H ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΥΠΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ

ΑΡΧΑΪΚΗ ΕΠΟΧΗ

Η αρχή της Αρχαϊκής περιόδου στην ιστορία  της τέχνης της Ελλάδας αρχίζει στα  μισά  του όγδοου αιώνα π.Χ., οπότε και ιδρύθηκε και η δομή της ελληνικής πόλεως, ο πρώτος γνωστός ναός από πέτρα και το  τέλος του το ορίζει η  ημερομηνία της μάχης της Σαλαμίνας το 480 π.Χ., που θεωρείται η αρχή της Κλασικής περιόδου .Η Αρχαϊκή ιστορία της τέχνης χωρίζεται σε τρεις υποπεριόδους:
Πρώϊμη Αρχαϊκή (έως 620 π.Χ.) -Αρχαϊκή (620 - 560 π.Χ.) -Ύστερη Αρχαϊκή (560-480 π.Χ.)
Το βασικό υλικό ήταν το μάρμαρο και ποικιλίες από ασβεστόλιθο. Στην Γλυπτική επίσης χρησιμοποιείται και η τεχνική των χάλκινων χυτών σε κερί, το οποίο θεωρήθηκε ανώτερου βαθμού υλικό από την πέτρα, αλλά δεν είναι πολλά αντικείμενα  αυτά που επέζησαν επειδή έλειωσαν και χρησιμοποίησαν το υλικό σε μεταγενέστερους περιόδους .Υπάρχει επίσης ,άν και ελαχίστα επέζησαν στην τέχνη της γλυπτικής ,αυτή του χρυσελεφάντινου , με την οποία τα μέρη του σώματος ήταν φτιαγμένα από ελεφαντόδοντο, ενώ τα ρούχα, τα μαλλιά και αξεσουάρ από χρυσό διακοσμημένο με πολύτιμους λίθους.

ΕΔΩ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια