"Καραολής - Δημητρίου" ΜΙΧΑΛΑΚΗΣ ΚΑΡΑΟΛΗΣ - ΑΝΤΡΕΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

ΜΙΧΑΛΑΚΗΣ ΚΑΡΑΟΛΗΣ - ΑΝΤΡΕΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Οι πρώτοι απαγχονισθέντες

Ο Μιχαλάκης Καραολής και ο Αντρέας Δημητρίου οδηγήθηκαν στην αγχόνη στις 3 το πρωι της 10ης Μαίου 1956. 10 χρόνια μετά τον ηρωικό απαγχονισμό τους, μετά την ανάδειξη του μεγαλείου της ελληνικής ψυχής, παραδειγματίζουν, δίνουν δύναμη και τόλμη σ’ εμάς που ονειρευόμαστε μια Κύπρο ελεύθερη ελληνική.

«Παίρνουν τους!... Αυτή η ανώνυμη φωνή, έσκισε τη σιωπή. Ακούστηκε σαν μαχαιριά. Και αμέσως μετά, μια άλλη, μοναξιασμένη, μελωδική, αλλά συνάμα παράφωνη φωνή, υψώθηκε μέσα στο μεσονύκτιο σκοτάδι και μέσα στη νεκρική σιγή...

...Σε γνωρίζω από την όψη...


Σε λίγο, οι μοναξιασμένες παράφωνες σιγανές φωνές, έγιναν φουρτούνα και θύελλα. Από ύμνος έγιναν ουρλιαχτό. Από φωνές συγκινημένες έγιναν κραυγές οργισμένες. Λαίλαπας των σκλάβων και ύμνος στην Ελευθερία. Και σαν από σύνθημα, σαν από θαύμα, με μια ψυχή και μια απόφαση όλο αυτό το πλήθος που ήταν συγκεντρωμένο έξω από τις Φυλακές, γονάτισε στο χώμα και ένωσε τις φωνές του μ’αυτούς που έψαλλαν τον εθνικό ύμνο μέσα από τους τοίχους των Φυλακών . Ένωσαν τις φωνές τους με αυτές των πολιτικών κρατουμένων και των κοινών καταδίκων του ποινικού δικαίου. Και όλοι γονάτισαν! Όλοι! Εκεί στο δρόμο, πάνω στην ψυχρή άσφαλτο. Και ενώθηκαν οι φωνές των μέσα με τους έξω στους επόμενους στίχους του εθνικού ύμνου. Ένας λαός. Φυλακισμένοι και ελεύθεροι. Εγκληματίες και πατριώτες. Κατάδικοι και ήρωες. Αγωνιστές και αδιάφοροι. Και μετά σιωπή! Νεκρική σιωπή! Και μέσα και έξω. Και από τους φυλακισμένους και από τους δεσμώτες. Ακόμα και από τους Άγγλους στρατιώτες, που δεν άντεξαν στη συγκλονιστική στιγμή. Μέσα στη νεκρική σιγή, σχεδόν άκουγες και σίγουρα αισθανόσουνα το γδούπο της καταπακτής, της κρεμάλας, που τερμάτισε τη ζωή των δύο παλικαριών με το τέντωμα του σχοινιού της αγχόνης και θεμελίωσε την κυπριακή ελευθερία στις στροφές του εθνικού ύμνου. Και μετά...σιωπή. Τα παλικάρια ήσαν ήδη νεκρά. Στο βωμό της Ελευθερίας.

Για να ζήσουμε εμείς λεύτεροι. Για να ενώσουν το λαό στο εθνικό καθήκον. Και το κατάφεραν.
Αιωνια τους η μνήμη.

Γεια σας αδελφοί Καραολή και Δημητρίου!...»



Ανώνυμος συναγωνιστής του Καραολή.