Σκλάβοι στα όπλα - ΕΟΚΑ

Μάριος Χριστοδούλου

Μισή ώρα μετά τα μεσάνυχτα, της πρώτης Απριλίου 1955, ολόκληρη η Κύπρος συγκλονίζεται από εκκωφαντικούς θορύβους. Eκρήξεις βομβών απ' άκρη σ' άκρη του νησιού, σε αστυνομικούς σταθμούς, κυβερνητικά κτήρια, ηλεκτροπαραγωγικό σταθμό καθώς και στο ραδιοφωνικό ίδρυμα Κύπρου (ΡΙΚ). Ήταν το έναυσμα για τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα. 


Η συμμετοχή του Λαού μαζική και καθοριστική, συνέβαλε στα μέγιστα στην επιτυχία του τετράχρονου αγώνα. Αντάρτικες ομάδες αναλαμβάνουν δράση, επιχειρήσεις δολιοφθορών, απελευθερώσεις αιχμαλώτων, ανατινάξεις στρατιωτικών εγκαταστάσεων. Η νεολαία οργανώθηκε και καθόλη τη διάρκεια του αγώνα μαθητές και μαθήτριες τυπώνουν και μοιράζουν προκηρύξεις, κατεβαίνουν σε δυναμικές διαδηλώσεις και υψώνουν ελληνικές σημαίες στα σχολεία ενώ ο κατακτητής έχει απαγορεύσει ρητά την ανάρτηση της γαλανόλευκης.





To τίμημα υψηλό αλλά το διακύβευμα ανεκτίμητο. Ο Ελληνοκυπριακός λαός υπέστη τα πάνδεινα χωρίς όμως να λυγίσει.




Το έπος της ΕΟΚΑ, βγαλμένο από ένα λαό, με διαφορετική ιδιοσυγκρασία και που εύκολα θα μπορούσε να λεχθεί ότι απέχει παρασάγγας από το dna των απογόνων τους.




Φιλελεύθερος

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια