεδονία, που ανήκει στα Βαλκάνια, δεσπόζει ανατολής και δύσεως, βορρά και νότου και αποτελεί βασικό εμπορικό σταυροδρόμι, των μεγάλων αγορών της Ανατολής και της Δύσεως.
Η Μακεδονία υπήρξε Επαρχία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, που βορειοδυτικά έφτανε μέχρι την Κράινα, εξ ου και η ονομασία (Κράινα= άκρον) και επί σειρα αιώνων συνέχισε να έχη τον βασικό και πρωτεύοντα ρόλο στην περιοχή.

Στην διάρκεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, επί 400 και πλέον χρόνια, η Μακεδονία συνέχισε να είναι ο κύριος άξονας του εμπορίου.
Η Μακεδονία ανέπτυξε τα γράμματα, τις τέχνες και το εμπόριο και ανέδειξε μεγάλες προσωπικότητες.

Πολλές μάχες γίνανε, πολλά στρατιωτικά κινήματα και πολλά σενάρια μεθοδεύτηκαν για την κατάκτηση της Μακεδονίας.
Στα τέλη του 18ου αιώνα, από την Μακεδονία, σχεδιάστηκε να διέλθη το λεγόμενο σλαβικο τόξο, με αφετηρία την Ρωσία και κατάληξη στην Αδριατική Θάλασσα.

Η Βουλγαρία,που διακαώς, πάντοτε απέβλεπε στο να επεκταθή προς την Μακεδονία, θέλησε να εκμεταλλευτή ευκαιρίες και άρχισε να οργανώνη προπαγάνδα και σχετικά κινήματα.
Τήν Μακεδονία επέλεξε η Γερμανία για να ενισχύση την κυριαρχία της και γι αυτό ο Χίτλερ με απόρρητη επιστολή του, 1452/44, που έστειλε στίς 5 Σεπτεμβρίου 1944, δηλαδη, εφτά μήνες πρίν πεθάνει, παρήγγειλε την μεθόδευση τής ιδρύσεως, με το όνομα Μακεδονία, προτεκτοράτου της Γερμανίας, που ονειρευόταν, στην θέση της FYROM , ενός κέντρου, που ως υποχείριό της, θα μπορούσε να εξυπηρετή τα συμφέροντά της Γερμανίας.

( Σημ.Τοτε ο Βασιλιάς της Σερβίας διεφώνησε, με την βάσιμη αιτιολογία ότι οι κάτοικοι δεν είναι Μακεδόνες, ωστόσο ο εθνικιστής Ντράζα Μηχαήλοβιτς αποβλέποντας σε πολιτικά οφέλη, αποδέχτηκε την ιδέα αυτή, αδιαφόρως καταγωγής των κατοίκων, όπως είπε και άρχισε να την καλλιεργή).

Αργότερα, όπως περιγράφω παρακάτω, την ιδέα την υλοποίησε ο Τίτο.
Οι Σλαύοι πρωτοεμφανίστηκαν στην περιοχή, τον 7ο αιώνα μΧ.
Στη διάρκεια αυτή και μέχρι το 1944, η περιοχή αυτή λεγόταν Βαρντάρσκα Μπανόβινα (Επαρχία Βαρντάρσκα) .

Οι γειτονικές χώρες, πάντοτε εποφθαλμιούσαν την Μακεδονία και γι αυτό πολλά κατακτητικά σενάρια παίχτηκαν γύρω από αυτήν.
Κατά την συμφωνία των Βαλκανικών Χωρών, όταν οι Βαλκανικές χώρες αγωνίζονταν να αποτινάξουν τον Οθωμανικό ζυγό, κάθε βαλκανική χώρα θα αποκτούσε την περιοχή, που πρώτη θα απελευθέρωνε.

Η Ελλάδα , εκτός των άλλων, απελευθέρωσε σημαντικό τμήμα της Μακεδονίας, όμως δεν πρόλαβε να τήν απελευθερώση όλη.
Η Βουλγαρία μπόρεσε και απελευθέρωσε και απέκτησε την χώρα της και μικρό μέρος της Μακεδονίας.

Επίσης η Σερβία μπόρεσε να απελευθερώση και συνεπως πρόλαβε να αποκτήση τη χώρα της καί μικρό μέρος της Μακεδονίας, όπως τα Σκόπια, το Μοναστήρι, την Αχρίδα κλπ., δηλαδή την περιοχή,που, συνέχεια από της εμφανίσεως των Σλαύων και μέχρι το 1944,λεγόταν Βαρντάρσκα.
Η καθυστέρηση του Ελληνικού Στρατού στη Φλώρινα, εξ αιτίας Τούρκων, που αντιστάθηκαν στο Κλειδί, που είχε σαν αποτέλεσμα να ανακόψουν την επέλαση του Ελληνικού Στρατού, είχε σαν συνέπεια να προλάβουν να μπούν πρώτοι οι Σέρβοι,στο Μοναστήρι, στην Αχρίδα, στα Σκόπια κλπ.
Ουδέποτε έγινε άλλη συμφωνία, για διανομή της Μακεδονίας και ούτε με την συνθήκη του Βουκουρεστίου, της 13 Αυγούστου 1913.

Έτσι το μεγαλύτερο μέρος της Μακεδονίας το έχει η Ελλάδα, η οποία, για λόγους πραγματικούς ιστορικούς, Εθνικούς, Διεθνους Δικαίου, κλπ., συνεχίζει και διατηρή για την περιοχή, το όνομα Μακεδονία, γεγονός για το οποίο ποτέ κανείς δεν διεφώνησε, διότι της ανήκει.
Τα μέρη αυτά κατα την απελευθέρωση τους από τον Οθωμανικό ζυγό, στην πλειονότητά τους, κατοικούνταν κυρίως αποΈλληνες, ωστόσο η Βουλγαρική προπαγάνδα δρούσε ασταμάτητα.
Η γλώσσα που μιλουσαν στην Μακεδονία, ήταν κυρίως η Ελληνική.

Μακεδονικό Έθνος και Μακεδονική γλώσσα, δεν υπήρξαν ποτέ.
Σημειώνω ότι κατα την απογραφή που έγινε το 1921,στη Σερβία, επαρχία της οποίας ήταν η Βαρντάρσκα, κανένας δε βρέθηκε να δηλώνη « Μακεδόνας», όπως και κανείς δεν δήλωσε ως ομιλουμένη γλώσσα του «Μακεδονική», διότι δεν υπήρξαν πότε.
Τα περί Μακεδονικού Εθνους και μακεδονικής γλώσσας είναι τεχνητά δημιουργήματα σχετικής προπαγάνδας.

Ο Τίτο, μετά από παρότρυνση του Στάλιν, ανέλαβε να προλαβη και υλοποιήση την ρωσική, βουλγαρικη, αλλά και γερμανική ιδέα.
Ο στρατάρχης Τίτο, που,το 1944, συνένωσε τις παρακείμενες περιοχές ήτοι: την Σερβία, μια από τις επαρχίες της οποίας ήταν και η Βαρντάρσκα, την Κροατία, τη Σλοβενία, το Μαυροβούνιο και συνέστησε μια ομόσπονδη δημοκρατία, με την ονομασία Fenderativna Narontna Republica Yougoslavia, γνωστή ως Γιουγκοσλαβία, έχοντας και την στήριξη της Σοβιετικής Ενώσεως, μεθόδευσε να υλοποιήση τη μεγάλη προαναφερομένη Ιδέα.

Τότε, το 1944, που κάτω από την βαρειά μπότα του Τίτο δεν μπορούσε να κινηθή τίποτε, χωρίς την συναίνεσή του και που η θρησκεία βρισκόταν σε διωγμό, «ξεσηκώθηκαν» οι Σκοπιανοί και «αξίωσαν» η περιοχή τους, που κατοικούσαν, που έως τότε λεγόταν Βαρντάρσκα, επί 1200 χρόνια,να γίνη αυτόνομη περιοχή, με το όνομα Μακεδονία, καθώς επίσης να γίνη η εκκλησία τους αυτοκέφαλη, με την ονομασία: αυτοκέφαλη εκκλησία της Μακεδονίας.

Και όλα αυτά, ο πανίσχυρος Τίτο «υποκύπτοντας» στην αξίωση της Βαρντάρσκα, τα «αποδέχτηκε». Και «εν μιά νυκτί», ( έτος 1944), δόλια και καταχρηστικά, η περιοχή, από Βαρντάρσκα μετωνομάστηκε σε Μακεδονία και αρχισε να φτιάχνη ιστορία, να προσαρμόζη θρησκεία, να συστηματοποιή γλώσσα, πολιτισμό, μέχρι και να συνθέτη «έθνος», στοιχεία ανύπαρκτα μέχρι τότε και ιστορικά αδιανόητα.

Για την θεμελίωση της προσπάθειάς αυτής, και της προπαγάνδας που εξαπέλυσε, χησιμοποίησε στοιχεία και μνημεία καθαρώς ελληνικά.
Ξεκινώντας από το αληθές, που τό έχει υιοθετήση και ο Άρειος Πάγος, ότι μακεδονικό έθνος δεν υπήρξε ποτέ και ούτε υπάρχει, κρίνω σκόπιμο να παραθέσω και τα ακόλουθα, αναφορικά με το γλωσσικό ιδίωμα, που θέλουν να καθιερώσουν στη FYROM , που αυτό δέν συγκαταλέγεται στίς επίσημες γλώσσες. Ειναι γλωσσικό ιδίωμα σύμμικτο με στοιχεία από την ελληνική, τη σερβική, κυρίως από την βουλγαρική, την Αλβανικη, Ρωμά κλπ.

Η μόνη αναφορά του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών στο γλωσσικό ιδίωμα,που ομιλείται στην FYROM, έγινε το έτος 1977, όταν ο Οργανισμός ρώτησε εάν για τη γραφή της γλώσσικού αυτού ιδιώματος, χρησιμοποιείται το Κυριλλικό ή το λατινικό αλφάβητο και ουδέποτε ο ΟΗΕ την κατέταξε στίς επίσημες γλώσσες. Αυτο βεβαιώνει και ο μετέχων καθηγητής της Γλωσσολογίας Γεώργιος Μπαμπινιώτης.

Όπως συμβαίνει σε όλο τον κόσμο, σε όλες τις παραμεθόριες περιοχές. οι κάτοικοι των παραμεθορίων περιοχων, ομιλούν την γλώσσα του κράτους που ανήκουν, καθώς και την γλώσσα του διπλανού κράτους, όχι μόνον για τις ανάγκες της ζωής και των συναλλαγών των κατοίκων, αλλά και, αμεσότερα, πολλές φορές, εξ αιτίας τυχον κατακτητικών παλινδρομήσεων, αλλα και επιμελείας των κατακτητών, για εδραίωση καθεστώτος ή και για πολλούς άλλους και διαφόρους λόγους.

Παράδειγμα: στα σύνορα Αυστρίας - Κροατίας,-Ουγγαρίας, - Σλοβενίας, στα σύνορα Γερμανίας -Γαλλίας, στα σύνορα Πολωνίας - Γερμανίας , στα σύνορα Σουηδίας - Φιλλανδίας , μάλιστα δε υπάρχουν περιοχές της Φιλλανδίας, στις οποίες οι κάτοικοί ομιλούν μονον Σουηδικά, όχι Φιλλανδικά, όπως υπάρχουν και νότιες περιοχές της Σουηδίας, στίς οποίες όταν ακους τους κατοίκους να ομιλούν, νομίζεις πως βρισκεσαι στην Δανία.

Το φαινόμενο αυτό γίνεται αντικείμενο εκμεταλλεύσεως και καλλιεργείται ανάλογα, οταν σκοπιμότητες το απαιτούν.
Ετσι, οργανώνεται σχετική προπαγάνδα, που αποσκοπεί στο επιδιωκόμενο.
Άλλοτε πάλι ο κατακτητής ευθέως υποχρεώνει τον κατακτώμενο να αλλάξη γλώσσα, θρησκεία, εθνικότητα κλπ.

Στη γλώσσα βασίζεται, πολλές φορές, η προπαγάνδα που επιχειρεί να εντάξη τους κατοίκους στη μιά ή στην άλλη πλευρά.
Έλληνες που μολονότι ομιλούν τα Τουρκικά ( τουρκόφωνοι) αλλά και κάτοικοι των συνόρων της Μακεδονίας, που μολονότι ομιλούν το σύμμικτο προαναφερόμενο γλωσσικό ιδίωμα, είναι βαθύτατα Έλληνες και το έχουν αποδείξει στίς κρίσιμες περιόδους και στους απελευθερωτικούς αγώνες του Ελληνικού Έθνους.

Η μοίρα τους έταξε να ζουν στην παραμεθόρια περιοχή.
Είναι άπειρα τα παραδείγματα κατοίκων παραμεθορίου της Μακεδονίας, που αγνοούσαν παντελώς την ελληνική γλώσσα, με μητρικό και καθομιλούμενο γλωσσικό ιδίωμα το προαναφερόμενο παραμεθορίων κατοίκων της Μακεδονίας, με ακλόνητη Ελληνική συνείδηση, που αποδείχτηκαν ήρωες, κρατώντας ψηλά την σημαία του Ελληνικού Έθνους και τών Ελληνικών Ιδεωδών (πόλεμοι και συρράξεις Ελλήνων με Τούρκους, με Βουλγάρους, με Σέρβους, με Αλβανούς,αλλά και κατα τον εμφύλιο πόλεμο κλπ,), παρά τίς άπειρες και επίμονες παραπλανητικές προσπάθειες των καπηλευτών της ιδιαιτερότητος,που στόχο πάντοτε είχαν να τους κλονίσουν την πίστη στην Ελληνική συνείδηση και να τους καταστήσουν συνοδοιπόρους τους.

Από το φαινόμενο αυτό, δεν εξαιρείται η Μακεδονία.
Το φαινόμενο αυτό, οι χώρες που έχουν κατακτητικές βλέψεις, το εκμεταλλεύονται, το υιοθετούν, με την κατάλληλη σκοπιμότητα και προπαγάνδα, το καλλιεργούν, το επιβάλλουν, το διαδίδουν και εκμεταλλευόμενοι την ευπιστία, αλλα και το χαμηλό, εν πολλοίς, οικονομικό , κοινωνικό και μορφωτικό επίπεδο των κατοίκων, δημιουργούν πυρήνα και οπαδούς, που όσο δεν γίνεται έντονη αναχαίτιση και χαλιναγώγηση, τα πιστεύουν μέχρις αυτοθυσίας.

Στην περιοχή, ερχόμενοι οι Τούρκοι, υποχρέωναν τον λαό να τουρκέψη, να ασπαστή τον ισλαμισμό, να αλλάξη γλώσσα, να αλλάξη θρησκεία, να αλλάξη όνομα, να αλλάξη επίθετο κλπ.
Ερχόμενοι οι Βούλγαροι, εκμεταλλευόμενοι το γλωσσικό ιδίωμα, υποχρέωναν το λαό γιά τα ίδια, μάλιστα δε οι Βούλγαροι ίδρυσαν και σχολεία, στα οποία η εκμάθηση της βουλγαρικής γλώσσας υπήρξε υποχρεωτική και μέσω των ιερέων τους, συστηματικά προωθούσαν σχετικούς γάμους, ώστε δια των φανατικών Βουλγάρων να εδραιωθή η βουλγαρική συνείδηση στα άτομα, στίς οικογένειες κλπ.

Η Βουλγαρική Εξαρχία, πέραν των Κομιτατζήδων που είχε και δρουσε στήν περιοχή, για εδραίωση βουλγαρικού πνεύματος, ωργάνωσε και εποικιστική κίνηση, ώστε παντί τρόπω να επικρατήση στη Μακεδονία το φιλοβουλγαρικό στοιχείο, διότι η Βαρντάρσκα ήταν το κομβικό σημείο, από όπου θα μπορουσαν να διεκδικηθούν εδάφη τόσον από την Σερβία και από την Ελλάδα, όσο και από την Αλβανία, προς όφελος της Βουλγαρίας.

Έτσι πλέον στη Μακεδονία, δεν έχει σχέση το γλωσσικό ιδίωμα που ομιλείται, των παραμεθορίων κατοίκων, με την πατριωτική συνείδηση των κατοίκων.
Η τύχη έταξε, κάτοικοι να ομιλούν την γλώσσα των παραμεθορίων.
Στην Ελλάδα, οι κάτοικοι των παραμεθορίων περιοχών, στην συντριπτική πλειοψηφία τους, μολονότι μητρική γλώσσα είχαν το προαναφερόμενο γλωσσικό ιδίωμα, έμειναν ανεπηρέαστοι και σε επαγρύπνηση, με Ελληνική συνείδηση, αντίθετα από την Βαρντάρσκα, που στην πλειονότητά τους οι κάτοικοί της ήταν ή έγιναν με φιλοβουλγαρική συνείδηση.

Στη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου και μέχρι το τέλος του Ελληνικού εμφυλίου πολέμου, κάτοικοι που είχαν βουλγαρική συνείδηση ή επηρεάστηκαν βαθύτατα από την φιλοβουλγαρική προπαγάνδα, μετακινήθηκαν και εγκαταστάθηκαν στις χώρες της τότε Ενώσεως Σοσιαλιστικών Σοβιετικών Δημοκρατιών (ΕΣΣΔ) και των συνοδοιπόρων της και από εκεί οι πιό επηρεασμένοι συνέχισαν την δραση τους, της μορφής πλέον, που πήρε μετα την προπαγάνδα που ωργάνωσε ο Τίτο για την Βαρντάρσκα Μπανόβινα (Επαρχία).

Τέλος , ερχόμενοι οι Σέρβοι, εκμεταλλεύονταν την ύπαρξη γλωσσικών στοιχείων και υποχρέωναν τον λαό για τα ίδια. Ανάλογα, με τυχον συμπτώσεις ή ομοιότητες, έφτιαχναν και μια ιστορία και ο εύπειστος λαός γινόταν έτοιμος, να θεωρήται Τουρκικός, Βουλγαρικος,Σερβικός κλπ.
Έτσι, ο Φώτιος, ο ίδιος, γινόταν Αγντίν, ο ίδιος γινόταν Σφέτκο, ο ίδιος γινόταν Λούλε, κλπ ,
Ο Γιάννης γινόταν Γιόβαν, γινόταν Γιοβάν, γινόταν Βάνε κλπ, πολλές φορές, επανέρχονταν στα ίδια και ούτω καθεξής.

Το ίδιο συνεβαινε και με τα επώνυμα.Έτσι, λ.χ. ο Δημητριάδης , ο ίδιος γινόταν Δημητρώφ, ο ίδιος γινόταν Δημητρόφσκι, ο ίδιος γινόταν Δημητρίεβιτς, κλπ.
Ηταν ευχής έργο να διερχόταν κάποιος τα χρόνια της ζωής του, χωρίς μεταβολές του είδους αυτού, χωρίς να υποχρεωθή να αλλαξοπιστήση.
Χαρακτηριστική είναι η ευχή των γηγενών κατοίκων τών συνόρων της Μακεδονίας, κατα τις ονομαστικές εορτές:
«Να ζήσης με τ´όνομα σου».

Οι κατοικούντες στις παραμεθόριες περιοχές της χώρας μας, στη Μακεδονία, αδιαφόρως γλωσσικού ιδιώματος, που ωρισμένοι ομιλούν, στη συντριπτική πλειοψηφία, γνωρίζοντας την πραγματικότητα, είναι βαθύτατα Έλληνες, με ακλόνητη Εθνική Ελληνική συνείδηση, με πίστη στα ιδανικά της φυλής μας και το απέδειξαν κατα την απελευθέρωση της Μακεδονίας, αλλά και σε όλους του απελευθερωτικούς αγώνες.

Όταν Βούλγαρος Αξιωματικός, ο επικεφαλής τμήματος του κατακτητικού στρατού, στη διάρκεια της Κατοχής, συγκέντρωσε τους κατοίκους χωριού και αξίωσε να παραταχθούν οι Έλληνες σε μιά μεριά και οι «Μακεδόνες» στην άλλη μεριά, κανείς δεν μετατοπίστηκε και στη πρόσκληση γνωστού μπακάλη χωρικού, που μιλούσε το προαναφερόμενο γλωσσικό ιδίωμα, να μετατοπιστή, ο μπακάλης αυτός αντιλαμβανόμενος τι εννοούσε ο Βούλγαρος Αξιωματικός, με την λέξη «Μακεδόνες» απήντησε: εγώ, όπως και όλοι εμείς, είμαστε Έλληνες.
Πολλά τέτοια περιστατικά είχαν διαδραματιστή και άλλα παρόμοια και πολλοί έχασαν την ζωή τους, για την επιμονή τους να μην αλλαξοπιστήσουν.

Βέβαια, δεν αποκλείεται κάποιοι να είχαν επηρεαστή από τις απανωτές προπαγάνδες ή την βία, που τους ασκήθηκε και τις απειλές ,από φόβο αλλά ενδεχομένως και από συμφέρον να ασπάστηκαν τις προπαγάνδες, αλλά αυτοί είναι τόσο λίγοι, που ο αριθμός τους είναι χωρίς σημασία.

Όταν, όπως προαναφέρεται, ο Στρατάρχης Τίτο, αυτός ουσιαστικά, σε συνεννόηση με τον Στάλιν, μετωνόμασε και βάφτισε την Βαρντάρσκα σε Μακεδονία και επιδόθηκε σε ασύστολη δημιουργία ιστορίας, υποκλοπή πολιτιστικών στοιχείων κλπ. και σε σχετική προπαγάνδα, που συνεχίστηκε, η Ελλάδα μολονότι βρισκόταν κάτω από δεινά πολέμου, δεν το ανέχθηκε και διαμαρτυρήθηκε έντονα.

Οι Έλληνες άμεσα διαμαρτυρήθηκαν για την δόλια και καταχρηστική ενέργεια του Τίτο, που νομικα και ιστορικά υπήρξε αδιανόητη, αντιβαίνει στο Διεθνές Δίκαιο και στην Αρχή της Προτεραιότητας.
Ήταν η εποχή που οι ιδεολογικά αριστερές δυνάμεις της χώρας, δια της βίας, δια των όπλων, επιχειρούσαν να καταλύσουν το νόμιμο κράτος και να αναλάβουν την διακυβέρνηση της Ελλάδας.
Η Ελλάδα, επί τέσσερα χρόνια, στέναζε κάτω απο τον τετραετή εμφύλιο αυτόν πόλεμο.

Ο Ελληνικός τακτικός στρατός, που αντιμετώπιζε τους αριστερούς αντάρτες, απωθώντας τους, σταματούσε στα σύνορα της Γιουγκοσλαβίας, του ξένου κράτους, ενώ οι αριστεροί αντάρτες κατέφευγαν και εύρισκαν ασφαλές καταφύγιο στην Γιουγκοσλαβία, που τους δεχόταν ο Τίτο και εκεί ανεφοδιάζονταν και αναπαύονταν και στη συνέχεια επανέρχονταν και συνέχιζαν τις κατακτητικές τους επιδιώξεις.

Ο εμφύλιος αυτός πόλεμος, δεν τελείωνε.
Ο εμφύλιος πόλεμος, διήρκεσε περίπου τέσσερα χρόνια.
Στην διάρκεια αυτή η οικονομία της χώρας σχεδόν διαλύθηκε, τα σχολεία πλημμελώς λειτουργούσαν και η αβεβαιότητα δεν άφηνε περιθώρια για προγραμματισμούς, για αναπτυξη και προοπτικές.
Για καλή τύχη της χώρας μας η πολιτική του Στάλιν ήρθε σε ρήξη με την πολιτική του Τίτο ( υπόθεση KOMIFORM ) και πλέον ο Τίτο έπαψε να εξυπηρετή τους αρστερούς αντάρτες, που είχαν την στήριξη του ανατολικού μπλόκ, της Ρωσίας, της ΕΣΣΔ και έτσι, αφού έκλεισε τα σύνορα και οι αριστεροί αντάρτες δεν εύρισκαν πλέον καταφύγιο στην Γιουγκοσλαβία, μπόρεσε ο τακτικός στρατός, με επικεφαλής τον Έλληνα Στρατάρχη Αλέξανδρο Παπάγο, να νικήση και τελικά, στίς 29 Αυγούστου 1949 , να τελειώση ο ανταρτοπόλεμος,ο εμφύλιος πόλεμος.

Είναι ανεπίτρεπτο να συστήνεται ένα κρατίδιο δίπλα στην Ελληνική Μακεδονία, που, επί τριάντα αιώνες, έχει και διατηρεί την ονομασία Μακεδονία και το κρατίδιο αυτό, αλλάζοντας και εγκαταλείποντας το όνομά Βαρντάρσκα, που είχε επί 1200 χρόνια, να μετονομάζεται σε Μακεδονία, δόλια και καταχρηστικά και παραβιάζοντας ιστορικές αλήθειες και κάθε αρχη Δικαίου και την αρχή της Προτεραιότητος και με αποδεδειγμένα επεκτατικούς σκοπούς, από το 1944, δηλαδή παίρνοντας την ονομασία της διπλανής περιοχής, την κατάκτηση της οποίας επιδιώκει.

Η εννοια της Αρχής της Προτεραιότητας.
Για να γίνη αντιληπτή η νομική ένοια της αρχής της προτεραιότητος επισημαίνω ότι το Δικαστήριο απαγορεύει αυτόν, που, δίπλα στο κατάστημα που λέγεται «καρβέλι» και πουλάει ψωμί, πάει και ανοίγει άλλο, δικό του κατάστημα, που επίσης θα λέγεται «καρβέλι» και θα πουλάει ψωμί και θα αναγκάση τον τελευταιο, όχι τον πρώτο, να μη χρησιμοποιή τον ίδιο διακριτικό τίτλο.
Ακόμη, είναι ανεπίτρεπτο δίπλα σε κατάστημα, με τον διακριτιτικό τίτλο
«περιπόδια», που πουλάει κάλτσες, να ανοίγει άλλος κατάστημα με τον ίδιο διακριτικό τίτλο και με το ίδιο αντικείμενο εργασιών.

Πολύ περισσότερο το θέμα εχει σημασία, όταν ο τελευταίος αποδεδειγμένα επιχειρεί να υποκλέψη στοιχεία του πρώτου, αλλά και να προκαλέση σύγχυση, με σκοπούς κατακτητικούς.
Στο σημείο αυτό υπενθυμίζω, πως η Μεγάλη Βρετανία, μπήκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όχι ως Μεγάλη Βρετανία, αλλά ως Ηνωμένο Βασίλειο, για να μην δημιουργηθή πρόβλημα με την Γαλλία, της οποίας η πόλη Βρετάνη, κατείχε την ονομασία πρωτύτερα.

Μετα τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όλες οι χώρες είχαν επιδοθή στην ανασυγκρότηση τους. Η Ελλάδα, που την είχε καταστρέψει ο Δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος, αντί να ανασυγκροτήται,επί τέσσερα χρόνια αγωνιζόταν για την ύπαρξή της.

Στο σημείο αυτό είναι σκόπιμο να διατυπώσω μια προσωπική μου σκέψη, αρχίζοντας από το τέλος:
Εάν κατα τον εμφύλιο πόλεμο επικρατούσαν οι αριστερές δυνάμεις, θα γινόταν και η Ελλάδα μέλος του ανατολικού μπλόκ, της ΕΣΣΔ, όπως η Βουλγαρία, Σερβία, Αλβανία κλπ. και μετά την διάλυσή του (26 Δεκ 1991) και οι Έλληνες θα ξεσπιτώνονταν, για να τρέξουν σε διάφορες χώρες, για να εξασφαλίσουν το ψωμί τους, να βρουν την τύχη τους, όπως οι κάτοικοι των προαναφερομένων χωρών, πέραν του ότι θα επακολουθούσαν αιματηροί πόλεμοι, διότι οι άσπονδοι φίλοι μας, που μας περιβάλλουν, θα εύρισκαν αφορμή να διεκδικήσουν, δια των όπλων, αυτά που σήμερα διεκδικούν, οπότε η χώρα μας, κουτσουρεμένη πλέον και ταλαιπωρημένη, θα εφτανε, το πολύ, μέχρι την Λάρισα.
Σωστά λοιπόν ο Φιλάρετος (Τάκης) Λαζαρίδης, ένας ιδεολόγος αριστερός, που κινδύνεψε πολλά και τη ζωή του, κατα την επάρατη αυτή περίοδο της έχθρας και του μίσους, αργότερα, μετα απο τριάντα περίπου χρόνια, όταν τα πολιτικά πάθη και τα μίση είχαν καταλαγιάσει και ο ίδιος είχε ανανήψει, περιγράφοντας την πολιτική του πλάνη και τούς κινδύνους που διέτρεξε, έγραψε: «Ευτυχώς ηττηθήκαμε».

Στις 29 Αυγούστου 1949 ο ανταρτοπόλεμος τελείωσε.
Η Ελλάδα ανακουφίστηκε.
Μετά την ωφέλεια που είχαμε από το κλείσιμο των συνόρων, που πραγματοποίησε ο Τίτο,οπως αναφέρω παραπάνω , την ανάγκη να επισπευσθή η ανασυγκρότηση της χώρας, που είχε σημαντικά καθυστερήσει, δεδομένου ότι οι άλλες χώρες ήδη, επι τέσσερα χρόνια ανασυγκροτούνταν,και να αρχίση η οικονομική ανάπτυξη, το θέμα της δόλιας και καταχρηστικής μετονομασίας της Βαρντάρσκα, συνέχισε να αποτελή θέμα διαμαρτυρίας, πλην όμως πλέον υποτονικά.

Ετσι, η Γιουγκοσλαβία, με τις βασικές ομόσπονδες Περιοχές της : Σερβία, την Βαρντάρσκα με την νέα της ονομασία Μακεδονία, Κροατία, Βοσνία, Μαυροβούνιο , συνέχισε να λειτουργή, υπό τον Στρατάρχη Τίτο, ως Γιουγκοσλαβία.

Το θέμα τότε δεν είχε και τόση σημασία, διοτι η Βαρντάρσκα ήταν μια από τις επαρχίες της Γιουγκοσλαβίας, που δεν προκαλούσε πολύ μεγάλο πρόβλημα, διότι στίς εξωτερικές σχέσεις της χώρας εμφανιζόταν ως Γιουγκοσλαβία.
Θέμα ανέκυψε, όταν η Γιουγκοσλαβία διαμελίστηκε και η Επαρχία Βαρντάρσκα, με το νέο της όνομα, έγινε κράτος και πλέον στίς εξω σχέσεις της θα έπρεπε να εμφανίζεται με την ονομασία Μακεδονία.

Τότε, με το νέο της όνομα, άρχισε να ζητή Διεθνή αναγνώριση.
Η Ελλάδα, απαλλαγμένη πλέον από τα δεινά του πολέμου, μπορούσε και επέμεινε στήν άρνησή της, να μην επιτρέψη στη Βαρντάρσκα να χρησιμοποιή την ονομασία Μακεδονία.

Ο Διεθνής Οργανισμός , ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, που επενέβη. απαγόρευσε τη χρήση της ονομασίας Μακεδονία, ωστόσο για την εξυπηρέτηση των αναγκών της επέτρεψε να φέρεται μόνον προσωρινά,ως FYROM : Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας(; εσφαλμένα).

Σε σύσκεψη Αρχηγών Κομάτων της Ελλάδας, που έγινε το έτος 1992, ανασκοπήθηκαν όλα τα προαναφερόμενα και πολλά άλλα, που ανάγονται στην εξωτερική πολιτική και αποφασίστηκε, αντί πάσης θυσίας, να μήν επιτραπή, ΠΟΤΕ, στο νεοσύστατο αυτό κράτος να φέρη την ονομασία Μακεδονία, ούτε και ως σύνθετη ονομασία, διότι αφ´ ενός δεν δικαούται να έχη το όνομα Μακεδονία και αφ´ ετέρου διότι αυτό αποτελεί το όχημα των επεκτατικών βλέψεων , που με εντατική και απροκάλυπτη προπαγάνδα προωθει και διατυμπανίζει η FYROM , μέχρι που περιέλαβε και στον καταστατικό της χάρτη, στο Σύνταγμά της και ήδη με τις αρχές αυτές και με πλαστη ιστορία και πλαστά πολιτιστικά στοιχεία, έχει γαλουχήσει δύο γενεές, διατεθειμένες να προβάλλουν «δικαιώματα», να διεκδικήσουν την Μακεδονία, μέχρι αυτοθυσίας.

Σήμερα:
Το κράτος αυτό πλέον επείγεται να ξεκαθαρίση το θέμα της ονομασίας του, αφού τοσον το ΝΑΤΟ, όσο και η Ευρωπαίκή Ενωση, όπου έχει ζητήσει να ενταχθεί, ξεκάθαρα δήλωσαν ότι δε θα το δεχθούν στους κόλπους τους, εάν δεν ξεκαθαριστή οριστικά το θέμα της ονομασίας.
Η Ελλάδα έχει την άνεση να επιβάλη την θέλησή της.

Παρά την προαναφερομένη ανάγκη του, η FYROM αποφεύγει και δεν κάνει ειλικρινή διάλογο, προκειμένου να αποκτήση όνομα απαλλαγμένο από επεκτατικές βλέψεις.
Δηλώνει προθυμία να αλλάξη ονομασίες οδών, εγκαταστάσεων, κτιρίων κλπ., δηλώνει προθυμία να αλλάξη Σύνταγμα.
Είναι αδιάφορες οι αλλαγές αυτές.
Σήμερα τις αλλάζει και αύριο τις επαναφέρει.

Κρίσιμο σημείο είναι μόνον η ονομασία του κράτους, της γλώσσας και της ιθαγένειας. Αυτά αποτελουν το όχημα του επεκτατισμού εις βάρος της χώρας μας. Χωρίς αυτά, η υποκλοπή πολιτιστικών στοιχείων, είναι αδιάφορη, οπουδήποτε και εάν τα χρησιμοποιή,την καθιστούν γελοία,
Ωστόσο, συνεχίζει να επιμένη, να φέρει το όνομα Μακεδονία, έστω και σύνθετο, δηλαδή συνεχίζει να θέλη το όχημα του επεκτατισμού, που άν κάνουμε το λάθος και το δεχτούμε, εκ του βεβαίου, αργά ή γρήγορα θα βρεθούμε αντιμέτωποι μεταξύ μας.

Ας σοβαρευτούμε.
Η Μακεδονία ήταν, είναι και θα είναι, όπως αναφέρεται παραπάνω, μία
και μόνον Ελληνική.
Utile per unitile non vintiatur, το πολύ για το λιγο δεν θυσιάζεται.
Σ´ αυτό συνηγορούν πληθώρα λόγων :
-λόγοι ιστορικοί και Διεθνούς Δικαίου.
-λόγοι εθνολογικοί και κυρίως λόγοι νομικοί, αφού βάσει τής αρχής της Προτεραιότητος η Ελλάδα πρώτη εχει και χρησιμοποιεί την ονομασία Μακεδονία επί σειρά αιώνων, ενώ η Βαρντάρσκα μόνον αυθαίρετα, δόλια και καταχρηστικά, μόλις από του 1944 και κάτω απο Ελληνικές κατακραυγές, για την απαράδεκτη υποκλοπή, άρχισε να χρησιμοποιή το όνομα.

Η Βαρντάρσκα μετωνομάστηκε, αυθαίρετα, παράνομα, δόλια και καταχρηστικά το 1944, όπως έχει αποδείξει, με σκοπούς επεκτατικούς.
Ο Κυρίαρχος Λαός στο Συλλαλητήριο που έγινε στίς 4 Φεβρ 2018 στην Αθήνα και 15 ημέρες πρωτύτερα, στην Θεσσαλονίκη, όπως και στίς 20 Ιανουαρίου 2019 στην Αθήνα, κάτω από αντίξοες συνθήκες, αλλα και σε άλλα συλλαλητήρια που, για τον ίδιο σκοπό, έγιναν σε όλη την χώρα, διαδήλωσε απερίφραστα σύσωμος και αξίωσε από τούς εντολοδόχους του ότι η Μακεδονία είναι μόνον Ελληνική και την ονομασία Μακεδονία δεν επιτρέπει σε κανέναν να την παραχωρήση και ούτε ως σύνθετη και ούτε με οποιοδήποτε επιθετικό προσδιορισμο.

Οι Έλληνες Πολιτικοί έχουν υποχρέωση να σεβαστούν την θέληση του Κυρίαρχου Λαού, την ιστορία και τις παραδόσεις της Ελλάδας και δεν επιτρέπεται να παρεκκλίνουν.
Εάν υπάρχη αμφισβήτηση, πρέπει να γίνη Δημοψήφισμα.
Οποιαδήποτε παραχώρηση ονομασίας,που θα περιέχει το όνομα Μακεδονία, θα αποτελεί Εθνική προδοσία.

Παρά τα προαναφερόμενα και παρά την ρητή και κατηγορηματική άρνηση του Κυρίαρχου Λαού, η ελληνική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, της οποίας ηγείται, ο αριστερός πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, ηγείται ο Πάνος Καμμένος, με τον Υπουργό Εξωτερικών καθηγητή Νίκο Κοτζιά, που σθεναρά αρνήθηκαν να δεχτουν να γίνη σχετικό Δημοψήφισμα, χωρίς κάν να ερωτηθή η ελληνική Βουλή, αυθαίρετα, ανιστόρητα, περιφρουρούμενοι από ισχυρές δυνάμεις, υπέγραψαν, στίς Πρέσπες, του νομού Φλωρίνης τήν λεγόμενη Συμφωνία των Πρεσπών, μέ τον Ζόραν Ζάεφ, πρωθυπουργό της FYROM, σύμφωνα με την οποία η Ελλάδα φέρεται να αναγνωρίζη την FYROM ως Βόρεια Μακεδονία και τους κατοίκους της ως Μακεδονικό Έθνος και το γλωσσικό ιδίωμα που ομιλούν, ως Μακεδονική γλώσσα και άλλα σχετικά, που στην ουσία, ενισχύουν την σκοπιανή προπαγάνδα.

Ερώτημα γεννάται που τα βρήκαν και τα αναγνώρισαν, αφού ούτε Μακεδονικό Έθνος υπάρχει και ούτε Μακεδονική Γλώσσα;
Ακόμη η συμφωνία αυτή αντιβαινει προς την αρχή της προτεραιότητος και προς την αρχή, που διακηρύσσει ο Αρειος Παγος αφου δεν υπήρξε και ούτε υπάρχει μακεδονικό έθνος και ούτε μακεδονική γλώσσα.

Μέγιστο ερώτημα τίθεται, γιατί με την συμφωνία αυτή αγνοήθηκαν τόσο κατάφωρα και οι Έλληνες κάτοικοι της FYROM , που πλέον έχουν γίνει μειονότητα. Καμμιά μέριμνα δεν έχει ληφθή γι αυτούς.
Θα απαντήση η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ ? Θα τα κρίνη η Ιστορία ! ! !

Την συμφωνία των Πρεσπών, προτού προλάβη να κυρωθή, όπως ήταν αναμενόμενο και πιστεύει ο Κυρίαρχος Ελληνικός Λαός, αμέσως την περιφρόνησε η FYROM που, εμμένοντας στίς επεκτατικές βλέψεις της, δια στόματος του ίδιου του πρωθυπουργού της Ζόραν Ζάεφ , που στίς 7Δεκεμβρίου 2018, δήλωσε, προς κατοίκους της FYROM:
«....ούτε εγώ, ούτε εσείς, ούτε τα παιδιά μας θα είμαστε Bορειομακεδόνες ή πολίτες της FYROM. Θα είμαστε Μακεδόνες, που ομιλούμε την Μακεδονική Γλώσσα.»

Ποιά διαμαρτυρία έκανε η Ελληνική Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ;  Θα απαντήση η ιστορία.
Σημειώνω ακόμη ότι,όταν ρωτήθηκε ο Ζάεφ πως κάνει τέτοιου είδους δηλώσεις, αυτός, στίς 9 Δεκεμβρίου 2018, με περίσσιο θράσος, δια του Διεθνούς Τηλεοπτικού Σταθμού CNN, απήντησε:
«... ασφαλώς συμβουλευόμαστε την Ελλάδα ( ! ) γιά τις δηλώσεις μας αυτές....».

Σημειώνω ότι υπήρξε τόσο ανιστόρητη η συμφωνία των Πρεσπών, ώστε και ο Βούλγαρος Πρόεδρος Rantef, στίς 23- 12-2018, με τις δηλώσεις του διέψευσε τους πρωτεργάτες της,Τσίπρα, Κοτζιά, Ζάεφ, «αφού δεν υπάρχει βόρεια Μακεδονία,τι συμφωνία ήταν αυτή που κάνανε?»
Διότι η Μακεδονία είναι μία και μόνον, Ελληνική.

Εξ άλλου, ούτε μακεδονική γλώσσα υπάρχει αλλά, προ πάντων, δεν υπήρξε ποτέ και ούτε υπάρχει μακεδονικό έθνος και, τα περί αυτών αναφερόμενα στή συμφωνία, είναι ψευδή και δόλια.
Κατα την απογραφη του πληθυσμού της Σερβίας (επαρχία της οποίας υπήρξε η Βαρντάρσκα), που έγινε το 1921, ούτε ένας είχε απογραφή ως μακεδόνας και ούτε ένας βρέθηκε να δηλώνη ότι ομιλεί μακεδονική γλώσσα. Οι όροι αυτοί ήταν ανύπαρκτοι, δημιουργήθηκαν μετα το 1944, από τον Τίτο και εξής.

Η συμφωνία των Πρεσπών, πιστεύω, από μόνη της, αποτελεί φουρνέλο στα θεμελια της Ελλάδος και αργά ή γρήγορα, θα φέρη τις χώρες μας αντιμέτωπες και τότε ο περιφρονημένος Κυρίαρχος Λαός, θα κληθή να λύση το πρόβλημα, που απερίσκεπτα σήμερα δημιουργείται.

Η Ελληνική Κυβέρνηση, που υπέγραψε την συμφωνία των Πρεσπών, ενήργησε με ευπιστία? ευήθεια και αφέλεια? Η Ελληνική Κυβέρνηση και κυρίως ο πρωθυπουργός, Αλεξης Τσίπρας αλλά και ο υπουργός εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς, σαν καθηγητής του Διεθνούς Δικσίου, δεν είχαν συμβούλους, γνώστες του Διεθνούς Δικαίου και της ιστορίας να τους συμβουλεύσουν?
Ή κάτι άλλο συνέβη?
Αφού καμμιά λογική και νόμιμη δικαιολογία δεν υπάρχει για την απαράδεκτη συμφωνία των Πρεσπών, η μόνη δικαιολογία, που άφησαν να αιωρήται είναι, η αναγνώριση της από «μαγάλο» αριθμό χωρών,
Εάν αυτό συνέβη και το θεωρούν αρκετό , τότε γιατί η FYROM έρχεται και εναγωνίως ζητεί και την ελληνική αναγνώριση, που, στο μέγεθος που της έχει δοθή μέχρι σήμερα, την πανηγυρίζει, ενώ δεν πανηγυρίζει την αναγνώριση των «πολλών».

Αυτό σημαίνει ότι έχει ανάγκη και ζητεί την αναγνώριση από τη χώρα μας, διότι είναι η μόνη αναγνώριση που της παρέχει το σκοπούμενο.
Όλες οι αλλές, οι αναγνωρίσεις των «πολλών», πέραν του ότι γίνανε από συμφέροντα, συστρατεύσεις κλπ ή από πλάνη ή άγνοια, όπως τις παρέσυρε η συστηματική και επίμονη προπαγάνδα, αλλά και η αδράνεια των υπευθύνων της χώρας μας, δεν έχουν τόσο μεγάλη σημασία, αφού το veto , η άρνησικυρία, έχει προβληθή μόνον από την χώρα μας, που έχει άμεσο και νόμιμο συμφέρον και δικαίωμα να μην δώση την ονομασία, αλλά ούτε και να συμπράξη στην ιστορική απάτη, να παραχωρήση κάτι το ανύπαρκτο, την γλώσσα και την εθνικότητα.

Αιωρείται ακόμη ότι προηγούμενοι πολιτικοί ή και σύγχρονοι έκαναν σκέψη σχετική.
Δικαίωμα του καθενός είναι να κάνη σκέψεις, όταν όμως συμβαίνει καθε ένας να αναλάβη ευθύνες, σοβαρεύεται προ της υλοποιήσεως και γι αυτό, μολονότι το θέμα αιωρείται από το 1944, κανείς υπεύθυνος άντρας δεν βρέθηκε και δεν τόλμησε να κάνη την απονενοημένη ενέργεια της εσφαλμένης αναγνωρίσεως και να δώση το όνομα, σκεπτόμενος τις χιλιάδες των ηρώων που πότισαν με αίμα την Μακεδονική γή, που θυσιάστηκαν για την απελευθέρωση της Μακεδονίας, αλλα και την κατακραυγή των απανταχού Ελλήνων.

Ήδη:
Γιατί η Κυβέρνηση της Ελλάδος αρνείται επίμονα και δεν κάνει Δημοψήφισμα, δεν παίρνει την γνώμη της Ελληνικής Βουλής και ενεργεί αντίθετα από την θέληση του Κυρίαρχου Λαού?
Γιατί δεν λαμβάνεται υπ´ όψη η θέληση του Κυρίαρχου Λαού, που ήδη αναγκαστικά εκδηλώνεται μόνο με συλλαλητήρια;
Γιατί αγνοήθηκε η Ελληνική Βουλή?
Γιατί ο Κυρίαρχος Λαός τόσο περιφρονητικά αγνοήθηκε;
ΚΡΙΜΑ !!!

Αθήνα, 20 Ιανουαρίου 2019